به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه جروزالم پست در یادداشت خود به‌قلم «یاکوف کاتز» نوشت: به نظر می‌رسد که اسرائیل(رژیم صهیونیستی) ممکن است بار دیگر در «لحظه سال 2010» قرار گیرد،
لحظه‌ای که در ظاهر راهی به سوی جنگ به نظر می‌رسید، اما از سوی دیگر این ممکن است دوباره بلوفی برای جلب توجه باشد.
با گذشت بیش از 13 سال، وقایع سال 2010 هنوز در اسرائیل(رژیم صهیونیستی) یک معما است. نتانیاهو و وزیر دفاع او، ایهود باراک، مرتباً ایران را به حمله نظامی تهدید می‌کردند، اما از انجام حمله کوتاهی کردند.
هنوز هم وزرایی که در آن زمان اعضای کابینه امنیتی بودند و افسران ارتش اسرائیل(رژیم صهیونیستی) که به‌طور مرتب به آن‌ها اطلاع‌رسانی می‌کردند، هنوز در مورد آنچه اتفاق افتاده، دچار اختلاف هستند.
تشدید در لفاظی‌ها قابل انکار نیست. ماه گذشته، رئیس ستاد ارتش اسرائی(رژیم صهیونیستی)ل، هرتزی حالوی گفت که اسرائیل(رژیم صهیونیستی) نسبت به آنچه در ایران اتفاق می‌افتد، «بی‌تفاوت» نیست و ممکن است لازم باشد برای متوقف کردن آن اقدام کند.
این هفته، بنیامین نتانیاهو یک رزمایش جنگی برگزار و در جلسه کابینه امنیتی تهدیدی علنی کرد و گفت که اسرائیل(رژیم صهیونیستی) می‌تواند به‌تنهایی از عهده تهدید ایران برآید و سپس یوآو گالانت بود که روز سه‌شنبه گفت که اسرائیلی‌ها نیازی به نگرانی در مورد موشک مافوق صوت جدیدی که جمهوری اسلامی اوایل آن روز رونمایی کرد، ندارند.
کاری که اکنون به نظر می‌رسد اسرائیل(رژیم صهیونیستی) انجام می‌دهد، استفاده از تهدیدات خود برای تحت فشار قرار دادن دولت بایدن است که در حال مذاکره برای توافق موقت جدید با ایران به‌عنوان راهی برای توقف غنی‌سازی اورانیوم این کشور است.
اسرائیل(رژیم صهیونیستی) عمیقاً خواهان یک راه‌حل دیپلماتیک برای چالش هسته‌ای ایران است. این کشور می‌داند که گزینه نظامی فقط تعقیب بمب هسته‌ای توسط ایران را به تأخیر می‌اندازد و راه را برای آخوندها هموار می‌کند تا مشروعیت به دست آورند.
در حالی که برخی در کنست و ارتش شیفته گزینه نظامی هستند و موفقیت نابودی راکتور عراق در سال 1981 و راکتور سوریه را ذکر می کنند، بهتر است به یاد داشته باشند که در هر دو مورد راکتورها توسط بازیگران خارجی ساخته شد. در ایران که دانش فنی هسته‌ای داخلی است، چیزی نیست که به راحتی از بین برود.