به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه نیویورک تایمز در یادداشت تازه خود به‌قلم «کاترین میلر» نوشت:در صحنه کنوانسیون، دونالد ترامپ گفت که فقط یک بار در مورد سوءقصد صحبت خواهد کرد.
قابل درک است که او همچنان در مورد آن صحبت می‌کند، همان‌طور که بسیاری از مردم وقتی اتفاقات شوکه‌کننده‌ای برایشان می‌افتد.
اخیراً در یک تجمع در میشیگان، ترامپ گفت که با او بدتر از روسای جمهور مختلف رفتار شده است و افزود: «حتی به من شلیک شده است! و چه کسی می‌داند که این از کجا آمده، درست است؟»
ترامپ در پاسخ به سؤال مصاحبه‌کننده که آیا فکر می‌کند ممکن است به اختلال استرس پس از سانحه مبتلا باشد یا به مشاوره فکر می‌کند، گفت: «چند نفر از من این را پرسیده‌اند و اون اتفاق تاثیری بر روی من نگذاشت و فقط من از آن شگفت‌زده بودم.»:
او در ادامه گفت که زیاد به تیراندازی فکر نمی‌کند و نمی‌خواهد فکر کند.
در یک پخش زنده در شبکه اجتماعی ایکس، ایلان ماسک با سوءقصد به ترامپ شروع کرد از او پرسید: «برای تو چطور بود؟» ترامپ پاسخ داد: «خوشایند نیست.» تعداد زیادی از مردم در کنگره، قوه قضائیه و قوه مجریه که در این کشور تصمیم می‌گیرند و همچنین کارکنان آن‌ها، یا خشونت را در دهه گذشته تجربه کرده‌اند یا عواقب آن را در کار و زندگی خود احساس کرده‌اند.
یک چیزی که واضح است این است که اثرات این قسمت‌های خشونت‌آمیز اغلب برای مدت طولانی در افراد باقی می‌ماند.
ماه‌ها پس از کشف بمب‌های لوله‌ای در 6 ژانویه در خارج از مقر جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها، دستیاران هر دو حزب توضیح دادند که وجود بمب در خارج از محل کارشان هنوز چقدر آن‌ها را آزار می‌دهد.
تقریباً یک سال پس از تیراندازی در تمرین بیسبال، بسیاری از کسانی که در آن روز آنجا بودند هنوز عمیقاً تحت تأثیر این تجربه بودند.
همچنین به نظر می‌رسد که ما در جامعه‌ای زندگی می‌کنیم که در آن اقدامات آشکار و تهدیدآمیز باقی مانده است.
در خاطراتی که اخیراً توسط سلمان رشدی در مورد کشته شدنش و از دست دادن نیمی از بینایی خود پس از چند ضربه چاقو توسط مردی منتشر شده است، او تمایل مشابهی برای شهادت در دادگاه و صحبت با مرد و فهمیدن دلیل این کار را توصیف می‌کند.
رشدی درباره مهاجمش می‌نویسد: «به اعتراف خودش، او به سختی دو صفحه از نوشته‌های من را خواند و چند ویدیوی یوتیوب من را تماشا کرد و این تنها چیزی بود که نیاز داشت».
رشدی به‌طور مفصل می‌نویسد که بهبودی او چقدر شدید و دشوار بوده و سال‌های اول پس از صدور فتوا توسط ]آیت‌الله[ خمینی، زندگی با محدودیت‌های شدید امنیتی و ترس یا کینه‌ای که گاه از سوی دیگران از وضعیت خود داشت، چقدر چالش‌برانگیز بوده است.
او در فکر سفر به انگلیس در سال 2023، تقریباً یک سال پس از ضربه چاقو، می‌نویسد که پلیس به او گفته است: «فقط برای اطمینان به شما، ما هیچ اطلاعی از هیچ تهدیدی علیه شما در انگلیس نداریم، اما مشکل اینجاست که همیشه ممکن است یک فرد دیوانه وجود داشته باشد و داشتن همه آن‌ها در رادار ما سخت است.»
این یکی از ویژگی‌های بی‌ثبات‌کننده‌این دوران سیاسی است، نه تنها اثرات خشونت باقی می‌ماند، بلکه احتمال پایداری تهدیدها نیز در دنیای امنیتی‌شده که نقص‌های امنیتی رخ می‌دهد، وجود دارد.