بهگزارش مرکز مطالعات سورین،«پیتر کرانتز» تحلیلی در نشریه امریکن کانزروتیو منتشر کرد که درآن آمده است:سیاست خارجی آمریکا دوباره در منطقهای با اهمیت ژئواستراتژیک کلیدی؛ قفقاز جنوبی، نتیجه معکوس میدهد.
این منظره کوهستانی بهعنوان شرقیترین سنگر تمدن اروپایی، در مرزهای آسیا و اروپا، اسلام و مسیحیت، میدان جنگ برای قدرتهای متخاصمی مانند روسیه، ترکیه و ایران بود.
اما از زمان انحلال اتحاد جماهیر شوروی، دولتهای محلی استقلال خود را بازیافتند و فضا برای توسعه دموکراتیک و ادغام آنها در جهان آزاد باز شده است.
گرجستان بهعنوان یک شریک با ارزش برای سیاست خارجی غرب ظاهر شد، ولی با این حال، این همکاری به دلیل مناقشات اخیر در غرب بر سر قوانین گرجستان و مسائل فرهنگی در خطر است.
هسته اصلی این بنبست ژئوپلیتیکی درک نادرست از روابط گرجستان با روسیه و جایگاه آن در حوزه یورو آتلانتیک است. دولت گرجستان طرفدار روسیه نیست.
این کشور حتی با همسایه شمالی خود روابط دیپلماتیک نیز ندارد و به هر طریق ممکن تجاوز روسیه به اوکراین را محکوم کرده است.
در واقع، گرجستان از زمان جنگهای مرگبارش در مناطق جداشده آبخازیا و اوستیای جنوبی، تحت اشغال نسبی روسیه قرار داشت که عملاً از هرگونه همکاری سیاسی دوجانبه یا حتی گفتوگو بین تفلیس و مسکو جلوگیری کرد.
حزب حاکم رویای گرجستان از سال 2012 در قدرت است و از آن زمان ثابت کرده که شریک ارزشمند و قابل اعتمادی برای دوستان آمریکایی و اروپایی خود است.
گرجستان به چشمانداز آتلانتیک شمالی و اروپایی خود متعهد است و الحاق کشور به ناتو و اتحادیه اروپا را در قانون اساسی گرجستان در سال 2017 تدوین کرد.
این دولت پیشرو در میان کشورهای نامزد اتحادیه اروپا در تحقق معیارهای الحاقیاش بوده است. شورای اتحادیه اروپا و گرجستان از پیشرفتهای حاصلشده در زمینه حقوق بشر، آزادی بیان و برابری جنسیتی استقبال کرده است.
گرجستان یک رهبر منطقهای در اقدامات ضد فساد است که این کشور حتی از چندین کشور عضو اتحادیه اروپا پیشی گرفته است.
بودجه دولتی گرجستان شفافترین بودجه در سطح جهان است و دولت حتی سیستم فوق ریاستجمهوری را به دموکراسی پارلمانی تغییر داده و یک سیستم رأیگیری پارلمانی کاملاً متناسب را مطابق با توصیههای کمیسیون ونیز معرفی کرده است.
گرجستان، با این حال، نمیتواند جغرافیا را تغییر دهد یا تاریخ را بازنویسی کند.
این کشور بیش از دو قرن زیر یوغ روسیه بوده است. این کشور مجبور است روابط عملی خود را با همسایگان خود حفظ کند.
بهویژه زمانی که یکی از آنها یک قدرت هستهای باشد. حفظ روابط تجاری با روسیه کلید تضمین ثبات اقتصادی و امنیت انرژی گرجستان است، بهویژه زمانی که شرکای غربی گرجستان نتوانستند جایگزینهایی برای بازارهای صادرات گرجستان و سوختهای فسیلی دریای خزر از روسیه و آذربایجان ارائه کنند.
همچنین توسعه پروژههای کلیدی مانند ایجاد یک بندر دریایی در آناکلیا که قرار است توسط چین انجام شود عمدتا به دلیل عدم مشارکت و سرمایهگذاری غرب است. اقتصاد گرجستان بر همکاری اقتصادی عملگرایانه در اوراسیا متکی است.
اصلاح بلوکهای قدرت در عرصه بینالمللی و تشدید درگیریهای نظامی در همسایگی آن، تهدیدی وجودی برای گرجستان است.
این کشور منزوی در مرزهای قدرتهای متوسط بزرگ و نوظهور است. این کشور نمیتواند خطر رویارویی با همسایگان قدرتمند خود را به جان بخرد.
دلیل دیگری که باعث میشود سازمانهای غیردولتی گرجستان اعتماد مردم و دولت را از دست بدهند، وابستگی آشکار آنها به قدرتهای خارجی، هم از نظر سیاسی و هم از نظر مالی است.
حدود 90 درصد از این سازمانها بهطور کامل یا جزئی به کمکهای خارجی، عمدتا اروپایی و آمریکایی وابسته هستند و همانطور که نقشه راه اتحادیه اروپا برای تعامل با جامعه مدنی در گرجستان هشدار داده است، تنها نیمی از آنها فاکتورهای مالی سالانه تهیه میکنند.
حدود 26 هزار سازمان غیردولتی ثبتشده در گرجستان وجود دارد که به ازای هر 143 شهروند در کشوری با جمعیت 3.7 میلیون نفر، یک سازمان غیردولتی ثبتشده است که در استانداردهای جهانی رقم بسیار بالایی است.
نه مردم و نه دولت برای چندین دهه نمیدانستند که چه کسی به این سازمانها پول میپردازد یا آنها پول خود را چگونه خرج میکنند. نمونههایی کشف شدند که نگرانیهای جدی را در گرجستان برانگیخت، برای مثال یک سازمان غیردولتی در سال 2023 وجود داشت که برای ایجاد یک انقلاب در گرجستان رهبری میشاد.
دولت رویای گرجستان با درک این مسائل به این نتیجه رسیدند که شفافیت باید در جامعه مدنی ایجاد شود.
قانون شفافیت نفوذ خارجی یا همان «قانون عوامل خارجی» متأسفانه بهعنوان یک قانون ضد دموکراتیک محکوم شده است. قانونی که میتواند نجاتبخش مردم و دولتشان از انحراف توسط نفوذ خارجی باشد.
قانون دیگری که خشم غرب را برانگیخت و منجر به تحریمهای مجدد علیه مقامات گرجستان شد، قانون «ارزشهای خانوادگی و حمایت از خردسالان» است که در سپتامبر امسال به تصویب رسید. ممنوعیت ازدواج همجنسگرایان و ممنوعیت عمل تغییر جنسیت را ممنوع میکند و هرگونه محتوا در مورد الجیبیتی علت دیگر این تحریمها بود.
این قانون بهطور گسترده توسط عموم مردم گرجستان حمایت میشود و بهعنوان اصلیترین استدلال در انتقاد غرب از دولت گرجستان بهدلیل سانسور رسانهها و نقص آزادیبیان مطرح میشود.
هیچ تحریمی از سوی آمریکا یا اتحادیه اروپا هرگز سیاست دولت گرجستان در دفاع از حاکمیتش و ارزشهای اجتماعیاش را تغییر نخواهد داد.
از طرف دیگر پس کشیدن حمایت غرب از گرجستان در زمانی که بیشترین نیاز را به آن دارند، باعث ناامیدی و بیاطمینانی مردم به غرب میشود.