به‌گزارش مرکز مطالعات سورین،روزنامه نشنال اینترست در یادداشت تازه خود به‌قلم «استفان سابو» نوشت: یکی از پیامدهای اصلی تغییر جهت‌گیری استراتژیک آلمان، بحث‌های تجدید قوا در مورد توسعه یک بازدارنده هسته‌ای خواهد بود.
این موضوعی است که با توجه به تاریخچه و بیزاری آلمان از همه‌چیز هسته‌ای، هیچ‌کس نمی‌خواهد در مورد آن صحبت کند.
بااین‌حال، این مسئله در میان‌مدت به یک سؤال اجتناب‌ناپذیر پیش‌روی سیاست‌گذاران آلمانی تبدیل خواهد شد.
جنگ بی‌پروای ولادیمیر پوتین در اوکراین و تهدید او به استفاده از سلاح‌های هسته‌ای، به‌وضوح نشان داده است که موضوع بازدارندگی هسته‌ای در حال حاضر در خط مقدم و محور سیاست امنیتی اروپا قرار دارد.
تهاجم روسیه به اوکراین پایان ترتیبات امنیتی پس از جنگ سرد است که با اتحاد آلمان در سال 1990 حاصل شد.
تمام فرضیات و سیاست‌های شکل‌گرفته پیرامون این مسئله اکنون مرده‌اند؛ ازجمله تعهد آلمان به عدم تولید یا در اختیار داشتن سلاح‌های کشتارجمعی.
سخنرانی اخیر رئیس‌جمهور آلمان که سال‌ها از طرفداران روابط نزدیک با مسکو بود، روشن می‌کند که برلین اکنون روسیه را تهدیدی برای آینده قابل پیش‌بینی می‌داند.
بر این اساس، این امر تعهد برلین به معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای و اتکای آن به بازدارندگی هسته‌ای آمریکا را به‌عنوان بستر سیاست امنیتی این کشور دوباره باز می‌کند.
عوامل اصلی بازدارنده توسعه نیروی هسته‌ای آلمان عبارت‌اند از: توافقنامه‌های کنترل تسلیحات، اعتبار بازدارندگی آمریکا، عقب‌نشینی آلمان از برنامه انرژی هسته‌ای غیرنظامی خود، مقاومت داخلی در برابر یک نیروی هسته‌ای و ترس از اینکه آلمان مجهز به سلاح هسته‌ای، «مسئله آلمان» را با شرکای اروپایی خود احیا کند.
یکی دیگر از عوامل کلیدی که گزینه‌های هسته‌ای آلمان را محدود می‌کند، به تعطیلی تأسیسات غیرنظامی انرژی هسته‌ای این کشور مربوط می‌شود.
درنهایت، بحران اوکراین به‌وضوح نشان داده که اروپا بیشتر نگران فقدان رهبری آلمان در دفاع است و نه تقویت بازدارندگی خود.
آلمان اکنون با انتخاب‌های بسیار دشواری مواجه است؛ کره شمالی هسته‌ای، ایران کنجکاو هسته‌ای و چشم‌انداز تبدیل‌شدن ژاپن و کره جنوبی به قدرت‌های هسته‌ای این سؤال را مطرح می‌کند: چرا آلمان باید با توجه به قدرت و مرکزیت خود در امنیت اروپا عقب بماند؟
ارتش روسیه به حدی تنزل یافته است که دلیلی وجود ندارد که اروپا و آلمان نتوانند یک ابزار بازدارنده متعارف و هسته‌ای جایگزین ارائه کنند.