به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، تحلیلی در روزنامه نشنال اینترست به‌قلم «الکساندر لانگ لویس» منتشر شده که در آن امده است: نظام سیاسی موجود لبنان تحمیل یک نامزد را برای یک بلوک سیاسی تقریباً غیرممکن می‌کند.
این فعالیت بعید به نظر می‌رسد که به‌زودی حل شود و احتمالاً و متأسفانه نیاز به نفوذ بین‌المللی برای تصمیم‌گیری خواهد داشت.
درحالی‌که یک «گام کوچک روبه‌جلو» را باید با یک‌تکه نمک به‌خصوص دانه‌دانه بیان کرد.
پیشرفت وزیر دارایی سابق و مقام ارشد فعلی صندوق بین‌المللی پول جهاد آزور به‌عنوان وزنه تعادلی برای حزب‌الله و سلیمان فرنگیه موردحمایت امل، لحظه بسیار مهمی است.
جای تعجب نیست که اردوگاه حزب‌الله/امل قصد داشت این جلسه را یک پیروزی برای بلوک خود قرار دهد، درحالی‌که «علی حسن خلیل» -نماینده امل- مدعی شد: «هر نوع تحمیل نامزدی به ما هیچ نتیجه‌ای نخواهد داشت».
هیچ ناظری نباید فراموش کرد که هیچ‌یک از بلوک‌ها اجازه رای‌‌‌‌گیری در دور دوم را نمی‌دهند یا اعتراف می‌کنند که قصد دارند نتیجه ریاست‌جمهوری را بر اساس شرایط خود دیکته کنند.
در حال حاضر «جبران باسیل» -رئیس FPM(جنبش آزاد میهنی)- از نامزدی فرنگیه حمایت نمی‌کند و حزب او عمدتاً از او در این زمینه پیروی خواهد کرد.
همان‌طور که گفته شد، باسیل روشن کرده است که حمایت از آزور ریشه‌دار نیست، همان‌طور که سایر رهبران مسیحی همچنان به تکرار اختلافات خود با جنبش آزاد میهنی ادامه می‌دهند و در این زمان به همگرایی پیرامون ریاست‌جمهوری اشاره می‌کنند.
بلوک اطراف آزور و به‌ویژه جنبش آزاد میهنی احتمالاً نامزدی او را ساز وکاری برای تحمیل مذاکرات واقعی حول یک نامزد، اجماع واقعی برای ریاست‌جمهوری می‌دانند.
زمانی تصور می‌شد که این سیاستمدار ارشد و پسر طلایی سابق جنبش آزاد میهنی به‌عنوان یک جوینده برای ریاست‌جمهوری باشد، که به‌طور گسترده تصور می‌شد با توجه به قدرت سیاسی جنبش آزاد میهنی قبل از انتخابات پارلمانی اخیر، جانشین طبیعی عون باشد.
حزب‌الله به‌جای اینکه مسئولیت سیاسی در باسیل را به خطر بیندازد، گزینه‌ای را انتخاب کرد که آن‌ها معتقدند در فرنگیه نامزدی کمتر بحث‌برانگیز است.
درنهایت، لفاظی‌های باسیل در حال حاضر قابل تفسیر است اینکه آیا او هنوز برای ریاست‌جمهوری تیراندازی می‌کند یا سعی می‌کند نقش معامله‌گری را بازی کند تا وجهه خود را نزد مردم لبنان و جامعه بین‌المللی پاک کند.