بهگزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه نشنال در یادداشت خود بهقلم «شالوم لیپنر» نوشت: بحث در مورد برجام به طور قطع در درون تشکیلات سیاست اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، چالش برانگیز بوده است. منتقدان بر بندهایی از این توافق درباره محدودیتهای توسعه هستهای ایران و سکوت آن در قبال دیگر عناصر جنگطلبی ایران، تاکید کردند.
از سوی دیگر، کسانی که از این توافق حمایت کردند، به مزایای بررسیهای موقت آن بر جاه طلبیهای ایران و ضرورت اجتناب از رویارویی آشکار با متحد اصلی اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، یعنی واشنگتن اشاره میکنند.
در جولای سال 2021، بنت، تنها چند هفته پس از تصدی پست نخستوزیری، نتانیاهو را متهم کرد که خود را به خواب زده است.
او گفت: «هرگز در تاریخ اسرائیل(رژیم صهیونیستی) کسی نبوده که در مورد ایران این مقدار زیادهگویی کند و هیچ کاری برای جلوگیری از پیشروی این کشور انجام ندهد.»
یک مسئله آشکار، ترجیح اسرائیل(رژیم صهیونیستی) برای معاملهای دقیقتر، «طولانیتر و قویتر» نسبت به معاملهای است که آمریکا در حال حاضر ارائه میدهد.
«بنی گانتز» -وزیر دفاع- در روز 27 ژوئن، تصریح کرد که «اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به خودی خود با توافق هستهای مخالف نیست، مخالف یک توافق بد است.»
لاپید همچنان در تلاش است تا با دولت بایدن هماهنگ شود، که به آمریکاییها میگوید مذاکره بهترین راه مقابله با ایران است و اگر مذاکرهای اتفاق بیافتد، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به آن پایبند است و در عین حال بر حق اسرائیل(رژیم صهیونیستی) برای اقدام آزادانه در این زمینه، تاکید میکند.
از نظر عملیاتی، گنجاندن اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در منطقه مسئولیت فرماندهی مرکزی آمریکا همراه با تحکیم توافقنامه آبراهام، ظهور ائتلاف دفاع هوایی غربآسیا را برای جلوگیری از رفتارهای تهاجمی ایران تسهیل کرده است.
اما سوال بزرگ این است که آیا اسرائیل(رژیم صهیونیستی) از نیروی واقعی برای جلوگیری از گریز هستهای ایران استفاده میکند یا خیر.
آیا لاپید نیروی هوایی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را برای حمله به سایتهای هستهای ایران اعزام میکند؟ پاسخ را نمیتوان با قطعیت دانست، اما آنچه که میدانیم این است که اگر اسرائیل(رژیم صهیونیستی) چنین ماموریتی را انجام میداد برای بار اول نیست.
در سال 2007، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در مواجهه با احتمال قریبالوقوع یک راکتور هستهای فعال در مرز خود با سوریه، بسیج شد تا این تاسیسات را از بین ببرد.
شرایط امروز، به یقین، مشابه شرایط 15 سال پیش نیست. اما اگر رهبران اسرائیل(رژیم صهیونیستی) درک کنند که مطلقاً هیچ زمانی برای انجام بازی دیگری باقی نمانده است، تعجبآور نیست.