به‌گزارش مرکز مطالعات سورین،روزنامه پولیتیکو در یادداشتی به‌قلم «چارلی داکسبری» نوشت: در یکی از مهم‌ترین تغییرات استراتژیک از زمان حمله همه جانبه روسیه به اوکراین، به نظر می‌رسد سوئد آماده است تا ماه آینده به فنلاند در داخل ناتو بپیوندد و تسلیحات خود را با همسایگان خود در یک دفاع مشترک فزاینده از شمال شرق اروپا پیوند دهد.
«ینس استولتنبرگـ» -دبیرکل ائتلاف- نظامی 31 کشوری روز سه‌شنبه به خبرنگاران در استکهلم گفت: «سوئد کاملاً آماده پیوستن به ناتو است، عضویت سوئد ناتو را قوی‌تر خواهد کرد. زمان آن رسیده است.»
در خارج از دفاتر دولتی، 12 نفر از فعالان به ورود استولتنبرگ اعتراض کردند، اما تلاش آن‌ها برای نشان دادن ناتو به‌عنوان منادی جنگ برای درگیر کردن رهگذران با مشکل مواجه شد.
از سال گذشته که سوئد درخواست پیوستن به این اتحاد را داد، حمایت سوئدی‌ها از این اقدام از حدود 48 درصد به نزدیک به 70 درصد افزایش یافته است.
رجب طیب اردوغان، رئیس‌جمهور ترکیه از استکهلم خواسته است که هم با آنچه او تروریست‌های کرد فعال در سوئد می‌خواند سرکوب کند و هم محدودیت‌های فروش تسلیحات سوئدی به ترکیه را کاهش دهد، قبل از اینکه به الحاق سوئد چراغ سبز نشان دهد.
استولتنبرگ گفت مذاکرات او با اردوغان در این ماه سازنده بوده است و روز دوشنبه، رهبر ترکیه گفت که اسنادی را امضا کرده و به پارلمان آنکارا منتقل کرده است تا بتواند در مورد الحاق نهایی سوئد رأی دهد.
«توبیاس بیلستروم» -وزیر امور خارجه سوئد- این اقدام را یک گام مهم رو به جلو توصیف کرد و گفت که کشورش می‌تواند تا زمان نشست وزرای خارجه ناتو در پایان ماه نوامبر به عضویت کامل برسد، البته تا زمانی که دومین عقب‌نشینی مجارستان نیز امضا شود که انتظار می‌رود طی هفته‌های آینده انجام شود.
بیلستروم گفت: «این یک چارچوب زمانی برای این فرآیند به ما می‌دهد.»
برای ناتو، رفع انسداد روند الحاق سوئد، راه را برای ادغام بیشتر دارایی‌های دفاعی آن در منطقه دریای بالتیک باز می‌کند.
سوئد و فنلاند سواحل شمالی دریای بالتیک را تشکیل می‌دهند و جزیره بزرگ و مرکزی سوئد گوتلند به‌عنوان پایگاهی حیاتی برای امنیت هوایی منطقه در نظر گرفته می‌شود.
قلمرو سوئد و فنلاند نیز تا قطب شمال گسترش یافته است، جایی که روسیه و غرب نیز برای تسلط سیاسی و اقتصادی با یکدیگر رقابت می‌کنند.
در حالی که سوئد سال‌ها شریک نزدیک ناتو بوده است، پیوستن کامل به آن سطح جدیدی از هماهنگی را به همراه خواهد داشت.
زیرا مقامات سوئدی به نهادهای تصمیم‌گیر ناتو می‌پیوندند و سربازان سوئدی به‌طور بالقوه در مأموریت‌های ناتو در کشورهایی مانند استونی مشارکت می‌کنند.
در حالی که توافق‌های قبلی به نیروهای ناتو اجازه می‌داد در صورت درگیری به سرعت در سوئد مستقر شوند، اکنون این احتمال وجود دارد که آمریکا و سایر نیروهای متحد آن آزادی بیشتری برای عملیات در سوئد در زمان صلح داشته باشند.
در آستانه پیوستن سوئد به ناتو، عملیات آموزشی مشترک بین نیروهای سوئدی و متحدان تشدید شده است.
در این ماه، ناو هواپیمابر انگلیسی اچ‌ام‌اس ملکه الیزابت (آر ۰۸) از شهر بندری سوئد گوتنبرگ بازدید کرد در حالی که تفنگداران دریایی فنلاند و انگلیس به نیروهای سوئدی در مجمع‌الجزایر استکهلم پیوستند.
«اولف کریسترسون» -نخست‌وزیر سوئد- که در کنار استولتنبرگ در استکهلم ایستاده بود، گفت که کشورش روند الحاق فنلاند را از نزدیک تماشا کرده است تا درس‌هایی برای ادغام خود بیاموزد. فنلاند در ماه آوریل به ناتو پیوست.
او گفت: «بدون اینکه حرفی در دهان فنلاند بگذارم، فکر نمی‌کنم برای فنلاند شگفت‌انگیز باشد، آن‌ها می‌دانستند وارد چه چیزی می‌شوند، اما خیلی چیزها هستند که باید بازنشانی شوند و باید یکپارچه شوند.»
الحاق کریمه به روسیه در اوایل همان سال باعث ایجاد آرامش در منطقه دریای بالتیک شده بود، اما به نظر می‌رسید که دو کشور شمال اروپا قصد نپیوستن به این اتحاد را دارند.
با این حال، استولتنبرگ به ادغام بین نیروهای فنلاند، سوئد و ناتو از طریق توافق‌نامه‌های مفصلی مانند مشارکت فرصت‌های پیشرفته و حمایت از کشور میزبان کمک کرد.
استولتنبرگ سفرهای منظمی به سوئد و فنلاند داشت و از هر فرصتی استفاده کرد تا به مخاطبان یادآوری کند که درهای ناتو باز مانده است.
او در یک کنفرانس دفاعی در تفرجگاه کوهستانی سوئد در سال 2018 گفت: «اگر سوئد برای پیوستن درخواست دهد، فکر می‌کنم حمایت قوی در ناتو برای آن وجود خواهد داشت».
اما تنها در اواخر ماه فوریه سال 2022، زمانی که تانک‌های روسی به سمت کی‌یف حرکت کردند، افکار عمومی در سوئد و فنلاند به‌طور قطعی به نفع الحاق تغییر کرد.
در ماه جولای، ترکیه متعهد به تصویب شد و در نهایت این هفته با امضای اردوغان این اسناد را پیگیری کرد.
این روند همچنان می‌تواند با موانعی روبرو شود، به‌ویژه اگر رهبر ترکیه مجدداً چرخش کند و پارلمان را برای تصویب نکردن الحاق تحت‌فشار قرار دهد، اما در حال حاضر استولتنبرگ و کریسترسون مطمئن به نظر می‌رسند.
کریسترسون از این فرصت استفاده کرد و از تلاش‌های دبیرکل تشکر کرد و به آینده نگاه کرد.