به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه آنتی‌وار در مقاله تازه خود به‌قلم «تد اسنایدر» نوشت: اظهارات اخیر دو مقام دولت بایدن به این نکته اشاره دارد که آمریکا درنهایت متوجه شده است که دنیای اطراف آن‌ها در حال تغییر است.
در روز 11 آوریل، «ویلیام برنز» -مدیر سیا-در موسسه سیاست عمومی دانشگاه رایس بیکر سخنرانی کرد.
در بیانیه‌ای تا حدودی خیره‌کننده که شاید پیش از برنز به‌وضوح و علناً بیان‌نشده بود، گفت که ما در یکی از «زمان‌های انتقالی هستیم که چند بار در قرن پیش می‌آیند.
امروز آمریکا هنوز هم توانایی بهتری نسبت به هر یک از رقبای ما برای بازی دارد، اما دیگر تنها قدرت در بلوک ژئوپلیتیک نیست و جایگاه ما در صدر جدول تضمین نشده است.»
مشارکت روزافزون روسیه و چین وزن جهان را به سمت یک شراکت چندقطبی متمایل کرده است. در ماه مارس، شی با پوتین در مسکو دیدار کرد، جایی که آن‌ها نه‌تنها «ماهیت ویژه مشارکت روسیه و چین را تأیید کردند»، بلکه «بیانیه‌ای را درباره تعمیق شراکت استراتژیک و روابط دوجانبه امضا کردند که وارد عصر جدیدی می‌شوند»؛ اما روابط روسیه و چین در دنیای چندقطبی جدید فقط دوجانبه نیست. کشورها برای پیوستن به سازمان‌های چندقطبی (به رهبری چین و روسیه) بریکس و سازمان همکاری شانگهای صف می‌کشند.
یکی از مکانیسم‌های چندقطبی رهایی از انحصار دلار آمریکا است. بیشتر تجارت بین‌المللی به دلار انجام می‌شود و بیشتر ذخایر ارزی به دلار نگهداری می‌شود. همان‌طور که آمریکا اخیراً در کوبا، ونزوئلا، ایران و روسیه ثابت کرده است، این موقعیت دلار به آن اجازه می‌دهد تا با قدرت و سرعت به سلاح تبدیل شود.
تحریم‌ها نه‌تنها با ایجاد جامعه‌ای از کشورهای تحریم‌شده که به یکدیگر روی می‌آورند و قطب دوم را تشکیل می‌دهند، تکامل جهان چندقطبی را تسریع بخشیده است، بلکه با تضعیف تمایل به وابستگی به دلار، جهان تک‌قطبی به رهبری آمریکا را نیز تضعیف کرده است.
در حالی که فعالیت آمریکا حاکی از یک سیاست خارجی است و غافل از اینکه زمین تغییر کرده است، اظهارات اخیر برنز و یلن، وزیر خزانه‌داری نشان می‌دهد که حداقل برخی در دولت بایدن متوجه شده‌اند که جهان در حال تغییر است. هژمونی آمریکا، «موقعیت آن در رأس جدول» دیگر «تضمین‌شده» نیست.