به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن افرز در یادداشت خود به‌قلم «جوئل ووتنو» نوشت: طی دو ماه گذشته، یک سری از ژنرال‌های ارشد چینی از دید عموم ناپدید شده‌اند.
از جمله وزیر دفاع موشک‌های بالستیک قاره‌پیمای چین. چنین حوادثی نه‌تنها ادامه یافته است، بلکه برخی از حساس‌ترین بخش‌های جمهوری خلق چین را نیز تحت تأثیر قرار داده است و این نشان‌دهنده محدودیت قدرت شی است.
شی و حزب کمونیست چین به‌طور گسترده‌تر، مدت‌هاست که به ارتش آزادی‌بخش خلق خودمختاری قابل‌توجهی برای اداره امور خود اعطا کرده‌اند.
دادن درجه بالایی از استقلال به ارتش آزادی‌بخش خلق کمک می‌کند تا از تبعیت سیاسی آن با شی و حزب اطمینان حاصل شود.
با این حال بدون کنترل و توازن غیرنظامی، شرایط پاسخگویی ضعیف ایجاد می‌شود. اگرچه جزئیات پاکسازیهای اخیر هنوز مبهم است، اما نشان‌دهنده عدم اعتماد شی به برخی از ارشدترین افسرانش است.
شی، ارتش جمهوری خلق چین را تشویق کرده است که حرفه‌ای‌تر باشد و به موضوعات پیشینیان خود ادامه دهد.
«شی جین‌پینگ» از فضایل نظم و انضباط مناسب در میان افسران ارتش جمهوری خلق چین تقدیر کرد.
او ازینکه آنان وظایف خود را در کنار مسئولیت‌های حرفه‌ای خود برای «جنگ و پیروزی در جنگ‌ها» متمرکز شده‌اند، بسیار قدردان بود.
همراه با کارزار مبارزه با فساد، شی بوروکراسی را برای ارتقای مدیریت بهتر، از جمله با اعطای اختیارات بیشتر به حسابرسان مالی و بازرسان، سازماندهی مجدد کرد.
دلیل اصلی این اعطای خودمختاری این بود که شی نیاز به جلب و حفظ حمایت ارتش جمهوری خلق چین داشت.
اگرچه او مصمم به ریشه‌کن کردن شبکه‌های افسران فاسد و بالقوه بی‌وفا بود، اما برای تحکیم قدرت خود و اجرای آنچه که گسترده‌ترین بازسازی نظامی از دهه 1950 به بعد بود، به حمایت از مقامات ارشد نیاز داشت.
این تغییر شامل کاهش 300 هزار پرسنل و کاهش سهم نیروهای زمینی با نفوذ سیاسی از بیش از دو سوم به کمتر از نیمی از نیروها بود.
شی همچنین از هنجارهای بلندمدت ترفیع و بازنشستگی پیروی کرد و موقعیت‌های جدیدی را برای افسران ارشد در سازماندهی مجدد پیدا کرد و به آن‌ها اجازه داد تا دوره تصدی خود را با مزایای کامل بگذرانند.
نظارت ضعیف بر ارتش جمهوری خلق چین با افزایش مستمر بودجه نظامی همراه شد و باعث خرج یک بودجه نظامی عظیم برای طرح‌های نظامی شد.
درک پاکسازیهای اخیر از دریچه روابط نظامی چین، دیدگاهی از توانایی شی در به هم زدن بوروکراسی نظامی است.
این مسئله توضیح می‌دهد که چرا چنین مواردی یک دهه پس از تصدی وی و در سمت‌های حساس ادامه داشته است.
نیاز سیاسی شی به اعطای درجه بالایی از خودمختاری به ارتش جمهوری خلق چین همچنین می‌تواند به توضیح موارد غافلگیرکننده دیگری کمک کند که در آن به نظر می‌رسد ارتش خارج از محدوده کنترل غیرنظامی خود عمل کند.
شی می‌تواند برای ساختن یک ارتش قدرتمند در زمان صلح که چالش‌های غیرقابل انکاری را برای تایوان و دیگر رقبای منطقه‌ای ایجاد می‌کند، اعتبار قائل شود.
اما دقیقاً به این دلیل که او نیاز به خرید نهادی از ارتش جمهوری خلق چین داشت، در برهم زدن این سیستم بوروکراتیک تردید داشت.
دانش شی از مخفی بودن و سوءمدیریت ارتش جمهوری خلق چین در اعماق ساختار خود می‌تواند او را به مهارت عملیاتی آن در یک بحران یا درگیری دچار تردید کند. در حالی که آمریکا تنها نگران بهترین روش برای جلوگیری از تهاجم چین است.