به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه گاردین در یادداشت خود به‌قلم «موصطفی بیومی» نوشت: صبح روز 19 اکتبر، ایمیلی را دریافت کردم که توسط مدیر امور جانبازان در دانشگاه نیویورک، جایی که من در آنجا تدریس می‌کنم، منتشر شد.
در این ایمیل آمده است: «با توجه به رویدادهای وخیم اخیر در خارج از کشور، این احتمال وجود دارد که وزارت دفاع تا قبل از 1 نوامبر 2023 نیروهای مختلف را آماده کند».
آیا آمریکا کورکورانه ما را وارد یک جنگ فاجعه بار دیگر می‌کند؟ شبکه خبریNBC گزارش داده است که به حدود 2 هزار نیروی آمریکایی دستور داده شده است که برای حمایت از اسرائیل «رژیم صهیونیستی» آماده شوند.
در اجلاس اضطراری رهبران جهان در قاهره که برای رسیدگی به خشونت‌ها در غزه و اسرائیل«رژیم صهیونیستی» گرد هم آمدند.
بهترین چیزی که «جیمز کلورلی» -وزیر امور خارجه انگلیس- می‌توانست مطرح کند این بود که خواستار «انضباط و حرفه‌گرایی و خویشتن‌داری از ارتش اسرائیل» شود.
در همین حال، در حالی که جهان در مقابل چشمان ما از هم می‌پاشد، جو بایدن در 19 اکتبر گفت: «رهبری آمریکا چیزی است که جهان را کنار هم نگه می‌دارد»
خشونت در غزه با سرعتی وحشیانه ادامه دارد. بر اساس گزارش وزارت بهداشت فلسطین، از زمان آغاز بمباران اسرائیل«رژیم صهیونیستی» از روز شنبه، 4 هزار و 385 فلسطینی کشته و 13 هزار و 651 نفر مجروح شده‌اند. کشته‌شدگان شامل 1 هزار و 756 کودک و 967 زن هستند.
بر اساس گزارش‌ها، سازمان ملل متحد برای 50 هزار زن باردار در غزه ابراز نگرانی کرده است، در 10 روز گذشته بیش از 1میلیون فلسطینی آواره شده‌اند.
گذشته از قطع غذا، آب، برق و دارو برای کل جمعیت، اسرائیل، مدارس، دانشگاه‌ها، کلیساها، مساجد، بیمارستان‌ها، کمپ‌های پناهندگان، گذرگاه رفح و حتی نانوایی‌ها را هدف قرار داده است. آیا اسرائیل واقعاً فکر می‌کند بمباران نانوایی‌ها به دفاع از خود کمک می‌کند؟
دیوانگی این اقدامات تنها با این باور دیوانه‌وار مطابقت دارد که بمباران بی امان و بی‌رحمانه مردم بی‌گناه به نحوی حماس را مجازات می‌کند و صلح اسرائیل«رژیم صهیونیستی» را به ارمغان می‌آورد.
در واقع، دقیقاً برعکس است، اما چنین تفکری بارها توسط رهبران، سخنگویان و حامیان اسرائیل بیان شده است. تنها راه‌حل بادوام برای خشونت امروز آتش‌بس است که دولت اسرائیل و فلسطین آن را قبول نمی‌کنند.
در عوض، ما یک تهاجم زمینی در آینده داریم که یک فاجعه برای فلسطینی‌ها، اسرائیلی‌ها و کل منطقه خواهد بود و هنگامی که یک تهاجم زمینی آغاز می‌شود، می‌توانید مطمئن باشید که آتش‌بس نیز بی‌نهایت دشوارتر خواهد بود.
به همین دلیل است که آتش‌بس از همه طرف همراه با بازگشت فوری همه گروگان‌ها در حال حاضر ضروری است.
در 18 اکتبر، برزیل قطعنامه‌ای را در شورای امنیت پیشنهاد کرد که در آن «وقفه‌های بشردوستانه» را در بمباران غزه توسط اسرائیل«رژیم صهیونیستی» خواستار شد.
درکنگره آمریکا، بیش از 12 دموکرات مجلس نمایندگان، قطعنامه آتش‌بس ارائه‌شده توسط کوری بوش، نماینده کنگره میسوری را امضا کردند.
«جاش گاتهایمر» قانونگذار دموکرات، اعضای حزب خود را به دلیل درخواست برای توقف خصومت‌ها و کاهش تنش، «افراطی» خواند.
اینکه جمهوری‌خواهان سنگدل هستند خبر جدیدی نیست، اما ما نباید به دموکرات‌ها اجازه دهیم که موضوع اساسی سلب مالکیت فلسطینی‌ها را به موضوعی که عمدتاً مربوط به مسائل انسان دوستانه است محدود کنند.
در حالی که نیازها برای بقا در حال حاضر شدید است، اما مسئله، اجازه عبور 20 کامیون یا 100 کامیون از گذرگاه رفح نیست. فلسطینی‌ها پس از تمام رنج‌هایی که کشیده‌اند، سزاوار آزادی هستند، نه فقط کمک.
به همین دلیل است که درخواست آتش‌بس کاملاً ضروری است اما قطعاً کافی نیست.
اگر نتیجه آتش‌بس بازگشت به وضعیت موجود باشد، تنها چیزی که به‌وجود آوردیم دستور العملی برای بدترین چرخه تکرار است که همه را در معرض خطر بیشتری قرار می‌دهد.
رامافوزا در سخنرانی برای آفریقای جنوبی در اجلاس قاهره از «همه افراد دولتی خواست از ارائه سلاح به هر یک از دو طرف درگیری خودداری کنند»
آنچه رامافوزا به آن اشاره می‌کند این است که آمریکا دیگر نمی‌تواند در حل این موضوع پیشتاز باشد.
در تمام دهه‌ها، آمریکا تلاش کرده است خود را به‌عنوان یک «میانجی صادق» بین اسرائیل«رژیم صهیونیستی» و فلسطینی‌ها نشان دهد، در حالی که در عین حال هم سلاح‌های پیشرفته و هم پوشش سیاسی مورد نیاز در طول تجاوز مستمر به خاک فلسطین را به اسرائیل «رژیم صهیونیستی» می‌دهد.
ما دیگر نباید این تناقض را بپذیریم. آمریکا نمی‌تواند بگوید که برای صلح و جنگ کار می‌کند و در عین حال، کنگره نباید درخواست‌های آتش‌بس را خنثی کند و جمعیت‌های آسیب‌پذیر مانند دانشجویان که عمدتاً از طبقه کارگر هستند نباید به خاطر این موضوع به خدمت سربازی فراخوانده شوند.
رهبری واقعی جهانی، در این لحظه به معنای کاهش تنش و جعل چشم‌اندازی برای آینده‌ای عادلانه برای همه است اما بدون درخواست آتش‌بس در آینده نزدیک، تعهد فرضی آمریکا به صلح، پوچ به نظر می‌رسد و بیشتر احساس می‌کند که تحت الشعاع اعتیاد خود و بسیار واقعی خود در جنگ قرار گرفته است.