loader image

جستجو

Was Biden's noisy visit to the region worth it11

جروزالم پست:
آیاسفر پر هیاهوی بایدن به منطقه ارزش داشت؟

مرکز مطالعات سورین

چکیده

نشریه «جروزالم پست» در یادداشت تازه خود ضمن اشاره به سفر رییس جمهور آمریکا به غرب آسیا،‌ به بررسی این سوال پرداخت که آیا سفر پرهیاهوی بایدن به منطقه ارزش داشت؟

فهرست مطالب

به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه جروزالم پست در یادداشت تازه خود به‌قلم «دان پری» نوشت: سفر پر هیاهوی جو بایدن، اگر هیچ چیز دیگری هم نداشت، باز وسواس او در مورد ضعفش قابل‌توجه بود: آیا پیرترین رئیس‌جمهور آمریکا می‌تواند حداقل استقامت لازم برای رهبری جهانی و توانایی مورد نیاز برای انتخابات 2014 را داشته باشد؟

مشکل اصلی بایدن در حال حاضر این است که انتخابات را از دست بدهد که مثل اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در اوایل نوامبر خواهد بود. این نوعی برادری را بین خود و لاپید ایجاد می‌کند، زیرا هر دو در اردوگاه سیاسی هستند که خود را در خط اول دموکراسی و نجابت می‌داند.

بایدن خودش در مواجهه با انتخابات نیست، اما ممکن است در صورتی که کنترل هر دو مجلس سنا و نمایندگان را از دست دهد و برنامه‌هایش مورد هدف نمایندگان قرار گیرد، چنین شود و حتی امکان دارد که در معرض استیضاح نیز قرار گیرد.

بایدن یک کمک ناخواسته اما مهم را از دادگاه عالی به دست آورد تا اکثریت قاطع رای‌دهندگان بابت لغو سقط جنین خشمگین شوند و دوباره فضای رقابتی در میان دموکرات‌ها به وجود آید.

اما این نتیجه با تورم سرسام‌آور خنثی شد، زیرا رکورد 9.1 درصد سالانه را در هفته گذشته به دست آورد. پس، بایدن باید به سعودی‌ها برای تولید نفت امتیاز دهد، اما عربستان به تنهایی نمی‌تواند کسری بازارهای جهانی را جبران کند.

نتیجه کار تاکنون چنین بوده که عربستان گفت تولید نفتش را تا ظرفیت 13 میلیون بشکه در روز افزایش می‌دهد، اما این کار را تا سال 2027 انجام خواهد داد. این میزان 50 درصد به نسبت تولید فعلی بیشتر است، اما با توجه به ظرفیت فعلی، افزایش کمی است. این خبر ناامیدکننده اندکی قیمت نفت را افزایش داد.

اگر هم پیشرفتی به سمت نسخه غرب آسیایی ناتو اتفاق افتاده باشد، خبر مربوط به آن را طبق انتظار اعلام نکردند. در واقع، نشانه‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه کشورهای عربی می‌خواهند از ائتلاف تهاجمی علیه ایران پرهیز کنند و اولویت آن‌ها کاهش خطرات است، چنان که عربستان مذاکرات با ایران به میزبانی عراق را ادامه می‌دهد.

بدبینی در مورد روابط اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و فلسطین تا آن حد بود که حمایت از راه حل دو دولتی تقریبا مورد توجه قرار نگرفت. بایدن، محمود عباس و لاپید از این راه‌حل حمایت کردند و لاپید نخستین رهبر اسرائیلی است که از سال 2009 به این سو چنین کاری کرده است.

چنین راه‌حلی در صورتی امکان‌پذیر خواهد بود که رهبری اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و فلسطین درایت بیشتری داشته باشند و مستلزم خروج حدود 100 هزار شهرک‌نشین و برخی ترتیبات امنیتی خلاقانه است.

به نظر می‌رسد که بایدن تمایلی ندارد مثل «باراک اوباما» -رئیس‌جمهور پیشین آمریکا- وقت را هدر دهد. اما من هیچ چیز را غیرممکن نمی‌دانم. وضعیت موجود برای اسرائیل‌ کمتر از فلسطینی‌ها وحشتناک نیست و نتانیاهو هم به دنبال راهی است تا وجهه خود را در جهان به‌عنوان یک اردوغان اسرائیلی بازسازی کند.

با جمع‌بندی تمام این موارد و درجا زدن توافق هسته‌ای ایران است که باید گفت موفقیت اندکی در سیاست خارجی حاصل شده است.

مطمئنا چیزی وجود ندارد که بتواند تاثیر خروج ننگین سال گذشته از افغانستان را خنثی کند.

من از نظرسنجی‌ها زیاد استفاده نمی‌کنم که نشان می‌دهند محبوبیت رئیس‌جمهور حدود 33 درصد است. چندین رئیس‌جمهور اخیر به لحاظ تاریخی میزان پایینی از محبوبیت داشتند و این به دلیل فضای به شدت دوقطبی است.