بهگزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فدرالیست در مطلب تازه خود بهقلم «دنیل ترنر» نوشت: قرارداد نفتی با عربستان در سال 1974، دو سال پس از اولین دوره جو بایدن بهعنوان سناتور آمریکا آغاز شد.
این هفته، نیم قرن بعد، در اولین دوره ریاستجمهوری بایدن به پایان رسید.
تا هفته گذشته، دلار نفتی سلطه آمریکا بر اقتصاد جهانی بود. این امر صنعت نفت را بهعنوان یک صنعت کاملاً آمریکایی که سایر کشورها صرفاً در آن سهیم بودند، مستحکم کرد.
همانطور که هنری فورد ماشین را اختراع نکرد، بلکه صنعت خودرو را اختراع کرد که ماشینها را به تودهها رساند، غولهای آمریکایی مانند چارلز پرت و هنری فلاگلر و جان راکفلر بزرگ، پالایش نفت را اختراع نکردند.
آنها صنعت نفت را اختراع کردند که محصولات پتروشیمی را به توده مردم رساند. صنعت نفت آمریکایی است و به همان اندازه که در سرتاسر جهان در جاهایی مانند ونزوئلا و غربآسیا وجود دارد، به این دلیل است که آمریکاییها این رویکرد را رهبری کردند.
نفت، بهعنوان یک کالای جهانی، آمریکایی است، کاملاً آمریکایی و به این ترتیب، آنطور که باید در سطح جهانی با دلار آمریکا معامله میشود.
در اینجا یک قیاس برای درک ارز معاملات نفت وجود دارد: شما در تعطیلات در یک کشور خارجی هستید و میخواهید چیزی بخرید. فروشنده به شما به زبان انگلیسی میگوید، زیرا به نظر میرسد همه انگلیسی صحبت میکنند، هزینه آن یورو و غیره است؛
اما اگر 20 دلار پول نقد داشته باشید، یک معامله است. این باعث صرفهجویی در تبدیل پولی شما میشود.
حتی معامله بهتری است. این یک برد برای شما و فروشنده است. این یک «برد» برای آمریکاست زیرا دلار آمریکا جایگزین پول محلی میشود. در آن معامله کوچک 20 دلاری، خرید یک زیورآلات برای مادر از یک فروشنده خیابانی، آمریکا برنده شد.
اگرچه این رقم در 20 سال گذشته کاهش یافته است، اما هنوز بیش از نیمی از ارز ذخیره جهان به دلار آمریکا است.
از آنجایی که کل جهان به نفت نیاز دارد، دلار نفتی یک ارز تثبیتکننده برای جهان بوده است. هر کشوری مجبور شده است واحد پول خود را به دلار آمریکا تبدیل کند و این امر آن را تبدیل به واحد پول جهانی میکند.
به لطف جو بایدن، همهچیز از بین رفت.
بدهی ملی ما 35 تریلیون دلار است که 9 تریلیون دلار آن در سه سال گذشته اضافه شده است. تورم در مجموع 19 درصد بیشتر از زمان روی کار آمدن بایدن است.
کل دولت بایدن مجازات صنعت نفت را در اولویت قرار داده است. اگر آمریکا، بزرگترین تولیدکننده نفت جهان، فعالانه در تلاش است تا به صنعت نفت پایان دهد، پس چرا دیگر کشورهای تولیدکننده نفت از دلارهای ما استفاده کنند؟
منطقی است که عربستان، دومین تولیدکننده بزرگ نفت جهان، با شک و تردید فزایندهای به دلار آمریکا نگاه میکند.
واضح است که عربستان با تحقیر روزافزون به رئیسجمهور آمریکا نگاه میکند.
بایدن در زمان مبارزات انتخاباتی خود در سال 2020، بن سلمان، ولیعهد عربستان را «طردشده» خواند و خواستار پاسخگویی در قبال مرگ جمال خاشقجی روزنامهنگار در سال 2018 شد.
دو سال بعد، با افزایش قیمت نفت به بشکهای 120 دلار و تورم آمریکا به 9 درصد، بایدن به سمت عربستان رفت و برای احوالپرسی به شاهزاده بن سلمان مشت زد و از عربستان خواست تا تولید نفت را افزایش دهد. او قبول نکرد.
عربستان تمام تلاش خود را برای پیشی گرفتن از آمریکا در بازار جهانی نفت انجام میدهد و ذخایر و سیاست داخلی برای این کار را دارد.
عربستان اکنون نفت خود را با واحد پول خود معامله خواهد کرد. هند و چین، دو تا از بزرگترین واردکنندگان نفت جهان، اکنون پول داخلی خود را به ریال عربستان تبدیل و آمریکا را از معامله خارج میکنند.
سقوط دلار نفتی بازتابی از خروج فاجعهبار بایدن از افغانستان است، جایی که دههها کار به دلیل بیکفایتی و حماقت در یک لحظه کوتاه انجام و برچیده شد.
سرمایهگذاران والاستریت یک نام اختصاری برای توصیف رشد بازار سهام با وجود اقتصاد ضعیف دارند: [TINA]. هیچ جایگزینی وجود ندارد.
سرمایهگذاران باید پول خود را در جایی بگذارند، بنابراین ممکن است سهام بخرند و این اقدام، بهرغم اینکه هیچگونه قصدی برای حمایت از بازار سهام نداشتند، در واقع باعث تقویت بازار سهام شد. همین را میتوان در مورد دلار نفتی نیز گفت.
دلار نفتی مانند سایر کالاها مانند قهوه یا الماس نیست، زیرا با دلار آمریکا معامله میشود. دلار بهعنوان یک کالای جهانی احتمالاً جایگزین دلار نفتی بهعنوان یک ارز جهانی و مبتنی بر کالا خواهد شد.
فروپاشی دلار نفتی نباید برای کسی که شاهد حضور بیش از سه سال گذشته جو بایدن در رأس آن بوده، غافلگیرکننده باشد.
حاکمیت آمریکا در مرز جنوبی به خطر افتاده است، ارزشهای آمریکا با هواداران حماس، یهودیستیزی خشمگین در دانشگاهها و خیابانها آلوده شده، حکومت قانون آمریکا توسط وزارت دادگستری و افبیآی سیاسی فاسد شده و ارزش دلار آمریکا کاهش یافته است. پایان دلار نفت دومینوی دیگری برای سقوط است.