به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکده کوئینسی در گزارش تازه خود به‌قلم «جورجیو کافیرو» نوشت:در میان جنگ وحشتناک غزه، هواداری جهان عرب بالا گرفته است.
تظاهرات بزرگ همبستگی فلسطین در سرتاسر منطقه در حال وقوع است و این امر بسیاری از مسئولان سیاسی حاکم را وحشت‌زده می‌کند.
این موضوع بی‌ثبات‌کننده است و از ماه‌ها پیش، تعداد انگشت‌شماری از کشورهای عربی، از جمله مصر، اردن و عربستان، شروع به سرکوب فعالیت‌های طرفدار فلسطین در کشورهای خود کردند.
چنین سرکوبی در این کشورهای عربی جای تعجب ندارد و باید از دو منظور درک شود.
دولت‌های عربی اغلب از بسیج سیاسی و فعالیت‌های مردمی هراس دارند، زیرا اغلب از بحران‌های مشروعیت رنج می‌برند و هر جنبشی بالقوه تهدیدکننده است.
این ترس ناشی از باز کردن فضای عمومی و اجازه دادن به تظاهرات همبستگی نسبت به فلسطینی‌ها می‌تواند به اعتراضات علیه دولت و سیاست‌های آن‌ها نیز دامن بزند.
مسئله فلسطین آسیب‌پذیری بسیاری از دولت‌های عربی را آشکار می‌کند. نظام‌های عربی باید با انجام ژست‌های نمادین در حمایت از آرمان فلسطین به افکار عمومی توجه کنند، اما هیچ کشور عربی نمی‌خواهد با اسرائیل که ارتباط زیادی با روابط آن‌ها با آمریکا دارد، مقابله کند.
با تداوم جنگ غزه، فشارهای داخلی بر این نظام‌ها افزایش می‌یابد و باعث می‌شود که آن‌ها خواستار آتش‌بس غزه شوند.
هرچه این جنگ بیشتر ادامه یابد، شهروندان عرب بیشتری در مورد اینکه چرا کشورهای عربی که مبالغ هنگفتی را صرف تسلیحات می‌کنند، از مقاومت فلسطین حمایت بیشتری نمی‌کنند، سؤال خواهند کرد.
این امر این نظام‌ها را به‌شدت ناراحت می‌کند، به‌ویژه آن دسته از کشورهای عربی که روابط دیپلماتیک خود را با تل‌آویو عادی کردند.
نظام‌های عربی در سرکوب تلاش فلسطینی‌ها برای آزادی و عادی‌سازی اشغال فلسطین توسط اسرائیل نقش دارند.
ابزار چانه‌زنی برای دریافت امتیازاتی از اسرائیل، آمریکا و کشورهای اروپایی در زمینه توافقنامه‌های امنیتی، انرژی و تجاری، همین حمایت آنان از اسرائیل است.
دولت‌های عربی از شهروندان خود در رابطه با پیامدهای بالقوه ایجاد‌شده هراس دارند و آنان می‌توانند موضوع فلسطین را به یک تهدید تبدیل کنند.