به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، موسسه آمریکن انترپرایز در مقاله خود «هل براندز» نوشت: جو بایدن در چهار سال گذشته رکورد چشمگیری از چهره‌های دیپلماتیک جمع‌آوری کرده است.
عربستان در اصل یک «مطرود» (دولت یا کشور طردشده از جامعه بین‌الملل به خاطر عملکردش) بود. اکنون ممکن است به یک متحد پیمان تبدیل شود. بایدن متعهد شد که به جنگ‌های بی‌پایان پایان دهد. اکنون او علیه حوثی‌ها دست به کار می‌شود.
بایدن در ابتدا به‌دنبال تنش‌زدایی با روسیه و ایران برای تمرکز بر چین بود.
اکنون، او به‌دنبال ثبات با پکن در بحبوحه درگیری‌های مستمر مسکو و تهران است و در حالی که این دولت زمانی متعهد شد که نقش سلاح‌های هسته‌ای را در سیاست آمریکا کاهش دهد، اکنون اذعان می‌کند که این سلاح‌ها در سال‌های آینده بزرگ‌تر خواهند شد.
آخرین تغییر در سخنرانی پرانای وادی، یکی از مقامات ارشد شورای امنیت ملی رخ داد. مهم‌ترین خط احتمالاً باعث ناراحتی میزبانان وادی در انجمن کنترل تسلیحات شده است.
وادی گفت، مگر اینکه دشمنان آمریکا تولیدات هسته‌ای خود را کاهش دهند، «ممکن است در سال‌های آینده به نقطه‌ای برسیم که نسبت به تعداد مستقر کنونی نیاز به افزایش داشته باشیم.» به عبارت دیگر، آمریکا احتمالاً به سلاح‌های هسته‌ای بیشتری نیاز خواهد داشت
این یک تغییر چشمگیر برای بایدن است. در سال 2021، او اعلامیه «عدم استفاده اولیه» یا «تنها هدف» را در نظر گرفت. اساساً، وعده‌ای مبنی بر اینکه واشنگتن ابتدا از سلاح هسته‌ای در یک درگیری استفاده نخواهد کرد.
طرفداران خلع سلاح امیدوار بودند که او بتواند نیروی موشک‌های بالستیک قاره‌پیمای آمریکا را کاهش دهد، حتی آن‌ها را از بین ببرد. از این گذشته، بایدن قبلاً در سال 2017 متعهد شده بود که «دنیای بدون سلاح هسته‌ای» را «پیگیری» کند.
اما پس از آنکه متحدان اروپایی و آسیایی، وابسته به چتر هسته‌ای آمریکا علیه این تغییر مبارزه کردند، «عدم استفاده اولیه» و «تنها هدف» کنار گذاشته شد.
بایدن متعهد به ادامه برنامه‌های دفاع موشکی و بازسازی چندین دهه زرادخانه موجود آمریکا است. اکنون، دولت اعتراف می‌کند که این زرادخانه موجود ممکن است کافی نباشد.
دلیل ساده است: دشمنان آمریکا رویای جهانی عاری از سلاح هسته‌ای را ندارند. ایران به بمب نزدیک‌تر می‌شود.
کره شمالی در حال بهبود زرادخانه هسته‌ای و نیروی موشکی خود است.
بقایای کنترل تسلیحاتی دوران جنگ سرد با روسیه در حال فروپاشی است.
مسکو مرتباً اوکراین و غرب را به جنگ هسته‌ای تهدید می‌کند و چین درگیر تولید سلاح هسته‌ای است که جهان را تغییر خواهد داد.
پکن زرادخانه هسته‌ای خود را بین سال‌های 2020 و 2023 دو برابر کرد. این کشور در حال بهبود همه بخش‌های سه‌گانه هسته‌ای استراتژیک خود است:
بمب‌افکن‌های قاره‌پیما، موشک‌های زمینی و زیردریایی‌های بالستیک. چین در حال استفاده از قابلیت‌های هسته‌ای منطقه‌ای است که می‌تواند به پایگاه‌ها و متحدان آمریکا در اقیانوس آرام حمله کند و به‌رغم دکترین «عدم استفاده اولیه» اعلام‌شده خود که قدمت آن به چندین دهه قبل برمی‌گردد، در حال آزمایش سلاح‌هایی مانند سیستم‌های ارسال مافوق صوت با پیامدهای ضربه اول وحشتناک است.
تا اوایل دهه 2030، آمریکا احتمالاً با دو همتای هسته‌ای روبرو خواهد شد، نه با یک و زرادخانه آن باید قادر به نابودی دو مجموعه هدف قدرتمند و متنوع و قابل‌توجه باشد. زرادخانه آمریکا که برای اطمینان از بازدارندگی و ایجاد مزیت قهری در برابر یک رقیب همتا، اندازه‌گیری شده، ممکن است برای کنترل دو رقیب کافی نباشد.
منتقدان استدلال می‌کنند که هرگونه افزایش نیرو در آمریکا خطر ایجاد یک مسابقه تسلیحاتی را به‌دنبال دارد، اما یک معضل در پیش است.
اگر آمریکا زرادخانه خود را تقویت نکند، خطر لغزش به سمت «حداقل بازدارندگی» را تهدید می‌کند، استراتژی‌ای که بر بازدارندگی حملات هسته‌ای علیه خود آمریکا از طریق حفظ نیرویی که به اندازه کافی بزرگ باشد تا تهدید به تلافی فاجعه‌بار باشد، تمرکز دارد.
با این حال، یک ابرقدرت جهانی که قصد دارد ابتدا از تسلیحات هسته‌ای استفاده کند، یا حتی از آن‌ها در پاسخ به حملات هسته‌ای علیه متحدانش استفاده کند، به توانایی تسلط بر چرخه تشدید و محدود کردن آسیب‌هایی که در هر تبادل هسته‌ای متحمل خواهد شد، نیاز دارد.
این امر برای اعتبار موضع دفاعی جهانی آمریکا حیاتی است و تیم بایدن این را درک می‌کند، به همین دلیل است که در نهایت «عدم استفاده اولیه» را رد کرد و وادی درباره ساخت زرادخانه بزرگ‌تر و قوی‌تر صحبت می‌کند.
بودجه پنتاگون در حال حاضر به دلیل هزینه‌های به‌روزرسانی زرادخانه هسته‌ای کهنه و در عین حال بهبود نیروهای متعارف آمریکا افزایش یافته است.
در هر صورت، به نظر می‌رسد بایدن مصمم به کاهش مؤثر هزینه‌های دفاعی باشد. حتی مشخص نیست که آمریکا می‌تواند به این زودی‌ها زرادخانه خود را به‌طور قابل‌توجهی گسترش دهد، زیرا زیرساخت‌های زیربنایی، از آزمایشگاه‌ها تا گودال‌های پلوتونیوم، در شکل افتضاحی هستند.
صراحت گاهی اوقات در مراحل پایانی یک مدیریت ظاهر می‌شود. تیم بایدن به خاطر اعتراف به چالش‌های زشت یک دوره جدید هسته‌ای شایسته تقدیر است، حتی اگر انجام این کار نشان دهد که آمریکا چقدر برای آن‌ها آماده نیست.