بهگزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه کپ ایکس در یادداشتی بهقلم «ایان ویلیامز» نوشت:شی خود را بهعنوان «اصلاحطلب عالی»، وارث دنگ شیائوپینگ (رهبر نخبگان نسل دوم جمهوری خلق چین که از ۱۹۷۸ تا ۱۹۸۹ رهبر عالیمقام چین بود) معرفی کرده است.
اگرچه دستاورد اصلی او از زمان به قدرت رسیدن در سال 2012 این است که اصلاحات دنگ را بهشدت معکوس کند.
اقتصاد چین بیش از آنچه که معمولاً تصور میشود به مشکل برخورده است.
رشد همچنان کند میشود، حباب املاک به ترکیدن ادامه میدهد، با افت فروش و قیمت، بیکاری جوانان در حال افزایش است و سرمایهگذاری داخلی در میان نشانههای فزاینده استرس اجتماعی، از جمله افزایش اعتراضات، در حال سقوط است.
پکن با محدود کردن اطلاعات مربوط به اقتصاد که در هر صورت همیشه مشکوک بود و به جرمانگاری بدبینی واکنش نشان داده است.
وزارت امنیت دولتی، آژانس اصلی جاسوسی چین، اعلام کرده است که غم و اندوه در مورد اقتصاد یک تهمت خارجی است و تئوریهای نادرست در مورد «وخامت اوضاع چین» برای حمله به سیستم منحصربهفرد سوسیالیستی چین منتشر میشود.
کتاب جدید من، وضعیت خونآشام: ظهور و سقوط اقتصاد چین، تلاش میکند اقتصادی را که برای برخی اعتیادآور، اما برای برخی دیگر خطرناک و سورئال است، معنا کند.
این کتاب «خودآموز» در مورد تجارت در چین نیست، اما سعی میکند ماهیت غارتگرانه و گاهی عجیبوغریب اقتصاد را درک کند.
قوانین و توافقات معنای کمی دارند، بازارها تحریف میشوند، آمار ساخته میشوند، اسرار صنعتی و فناوری خارجی بهطور سیستماتیک دزدیده میشود.
در حالی که کارآفرینانی که از نظر حکچ (حزب کمونیست چین) دور میشوند، بهطور معمول ناپدید میشوند. جاهطلبی شی جین پینگ برای تبدیل شدن چین به قدرت برتر اقتصادی، فناوری و نظامی جهان که زمانی تقریباً اجتنابناپذیر به نظر میرسید، به سرعت در حال محو شدن است.
شی امیدوار است که فناوری انرژیهای تجدیدپذیر بتواند جایگزین املاک بهعنوان یک محرک جدید رشد شود و یارانههای چشمگیر به صنایع مختلف از پنلهای خورشیدی گرفته تا خودروهای الکتریکی [EVs] و باتریها داده شده است که منجر به افزایش ظرفیت عظیم و جنگ قیمتها میشود.
با این حال، محیط جهانی خوشخیم که با افت صادرات قبلی چین همراه بود، از بین رفته است.
جهان بسیار محتاطتر است و هم آمریکا و هم اتحادیه اروپا تعرفههای سنگینی را بر خودروهای برقی چینی و پنلهای خورشیدی که ادعا میکنند با قیمت کمتری به فروش میرسند، وضع کردهاند.
هدف بلندمدت شی، ایجاد یک اقتصاد «نوآوری» جهانی است که توسط فناوری داخلی هدایت میشود، اما مؤثرترین راه برای دستیابی به این هدف یعنی ایجاد نفوذ بیشتر به بازار و شرکتهای خصوصی با هر چیزی که او مطرح میکند، مغایرت دارد.
او نوآورانهترین شرکتهای فناوری چین را که با محدودیتهای سختتر مواجه شدهاند، سرکوب کرده است.
بر اساس گزارش «مدیریت ثروت هنلی»، سال گذشته، چین از نظر تعداد میلیونرهایی که کشور را ترک کردند، پیشتاز جهان بود.
چین هرگز زمینه بازی برابر برای تجارت خارجی فراهم نکرده است، اما در دوران شی، محیط بهطور فزایندهای خصمانه شده است.
سال گذشته، سرمایهگذاری مستقیم خارجی در چین به کمترین میزان در 23 سال گذشته رسید.