به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه اوراسیانت در گزارشی به‌قلم «حیدر ایسایف» از خواسته آذربایجانی‌های گرجستان خبر داد و اعلام کرد: اعضای جامعه قومی آذربایجانی گرجستان از رئیس‌جمهور آذربایجان خواستند که مرزهای دو کشور را برای تردد ساکنان باز کند و اجازه ورود و خروج آزادانه را به مردم یکدیگر بدهد.
این یک ابراز خواسته نادر عمومی از شکایت نسبت به ادامه بسته شدن مرزهای زمینی آذربایجان از زمان شروع بیماری کرونا است که بیش از سه سال پیش آغاز شد و از آن زمان مرزها بسته شده است.
در تاریخ 23 آگوست، رسانه‌های آذربایجان گزارش دادند که بیش از هزار نفر، هم در گرجستان و هم در آذربایجان، دادخواهی آنلاینی را امضا کرده‌اند که از «الهام علی‌اف« رئیس‌جمهور آذربایجان خواسته شده است که یا مرز را به‌طور کامل باز کند یا نوعی سیستم گذر موقت را برای شهروندان دو کشور ایجاد کند.
در ادامه این گزارش آمده است که علاوه بر اینکه این درخواست بخاطر نزدیکی این کشورهای دوست و استراتژیک نسبت به یکدیگر هستند، یک عامل انسانی وجود دارد که هر دو کشور را از لحاظ روحی متحد می‌کند.
آذربایجانی‌های گرجستان روابط خانوادگی نزدیکی با شهروندان آذربایجانی دارند و همین مسئله بالعکس برای گرجستانی‌های ساکن آذربایجان نیز صادق است.
این واقعیت که سال‌هاست مرزها بسته شده است، آسیب روحی جدی برای خانواده‌های دوطرف وارد کرده است.
در این دادخواهی آنلاین نوشته‌شده توسط سمیرا بایراموا، فعال حقوق بشر آذربایجانی گرجستانی تمامی این مسائل و مشکلات ایجاد‌‌‌شده در این سالها به‌تفصیل آمده است.
این گزارش می‌افزاید که بسته‌شدن مرزها بین این دو کشور تأثیر مخربی بر روابط اقتصادی گرجستان و آذربایجان داشته است و باز کردن مرز می‌تواند تجارت را در سطح محلی تقویت کند .
و به‌ویژه زندگی آذربایجانی‌های گرجستان را بهبود بخشد و باعث افزایش رضایت مردمی نسبت به حکومت خود شود، بخصوص که در این چند سال به‌علت اتخاذ سیاست‌های خصمانه از طرف دولت‌مداران نسبت به یکدیگر مردم عادی تا حد زیادی اعلام نارضایتی کرده‌اند.
بر اساس آخرین سرشماری گرجستان در سال 2014، آذربایجانی‌ها بزرگ‌ترین اقلیت قومی هستند و تعداد آن‌ها کمی بیش از 223 هزار نفر بوده و به‌عبارت دیگر 6.3 درصد از جمعیت این کشور است. اکثر آذربایجانی‌های گرجستان در استان کومو کارتلی جنوبی که هم مرز با آذربایجان است زندگی می‌کنند.
آذربایجان در ماه مارس سال 2020، با شروع همه‌گیری بیماری کرونا، مرزهای زمینی خود با روسیه، گرجستان، ترکیه و ایران را برای تردد مسافران بین کشوری بست.
البته در این سالها تردد بار و ترددهای تجاری بدون مانع بود. (مرز زمینی با ارمنستان بیش از 30 سال است که به دلیل درگیری بر سر قره‌باغ بسته شده است.)
در مقطعی بعد، مرز زمینی کوتاه 13 کیلومتری با ترکیه و منطقه نخجوان آذربایجان باز شد، اما در ماه جولای سال 2022 دوباره بسته شد و بعدها دوباره این مرز باز شد، اما فقط برای تردد شهروندان آذربایجانی (از هر نقطه از کشور) که وارد نخجوان می‌شدند و افرادی که از ترکیه قصد تردد داشتند و البته برای ساکنان نخجوان که از هر دو جهت از مرز قصد عبور داشتند این مرز برای آنان نیز باز بود.
در ماه می 2023، سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که بیماری کرونا «دیگر یک وضعیت اضطراری بهداشت عمومی نگران‌کننده بین‌المللی نیست و می‌توان قوانین پیش‌گیرانه وضع‌‌‌شده برای بیماری کرونا را برداشت.»
آذربایجان مدت‌هاست که اقدامات داخلی مرتبط با کرونا مانند الزامات ماسک صورت و محدودیت‌های تجمعات عمومی را لغو کرده است.
اما آنچه را که «نظام قرنطینه‌ای ویژه» می‌نامد، حفظ می‌کند که در واقع فقط بسته شدن مرزهای زمینی را شامل می‌‌شود و ارتباط مستقیم با سیاست‌های این کشور دارد. مدت‌زمان این قرنطینه اخیراً تا دوم اکتبر تمدید شده است.
در جلسه کابینه ماه گذشته، علی‌اف بر تصمیم خود مبنی بر بسته نگه‌داشتن مرزها ایستادگی کرد و پینشهاد برداشتن این قانون را نپذیرفت.
وی گفت: «مرزهای زمینی ما بسته است و باید بسته بماند، تا مردم مریض نشوند چرا که مسیر شیوع این بیماری از مرزهای زمینی است.
به همین دلیل است که ما مرزهای خود را بسته نگه می‌داریم و ما کار درست را انجام می‌دهیم. ما مرزها را تا زمانی که لازم باشد بسته نگه خواهیم داشت.»
این دادخواهی آنلاین یک اعتراض و خواستار شکایت‌گونه بی‌سابقه‌ای از اصرار آذربایجان بر بسته نگه‌داشتن مرزهایش است.
ادامه تعطیلی مرزها به دلیل مشکلاتی که ایجاد می‌کند، به‌طور دوره‌ای توجه رسانه‌ها را به خود جلب می‌کند.
در ماه فوریه، چهار دانش‌آموز آذربایجانی در اثر زلزله در ترکیه جان خود را از دست دادند که بنا بر گزارش‌ها در تعطیلات زمستانی به دلیل بسته بودن مرزها و گرانی بلیط هواپیما نتوانسته بودند به خانه خود بازگردند و همین مسئله تا حد بسیاری باعث آشفتگی مردم شد.
این دادخواهی آنلاین لز سمت آذربایجانی‌های گرجستانی، خاطرنشان می‌کند: «هزینه بسیار بالای کنونی خطوط هوایی برای هزاران نفر از افراد محروم، غیرقابل استطاعت و غیرممکن است.
به‌ویژه افراد مسن نمی‌توانند از سفر هوایی استفاده کنند زیرا برای آن‌ها بسیار خطرناک یا دشوار است.»
بسیاری از مردم گرجستان و آذربایجان که با حمایت اقوام نزدیک خود و به‌صورت فامیلی زندگی می‌کردند، به دلیل بسته بودن مرزهای زمینی کاملاً آسیب‌پذیر شده‌اند و وضعیت معیشتشان تا حد بسیاری دچار اختلال شده است؛
مردم به‌شدت خواستار باز شدن مرزها برای بهبود رفاه خود هستند و از علی‌اف خواستار کنار پگذاشتن سیاست‌های خود علیه مردم کشور ارمنستان شده‌اند.