به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، «جورجیو کافیرو» یادداشتی در اندیشکده کویینسی منتشر کرد که در آن آمده است: اندکی پس از آغاز جنگ اسرائیل(رژیم صهیونیستی) علیه غزه در سال گذشته، انصارالله یمن که معمولاً به حوثی‌ها معروف است، شروع به شلیک موشک‌ها و پهپادهایی به سمت کشتی‌های تجاری و تجاری مرتبط با اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در خلیج عدن و جنوب دریای سرخ کرد.
این روش انصارالله برای حمایت از فلسطینی‌ها در غزه از طریق «ضد محاصره محاصره‌کننده» بود.
چنین اقدامی با رویه انصارالله در برخورد با دشمنان داخلی و خارجی جنبش شورشی «چشم در برابر چشم» مطابقت دارد.
با تلقی این رفتار حوثی‌ها در نزدیکی تنگه باب‌المندب به‌عنوان یک تهدید بزرگ برای اقتصاد جهانی، آمریکا و انگلیس، با حمایت غیرعملیاتی استرالیا، بحرین، کانادا و هلند در روز 12 ژانویه عملیات نظامی علیه انصارالله را آغاز کردند. هدف منع حوثی‌ها از انجام چنین حملات دریایی بوده است.
ائتلاف آمریکایی در پنج ماه گذشته تقریباً به صورت روزانه این حملات را علیه حوثی‌ها انجام داده است.
به گزارش شبکه تلویزیونی المسیره مستقر در بیروت که متعلق به حوثی‌هاست، اخیراً، در روز 7 ژوئن، آمریکا و انگلیس 6 حمله هوایی انجام دادند که چهار مورد از آن‌ها فرودگاه حدیده و بندر سلیف یمن و دو حمله علیه منطقه الثوره بود.
این حملات هشت روز پس از آن انجام شد که دو نظامی غربی به اهداف حوثی‌ها در حدیده و جنوب یمن حمله کردند و دست‌کم 16 کشته و 35 زخمی برجا گذاشتند که به نظر می‌رسید یکی از بزرگ‌ترین حملات واشنگتن و لندن علیه انصارالله از زمان آغاز عملیات مشترک آمریکا و انگلیس در اواسط ماه ژانویه باشد.
تعیین میزان خسارت این حملات به ماشین جنگی حوثی‌ها و توانایی آن در ادامه حمله به اهداف دریایی دشوار است.
با این وجود، این عملیات که بر اساس گزارش اطلاعاتی جدید حدود 1 میلیارد دلار برای آمریکا هزینه داشته است، در نهایت نتوانسته است انصارالله را که به شلیک موشک‌ها و پهپادها به کشتی‌ها در سواحل یمن ادامه می‌دهد، بازدارد.
واضح است که [به اهداف حوثی] خساراتی وارد شده است، اما نه در سطح قابل‌توجهی.
«توماس جونو» دانشیاری که بر غرب‌آسیا در دانشکده تحصیلات تکمیلی روابط عمومی و بین‌الملل دانشگاه اتاوا تمرکز دارد، در مصاحبه با کوئینسی گفت: «حوثی‌ها متحمل خسارات زیادی شده‌اند، اما آن‌ها توانایی مانع‌تراشی در کشتیرانی دریایی در دریای سرخ را حفظ کرده‌اند.»
شاید مهم‌تر از آن، فراتر از خسارات مادی که آن‌ها متحمل شده‌اند، قصد آن‌ها برای ادامه مانع‌تراشی در کشتیرانی در دریای سرخ تزلزل نکرده است.
«نیل کویلیام» همکار برنامه غرب‌آسیا و شمال آفریقا در اندیشکده چتم هاوس مستقر در لندن، وضعیت کلی را مشابه می‌بیند.
او به کوئینسی گفت: «همان‌طور که حملات مداوم به‌رغم تلاش‌های مکرر آمریکا و انگلیس برای برهم زدن کارزار این گروه نشان می‌دهد، حوثی‌ها ناامید مانده‌اند و حملات آمریکا، انگلیس تأثیر محدودی داشته است، » بعید است ادامه عملیات نظامی مانع حوثی‌ها شود.
از زمان آغاز عملیات نظامی علیه دولت موقت یمن در صنعا در ماه ژانویه، آمریکا 450 حمله علیه انصارالله انجام داده است.
دلیل خوبی برای زیر سؤال بردن پایداری این عملیات آمریکا و انگلیس علیه حوثی‌ها وجود دارد. تأمین تسلیحات آن‌ها از ایران ارزان و بسیار پایدار است، اما تسلیحات ما گران است.
«امیلی هاردینگ» از مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی اخیراً به وال‌استریت ژورنال گفت: «ما در حال بازی «موش و چکش» هستیم و آن‌ها یک بازی طولانی را انجام می‌دهند.
دولت بایدن از اینکه رفتار حوثی‌ها در خلیج عدن و جنوب دریای سرخ مرتبط با جنگ اسرائیل تحت حمایت آمریکا علیه غزه باشد، خودداری می‌کند.
اگرچه انصارالله در وعده‌های خود مبنی بر توقف رفتارهای مخرب در سواحل یمن پس از برقراری آتش‌بس در غزه صریح بوده است، اما کاخ سفید مدعی است که هیچ ارتباطی بین این دو و ادامه این عملیات نظامی علیه حوثی‌ها وجود ندارد.
نمی‌توان انکار کرد که حملات ائتلاف تا حد زیادی به حوثی‌ها در داخل یمن و در سراسر جهان عرب قدرت داده است.
با توجه به اینکه چگونه احساسات ضد اسرائیلی میان یمنی‌ها در سراسر کشور و طیف سیاسی آن به اشتراک گذاشته می‌شود، تعجب‌آور نبود که شاهد افزایش عضوگیری انصارالله در نتیجه حملات دریایی خود تحت پرچم دفاع از فلسطینیان باشیم.
در این روند، این امر همچنین نیروهای ضد حوثی در یمن را تحت‌فشار فزاینده‌ای قرار داده است.
این امر شامل شورای انتقالی جنوب می‌شود که به حمایت امارات (کشوری که پیشگام توافقنامه آبراهام) وابسته است، مجموعه‌ای از توافقات عادی‌سازی بین کشورهای عربی و اسرائیل است.
جونو توضیح داد که حوثی‌ها از این بحران به‌عنوان فرصتی برای «تقویت موقعیت خود به‌عنوان قهرمانان آرمان فلسطین استفاده کرده‌اند و به آن‌ها اجازه می‌دهد اعتبار و نفوذ منطقه‌ای خود را افزایش دهند.»
در نهایت مشخص نیست بازیگران غربی و منطقه‌ای برای تأثیرگذاری بر حوثی‌ها که توانایی خود را برای زندگی تحت‌فشار شدید غرب و برخی کشورهای عربی ثابت کرده‌اند، چه کاری می‌توانند انجام دهند.
واقعیت میدانی در یمن این است که حوثی‌ها در جنگ داخلی پیروز شده‌اند و دولت به رسمیت شناخته‌شده بین‌المللی در موقعیتی نیست که آن‌ها را به چالش بکشد.