به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه گاردین در یادداشت خود با اشاره به اینکه تنها گفتگو می‌تواند بحران اوکراین را حل کند، می‌نویسد: 84 سال پس از شروع جنگ جهانی دوم، پیشنهادات سایمون تیسدال، تحلیل‌گر، برای حمایت از جنگ در اوکراین، خطر شروع جنگ جهانی سوم را به‌دنبال دارد.
تیسدال می‌گوید: «درباره گفتگوها صحبت نکنید.» ایده‌ی خوبی نیست.
از آنجایی که پیروزی واقعی برای اوکراین غیرممکن به نظر می‌رسد، سیاست واقعی باید جایگزین تفکر آرزویی و مذاکرات بلافاصله آغاز شود.
دو نهاد سیاسی وجود دارد که جنگ اوکراین برای آن‌ها یک مبارزه وجودی است. یکی اوکراین است. اگر پوتین پیروز شود، استقلال اوکراین پایان می‌یابد. دیگری ناتو است.
اگر ناتو به اوکراین تسلیحات نمی‌فرستاد، تردیدی وجود نداشت که پوتین تاکنون در جنگ خود پیروز شده بود؛
اما ناتو در آن زمان نمی‌توانست امتناع کند و اکنون نیز نمی‌تواند چنین کند. اگر این کار را انجام دهد، اعتبار خود را از دست می‌دهد.
اگر پوتین در جنگ خود پیروز شود، ناتو خواهد مرد و اتحادیه اروپا آسیب خواهد دید، اگر شکسته نشود.
دموکراسی‌های اروپایی بار دیگر با یک دیکتاتوری مطمئن و جنگ‌طلبانه با برنامه‌های توسعه‌طلبانه مواجه خواهند شد.
اهداف آموزشی حزب کارگر قابل ستایش است، اما مانند سایر احزاب، به این سؤال پاسخ نمی‌دهند که چگونه می‌توان از زیرساخت‌های در حال فروپاشی، کمبود معلم و نارضایتی والدین و دانش‌آموزان عبور کرد «مدارس در حال فروپاشی ما مانند استعاره‌ای از دولت محافظه‌کاران هستند».
«بریجت فیلیپسون» از حزب کارگر چشم‌انداز خود را بیان می‌کند، اخبار ساختمان‌ها و خدمات حرفه‌ای باید به درستی تأمین مالی شوند و مسائل مربوط به حجم کاری برای ایجاد یک پایه محکم برای آینده برطرف شود.
چشم‌انداز فراتر از خطوط تقسیم خام بین شمال و جنوب مطلوب خواهد بود. برای حمایت از مناطق ساحلی می‌توان کار بهتری انجام داد.
تمرکز بر خانواده‌ها، جایی که والدین 2 یا حتی 3 شغل را انجام می‌دهند، به‌شدت مورد نیاز است. از باشگاه‌های صبحانه استقبال می‌شود اما برای رسیدگی به مسائل در مدارس ابتدایی کافی نیست. وعده‌های غذایی رایگان مدرسه به‌عنوان راهی برای توزیع بودجه اضافی دیگر برای ایجاد تفاوت واقعی در ارتقاء سطح کافی نیست
. آنچه ما نیاز داریم دولتی است که بفهمد برای ایجاد آموزش درجه 1 باید ابتدا با مشکلات گسترده‌تر مقابله کرد.