بهگزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه جوردن تایمز در مطلب تازه خود بهقلم «عامر السبائله» نوشت: با ادامه روند آشتی بین ایران و کشورهای عربی، بسیاری فکر میکنند که این به ثبات منطقه کمک خواهد کرد، اما تشدید تنش بین اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و ایران نیز در حال افزایش است که نشان میدهد نزدیکی خلیجفارس و ایران، بهویژه در حفظ ثبات منطقه، مؤثر نیست.
کارزارهای اسرائیل(رژیم صهیونیستی) علیه اهداف ایرانی در سوریه و داخل ایران اخیراً افزایش یافته است، زیرا ظرفیت جمهوری اسلامی برای حمله آشکار به اسرائیل(رژیم صهیونیستی) یا حتی استفاده از لبنان یا غزه بسیار محدود است.
تنها راه ایران برای مقابله با این رویارویی غیرمستقیم، تلاش برای دخالت داخلی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و اعمال فشار بر نگرانیهای امنیتی و بیثباتی است.
این بدان معناست که جریان تسلیحات از ایران به متحدانش در سرزمینهای فلسطینی، لبنان و سوریه ممکن است کارآمدترین رویکرد برای مقابله با کارزار تهاجمی نظامی و اطلاعاتی اسرائیل (رژیم صهیونیستی)باشد.
به این ترتیب، یک تشدید بیشتر در جنگ نیابتی انتظار میرود و هر دو طرف سوریه را بهعنوان منطقه اصلی رویارویی معرفی میکنند؛ منطقه بهجای ثبات، به تشدید تنش نزدیکتر است و احتمالاً انتظار رویارویی بین اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و ایران وجود دارد.
روابط رو به رشد ایران با کشورهای خلیجفارس باید مرحله اعتمادسازی را طی کند و افتتاح سفارتخانهها گام مهمی است که هنوز برداشته نشده است.
برای کشورهای خلیج، نگرش ایران، معیار واقعی برای تعیین این است که این گرم شدن روابط تا کجا میتواند پیش برود.
اردن همچنین در حال ارزیابی گزینه آشتی با ایران است، اگرچه روابط دیپلماتیک هنوز وجود دارد، سفیر اردن پس از سال 2018 هرگز بهعنوان اعتراض به سیاستهای ایران همراه متحدان خود در خلیجفارس نشد.
بنابراین هیچ مانعی برای بازگرداندن سفیر اردن به ایران وجود ندارد، از منظر عملی، این میتواند گامی در جهت اعتمادسازی بیشتر باشد.
هدف ایران از بیثبات کردن اسرائیل(رژیم صهیونیستی) از درون، به این معنی است که اردن همچنان هدف این استراتژی از سوی ایرانیها است و این بدان معناست که ملاحظات امنیتی بهجای نمایندگی دیپلماتیک، عامل کلیدی در هر عادیسازی بین ایران و اردن خواهد بود؛
با این حال، همین ضمانتهای امنیتی برای ظرفیت اردن نسبت به هماهنگی با پویاییهای در حال تغییر منطقه، حیاتی است، بنابراین عادیسازی با ایران میتواند رویکردی مؤثر در دستیابی آن باشد.