به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، موسسه امریکن کانزروتیو در مقاله‌ای به‌قلم «داگ باندو» نوشت: به نظر می‌رسد سیاستگذاران آمریکایی در حال جنگ هستند و تنها سوال این است که علیه چه کسی؟
آمریکا کمک به اوکراین که به داخل روسیه حمله می‌کند و اخیراً خاک روسیه در اطراف کورسک را تصرف کرده است، ادامه می‌دهد.
مسکو حملات موشکی و پهپادی را به اوکراین انجام داده است، در حالی که اسرائیل و حزب‌الله ضربات متقابلی را انجام داده‌اند و ایران همچنان به تهدید حملات تلافی‌‌جویانه علیه اسرائیل ادامه می‌دهد.
پنتاگون پادگان کره جنوبی، گشت‌زنی در آسیا و اقیانوسیه و چین را بر سر تایوان تهدید می‌کند.
مشکل فقط شکست ظاهری نیست، بلکه فاجعه احتمالی است. جنگ روسیه و اوکراین به اندازه کافی خطرناک است، زیرا به نظر می‌رسد سیاستگذاران و مفسران متحد به این نتیجه رسیده‌اند که ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه چیزی بیش از یک مدعی در میادین جنگی نیست و با وجود حملات اوکراین و تهاجم به خاک روسیه، تمایلی به تشدید ندارد.
خطر درگیری با جمهوری خلق چین (PRC) بر سر تایوان حتی بیشتر است. جنگ با یک قدرت بزرگ را در نظر بگیرید که هزینه‌های نظامی خود را به‌شدت افزایش می‌دهد در حالی که در حال حاضر دارای قابلیت‌های متعارف قابل‌توجهی است.
دومین نیروی دریایی برتر جهان، یک نیروی موشکی مهیب و زرادخانه هسته‌ای در حال گسترش است.
از بیرون، به نظر می‌رسد واشنگتن پر از طوفان و درنگ در مورد مسائل بزرگ پیش‌روی آمریکا است. در مورد اینکه آیا سیاستگذاران آمریکا باید جهان را اداره کنند یا خیر، اختلاف کمی وجود دارد.
به همین دلیل است که واشنگتن یک جنگ نیابتی را علیه روسیه مجهز به سلاح هسته‌ای در اروپا به راه انداخت، اسرائیل و عربستان را برای کشتن ده‌ها هزار غیرنظامی در غزه و یمن مسلح کرد و تقریباً به اتفاق آرا معتقدند که آمریکا باید آماده جنگ با روسیه باشد.
دفاع تایوان مستقیماً با دفاع کشور ارتباط ندارد و اگر قرار بود به استانی کاملاً مسلح تبدیل شود، تفاوت قدرت نظامی بین پکن و واشنگتن به سختی تغییر می‌کرد.
چین دارای سیستم‌های قدرتمندی است که برای شناسایی و انهدام سکوهای دریایی و هوایی آمریکا و متحدانش دور از سرزمین اصلی طراحی شده است، بنابراین، تایوان تهدیدی برای آمریکا نخواهد بود.
دفاع مستقیم آمریکا از تایوان این فرصت را برای پکن فراهم می‌کند تا بسیاری از کشتی‌ها، هواپیماها و سربازان آمریکایی را در زمین‌های مساعد برای ارتش آزادی‌بخش خلق (PLA) نابود کند.
ارتش آمریکا احتمالاً بسیار ضعیف شده است، حتی اگر در نهایت پیروز شود.
استدلال‌های دیگر برای جنگ قانع‌کننده نیستند، مانند خطر از بین بردن اعتبار آمریکا، به‌ویژه با متحدان آسیایی واشنگتن. ژاپن، فیلیپین و کره جنوبی همگی با آمریکا معاهدات دفاعی دارند که ضمانت قانونی رسمی ارائه می‌دهد.
اگر جمهوری خلق چین برای بازپس‌‌‌گیری تایوان تلاش کند، هیچ پاسخ آسانی وجود ندارد.
آمریکا می‌تواند بدون جنگ از تایپه حمایت کند، اکنون به تایپه تسلیحات بفروشد و در صورت حمله پکن، کشورهای متحد را سازماندهی کند تا چین را از نظر اقتصادی منزوی کند.
واشنگتن باید به‌دنبال جلوگیری از جنگ باشد، اما در صورت شروع آن وارد جنگ نشود.