به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه نشنال اینترست در مطلب تازه خود به‌قلم «تاراس کوزیو» نوشت:به دلایل استراتژیک، روسیه آشکارا یا تلویحاً از جنبش‌های جدایی‌طلب حمایت کرده است تا وحدت رقبای خود را تضعیف کند.
البته به همین دلایل نیز خروج‌های مشابهی را از سمت همسایگانش در زمان شوروی از حوزه نفوذش در اوراسیا تجربه کرد و اکنون نمی‌خواهد که این اتفاق دوباره بیافتاد؛
هرگونه جدایی و عدم قدرت نفوذ در کشورهای هم‌مرز روسیه باعث تضعیف و بی‌ثباتی در این کشور می‌شود.
«پاشینیان» برخلاف محکومیت‌هایش در مورد سازمان پیمان امنیت جمعی (CSTO) به رهبری روسیه که تهدید به خروج می‌کند، انتقادی از اتحادیه اقتصادی اوراسیا نداشته است.
پاشینیان هیچ اشاره‌ای به جایگزینی سازمان پیمان امنیت جمعی با آرزوی پیوستن به ناتو نکرده است.
مقامات و رسانه‌های روسیه هیئت اتحادیه اروپا در ارمنستان را که در ژانویه 2023 تأسیس شد، به‌شدت محکوم کردند و آن را به‌عنوان حرکت ارمنستان به سمت اروپا دانستند و در نتیجه روابط امنیتی واقعی با اروپا و آمریکا برقرار شد.
«آرارات میرزویان» -وزیر امور خارجه ارمنستان- گفت: «امروزه فرصت‌های جدید زیادی در ارمنستان مورد بحث قرار می‌گیرد و اگر بگویم عضویت در اتحادیه اروپا نیز از این فرصت‌ها است، بر کسی پوشیده نخواهد بود».
کرملین به ارمنستان هشدار داد که بدون روسیه نمی‌تواند زنده بماند.
«مارگاریتا سیمونیان»رئیس شبکه راشا تودی که خود ارمنی است، اما از حامیان پرشور پوتین است، پاشینیان را متهم کرد که «به خاطر دستمزدی ناچیز» به ارمنستان خیانت کرده است.
در حقیقت روسیه بخش انرژی ارمنستان را کنترل می‌کند. 850 هزار ارمنی به‌عنوان کارگر مهاجر در روسیه زندگی می‌کنند که تقریباً یک سوم جمعیت ارمنستان است.
حواله‌های بزرگ آن‌ها کمک قابل‌توجهی به اقتصاد این کشور است.
از زمانی که پاشینیان در یک انقلاب رنگی در سال 2018 به قدرت رسید، از یکپارچگی اروپایی و افزایش همکاری اقتصادی و تجارت با روسیه صحبت کرده است.
تجارت ارمنستان و روسیه در حال رشد است و این خود گواه دیگری برای ماندگاری ارمنستان است. ارمنستان یکی از صادرکنندگان مجدد کالاهای غربی به روسیه است که تحریم‌های اعمال‌شده توسط غرب را دور می‌زند.
پاشینیان عضویت ارمنستان در سازمان پیمان امنیت جمعی را مسدود کرده است و دیگر به بودجه آن کمک نمی‌کند.
مقامات ارمنستان همچنین احتمال خروج ارمنستان از قراردهای امضاشده با روسیه را مطرح کرده‌اند و رگباری از تهدیدهای روسیه را به همراه آورده‌اند.
این علت صریحاً به‌خاطر شکایت ارمنستان از روسیه بابت عدم مداخله صلح‌بانان روسی در جنگ دوم قره‌باغ و نهایتاً حمله آذربایجان به این منطقه بود.
