به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه آریزونا ریپابلیک در یادداشت تازه خود به‌قلم «رابرت راب» نوشت: ناظران سیاست خارجی در واشنگتن نشست اخیر بین «ولادیمیر پوتین» و «شی جین‌پینگ» -رهبران روسیه و چین- را عموما به عنوان یک هشدار دیدند.
این درست است که نگران روابط نزدیک‌تر دو مستبد با ارتش‌هایی قدرتمند و اتحادی باشیم که آشکارا ضد آمریکایی است.
اما زمینه‌هایی از خوش‌بینی در بیانیه مشترکی که هم‌زمان با این دیدار صادر شد، وجود دارد. از نظر آمریکا و همانطور که در اعلامیه استقلال آمده، مشروعیت یک دولت متکی بر رضایت کسانی است که بر آن حکومت می‌کند و به باور آمریکا، این امر تنها از طریق انتخابات حاصل می‌شود تا به افراد تحت حکومت فرصت واقعی برای تغییر کسانی داده شود که بر آنها حکومت می‌کنند. این بیانیه حاکی از اعتماد به نفس روسیه و چین نیست.
مردم روسیه و چین چنین فرصت واقعی نداشته‌اند. پوتین و شی بدون شک و به عنوان نخبگان روشنفکر معتقد به برتری استبداد مطلق هستند، اما این بیانیه به جای ادعای چنین چیزی، جهان شمول بودن ارزش‌های حکومت‌داری دموکراتیک را تصدیق می‌کند.
این بیانیه دو رهبری نبود که نسبت به آینده خود اعتماد به نفس دارند. بر عکس، این دو مستبد نگران منزوی شدن یا سقوط و قربانی شدن توسط یک انقلاب رنگی بوده و به دنبال این هستند تا جهان را با حکومت‌داری استبدادی اندکی بهتر کنند.
آینده متعلق به روسیه و چین نیست. هر دو مشکلات مشروعیت و جانشینی دارند که لازمه حکومت‌های استبدادی است. هر دو در مواجه به چالش‌های دلهره‌آور جمعیتی و اقتصادی هستند.
هم روسیه و هم چین در شورای امنیت سازمان ملل حق وتو دارند و این نهایت کند کردن نفوذ آمریکاست. هر چه که دیپلماسی بین‌المللی بیشتری از طریق سازمان ملل دنبال شود، بیشتر به نفع روسیه و چین خواهد بود. آمریکا باید متوجه این موضوع باشد.
از سوی دیگر، هماهنگی بین دولت ملت‌های مستقل اما هم‌فکر باعث نگرانی این اتحاد استبدادی به خصوص چین می‌شود. توافق اخیر بین آمریکا، بریتانیا و استرالیا برای هماهنگی و همکاری در زمینه‌های امنیتی به استرالیا کمک می‌کند تا ناوگان زیردریایی هسته‌ای خود را ایجاد کند که در این بیانیه مشترک به طور خاص مورد انتقاد قرار گرفته است. باز هم، آمریکا باید به این موضوع توجه داشته باشد.