بهگزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه جوئیش نیوز سیندیکیت در یادداشت خود بهقلم « تروی اوفریتژاند» نوشت: .محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان از زمان آغاز جنگ غزه حداقل سه بار گفته است که صلح همچنان در افق است.
با این حال، با ادامه جنگ در غزه، به نظر میرسد که نه تنها پیمانهای صلح قبلاً محکم شدهاند، بلکه چشماندازهای بیشتر پس از جنگ نیز بهطور فزایندهای قویتر میشوند.
شنبه گذشته، رهبران 56 کشور و سازمان آزادیبخش فلسطین برای نشست سران سازمان همکاری اسلامی در ریاض گرد هم آمدند. بدون تعجب، اقدامات ارتش اسرائیل علیه حماس محکوم شد.
بیانیه شدیدتری در نظر گرفته شد که احتمالاً توسط ایران تهیه شده بود و میتوانست از انتقال تسلیحات ذخیرهشده در کشورهای عربی به اسرائیل جلوگیری کند، روابط دیپلماتیک و اقتصادی را متوقف کند، تحریم نفتی را اعمال کند و فضای هوایی را به روی هواپیماهای اسرائیلی ببندد.
این امر توسط ائتلافی به رهبری عربستان که شامل مصر، اردن، امارات، بحرین، مراکش، موریتانی و جیبوتی بود، مسدود شد. همه این کشورها، به استثنای عربستان و جیبوتی، قراردادهای صلح یا روابط دیپلماتیک رسمی با اسرائیل دارند.
حسین عبدالحسین، محقق بنیاد دفاع از دموکراسیها، مکانیسم رایگیری چنین رویدادهایی را روشن کرد و گفت که جزئیات قبل از اجلاس سران توسط وزارتخانههای خارجه مشخص میشود. او گفت که از عدم موافقت با محکومیت شدیدتر، بهویژه به دلیل روابطی که کشورها در حال حاضر دارند، تعجب نمیکند.
بر اساس این بیانیه، «یک پروسه صلح معتبر باید بر اساس قوانین بینالمللی، قطعنامههای بینالمللی مشروع و اصل زمین در برابر صلح… در یک چارچوب زمانی مشخص و بر اساس اجرای راهحل دو کشور با تضمینهای بینالمللی آغاز شود. »
عبدالحسین میگوید که اگرچه این بدان معنا نیست که ایران از این امر حمایت میکند، تهران از هدف خود برای نابودی اسرائیل روشن بوده است، اما سعودیها از آن استفاده خواهند کرد. این امر از سعودیها در آینده با مذاکرات صلح محافظت خواهد کرد. این یک موفقیت از دیدگاه عربستان است.
اگر لبنان وارد جنگ شود میتواند به شانس صلح آسیب برساند، زیرا ممکن است دیدگاههای جهان عرب تغییر کند.
اما این برای حزبالله منطقی نیست.
با فرض صحت این موضوع، چشمانداز صلح همچنان بالاست.