پاشینیان از روسیه خواسته مرزبانان روسی را از فرودگاه بین‌المللی زوارتنوتس ایروان و مرزهای بین‌المللی آن خارج کند
. ارمنستان در حال بررسی این موضوع است که آیا از روسیه بخواهد پایگاه نظامی خود در گیومری را ببندد یا خیر؛
این خواسته تا حد بسیاری تحریک‌آمیزتر خواهد بود و هنوز تا این مرحله پیش نرفته است.
این پایگاه حاصل توافقنامه سال 1995 بین مسکو و ایروان بود و با پروتکلی در سال 2010 تمدید شد و اجاره‌نامه‌ای را تا سال 2044 تمدید کرد. پاشینیان برای بستن یک طرفه پایگاه نظامی روسیه با مشکلات زیادی روبرو خواهد شد.
روابط با روسیه مانند یک بازی فوتبال داخلی است. شکست نظامی روسیه، حمایت ارمنستان را از بین برده است؛
پس بدین ترتیب کرملین در حالت ایده‌آل مایل است یک حکومت طرفدار روسیه را جایگزین پاشینیان کند، مانند آنچه قبل از سال 2018 انجام داده بود.
روسیه از کلیسای حواری ارمنی طرفدار روسیه حمایت می‌کند که اسقف اعظم آن، باگرات گالستانیان، خواهان استعفای پاشینیان است.
رسانه‌های روسیه که همچنان مخاطبان زیادی در ارمنستان دارند، از خواسته‌های برکناری پاشینیان حمایت کرده و او را مسئول شکست‌های نظامی ارمنستان در سال‌های 2020 و 2023 و همچنین او را یک فرد بی‌کفایت که مرزهای ارمنستان را تسلیم می‌کند، می‌خوانند.
کرملین همیشه به انقلاب‌های رنگی مشهور بوده و معتقد است که آن‌ها توطئه‌های سازماندهی‌شده توسط سازمان سیا علیه روسیه هستند.
در نتیجه، رسانه‌های روسی ادعاهای توطئه‌آمیزی را منتشر کردند مبنی بر اینکه پاشینیان توسط نیروهای «جهانی گرا» به قدرت رسیده و از آن زمان «برنامه‌های آن‌ها را اجرا کرده است.»
گفته می‌شود که ارمنستان توسط بالادستان ماسونی که «ارباب واقعی کل اتحادیه اروپا» هستند به اتحادیه اروپا کشیده می‌شود.
در تاریخ 24 مارس، ارمنستان برنامه‌های تلویزیونی ولادیمیر سولوویف، مبلغ کرملین را مسدود کرد و به توافق برای انتقال مجدد برنامه‌های تلویزیونی روسیه به ارمنستان در ماه بعد پایان داد.
پاشینیان گفت این اشتباه بوده است که ارمنستان از سال 1991 تنها به روسیه متکی بوده است. «سرگئی لاوروف»
وزیر امور خارجه در پاسخ گفت که روسیه مجبور خواهد شد روابط خود را با ارمنستان مورد تجدید نظر قرار دهد، زیرا که ارمنستان با «دشمنان روسیه» همسو شده است.
پاشینیان در مراسم تحلیف پوتین در روز 7 می شرکت نکرد و به نوبه خود، لاوروف رهبران ارمنستان را متهم به بدنام کردن شرافت و نام مرزبانان روسیه، پرسنل نظامی روسیه در پایگاه آن در گیومری و سازمان پیمان امنیت جمعی کرد.
لفاظی‌های پاشینیان در مورد ادغام در اروپا هیچ‌چیز موضوع مشخصی را نمی‌رساند؛
زیرا کرملین بیش از حد ملی‌گرا و امپریالیست است و هرگز اجازه خروج ارمنستان را نخواهد داد. غرب به طرز احمقانه‌ای خروج ارمنستان را تشویق می‌کند و در عین حال شدت احتمالی پاسخ روسیه را نادیده می‌گیرد.
همان‌طور که در اوکراین مشاهده می‌شود، پوتین برای جلوگیری از استقلال همسایگانش، سخت‌تر و پرتلاطم‌تر مبارزه خواهد کرد.