به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه آسیا تایمز در مطلب تازه خود به‌قلم «فرانچسکو سیسچی» نوشت: شکست چین در اصلاح ارتش ممکن است عمیقاً در ذهنیت نظامی باستانی نهفته باشد که با الزامات مدرن مطابقت ندارد.
آیا ارتش آزادی‌بخش خلق [PLA] می‌تواند بجنگد؟ و در این صورت چگونه می‌جنگند؟ آن‌ها خیزش انسانی را در کره داشتند و به ویتنامی‌ها در مورد جنگ چریکی توصیه‌هایی می‌کردند، اما آن‌ها در یک جنگ مدرن چگونه عمل خواهند کرد؟
از قرار معلوم، ژنرال هه ویدونگ، معاون رده دوم کمیسیون نظامی مرکزی، «قابلیت‌های جنگی جعلی» در ارتش را محکوم کرد که کارشناسان می‌گویند احتمالاً مربوط به تهیه تسلیحات است یعنی مرکز تحقیقات فساد فعلی.
با این حال، کارشناسان خارجی مانند کنت آلن معتقدند که پرسنل حلقه ضعیف واقعی ارتش آزادی‌بخش خلق هستند. یافته‌های کلیدی او به شرح زیر است:
ایران از تعهد آمریکا برای اجتناب از تشدید درگیری غرب‌آسیا آگاه است و نسبت به پتانسیل همکاری دیپلماتیک بیشتر ابراز نگرانی کرده است.
مبادله زندانیان در سال گذشته و گفت‌وگوهای غیرمستقیم بر سر برنامه هسته‌ای امیدی را برای همکاری بیشتر ایجاد کرده است. با این حال، ایران اکنون بر نحوه برخورد با ترامپ در صورت پیروزی مجدد در انتخابات متمرکز شده است.
رئیس‌جمهور جدید ایران در برقراری تعادل بین عمل‌گرایی و هنجارهای ایدئولوژیک در تصمیم‌گیری‌های دولت، انعطاف‌پذیری خواهد داشت، اما این امر در مراودات سیاست خارجی، به‌ویژه با آمریکا، محدود خواهد بود.
با این حال، دو راه برای عاجز کردن دشمن وجود دارد، آن را در خماری بگذاریم یا خیلی آگاه نگه دارید. آگاهی بیش از حد مؤثرتر است زیرا فرد حس عجز را از دست می‌دهد. در این صورت غرب یک مزیت استراتژیک دارد.
همه‌چیز پر فراز و نشیب است. همه‌چیز مدام تغییر می‌کند به‌عنوان مثال، به ماجرای سال 2024 درباره جو بایدن نگاه کنید.
در اوایل ماه جولای سال 2024، هیچ‌کس به‌طور قطع نمی‌داند که آیا او به رقابت برای ریاست‌جمهوری ادامه خواهد داد و در نتیجه برنده یا بازنده خواهد شد.
برعکس، چین همه‌چیز را در تاریکی می‌اندازد. نور، اگرچه کورکننده است، اما حس آزادی می‌دهد که تاریکی آن را فراهم نمی‌کند.
علاوه بر این، اقدامات نظامی کنونی آمریکا محدود (نه یک جنگ همه‌‌جانبه) و مکرر است. آن‌ها تهدید‌کننده زندگی نیستند و هدف آن‌ها متعادل کردن مزایا و مخارج است.
به رسمیت شناختن مالکیت خصوصی بر این اساس است. منافعی که از طریق جنگ به دست می‌آید را هیچ‌کس نمی‌تواند به چالش بکشد یا تصاحب کند.
در اینجا، سنگ بنای فرهنگی این است که آشیل (قهرمان اسطوره‌ای یونان در داستان جنگ تروآ) علیه آگاممنون (رهبر یونانیان در جنگ تروا) قیام می‌کند و پس از اینکه آگاممنون، غنایم جنگی آشیل را به چنگ آورد، از جنگیدن خودداری می‌کند.
این خاطره ممکن است برای مدتی کنار گذاشته شده باشد، زیرا ما ارتش‌های ناپلئونی با توده‌های زیادی از افراد یک‌بارمصرف داشتیم.
با این حال، در جنگ‌های مدرن، نبردهای مهم دیگر توسط ارتش‌های متحد انجام نمی‌شود، بلکه توسط یگان‌هایی که از بالا هماهنگ شده‌اند که درجه قابل‌توجهی از ارزیابی مستقل موقعیت‌های در حال تغییر دارند، انجام می‌شود.