آن‌چه که از «قدرت نرم» در سیاست بین‌الملل می‌دانیم، این است که برخلاف «قدرت سخت»، به‌جای اجبار، توانایی جذب و انتخاب دارد. به بیانی دیگر، قدرت نرم شامل شکل دادن به اولویت‌های دیگران از مجرای ایجاد جذابیت و جذب است. اجباری نبودن، اصلی‌ترین ویژگی تعیین‌کننده قدرت نرم است. قدرت نرم، فرهنگ، ارزش‌های سیاسی و سیاست خارجی را در بر می‌گیرد.
قضیه اوکراین را باید یکی از اساسی‌ترین و پرتنش‌ترین میدان‌های تنش بین روسیه در یک سو و آمریکا و ناتو در سوی دیگر دید. قضیه‌ای که هر چند سبقه تاریخی دارد اما شروع واقعی آن از سال 2014 میلادی بود. اما سوال بزرگ این است که هدف غرب از خلق این بحران چیست؟ «مرکز مطالعات سورین»، در این نوشتار ضمن بررسی جزییات بحران، به این سوال پاسخ می‌دهد.
اندیشکده «خاورمیانه» در یادداشت تازه خود ضمن اشاره به این بحث که اگر توافقی در مذاکرات وین صورت نگیرد، حمله نظامی از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی، گزینه‌‌ای برای توقف برنامه هسته‌ای تهران است، نوشت: حمله نظامی به ایران بدترین انتخاب و استراتژی ممکن است.
نشریه «نشنال ریویو» در یادداشت تازه خود به بررسی انتقاد «الیوت آبرامز» نماینده امور ایران در دولت ترامپ از رویکرد دولت بایدن در قبال تهران، پرداخت.
نشریه «دیپلمات» در یادداشت تازه خود ضمن اشاره به اینکه سیاست داخلی آمریکا چرخش شدیدی علیه سیاست‌ها و اقدامات چین انجام داده، تاکید کرد که کنگره بیش از هر دوره دیگری بر سیاست آمریکا در قبال چین تاثیر گذاشته است.
خبرگزاری «اسپوتنیک» در یادداشت تازه خود با اشاره به دیدار وزیرخارجه چین با وزیرخارجه ایران و صدور اطلاعیه از سوی پکن ، نوشت: چین با تحریم‌های یکجانبه غیرقانونی علیه ایران به شدت مخالف است.
نشریه «نشنال اینترست» در یادداشت تازه خود ضمن اشاره به اینکه ایران دارای بزرگترین و متنوع‌ترین زرادخانه موشکی در غرب آسیا است، نوشت: اهمیت برجام در محدود کردن صنعت موشکی ایران است.