به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه عرب‌‌نیوز در یادداشتی به‌قلم «زائد بلباقی» نوشت: در طی انقلاب بهار عربی، سوریه تحت رهبری بشار اسد توانست ساختار خود را حفظ کند. به‌رغم سرنگونی رژیم بعثی در بغداد و متحدان او در لبنان، سوریه توانست در شرایطی ناسیونالیسم عربی خود را حفظ کند که صلح در منطقه تنها در اردن، مصر و اسرائیل برقرار بود.
هم‌اکنون چشم‌انداز منطقه نامشخص است. موج انقلاب و اعتراضات مردمی منطقه را در بر گرفت و برخی از باسابقه‌ترین رهبران آن را برکنار کرد.
این اتفاقات مصادف بود با خروج آمریکا از منطقه که باعث ایجاد مکانی برای قدرت‌نمایی روسیه و ایران و ایجاد موج جدید عادی‌سازی روابط اعراب با اسرائیل(رژیم صهیونیستی) شد.
جنگ داخلی که بیش از یک دهه سوریه را نابود کرده و باعث آوارگی 13 میلیون نفر شده، چندین سال است که دارد آرام می‌گیرد. احتمالاً امروز دولت در بهترین موقعیتی است که طی سالیان متمادی در آن بوده است.
اسد اکنون دو سوم خاک سوریه را تحت کنترل دارد که این بخش از سوریه شامل شهرهای اصلی آن هم می‌شود.
اما «باربارا لیف» -دستیار وزیر امور خارجه آمریکا در امور غرب آسیا- گفته است که واشنگتن «به هیچ شکلی» از احیای رئیس‌جمهور سوریه حمایت نخواهد کرد و افزود: «اسد و اطرافیانش بزرگترین مانع راه‌حل سیاسی در سوریه هستند.» با نزدیک به نیم میلیون کشته سوری، موضع آمریکا در این زمینه تعجب‌آور هم نیست.
در میان تردید نسبت به تمایل تهران برای دستیابی به توافق هسته‌ای، کشورهای عربی و اسرائیل (رژیم صهیونیستی) در حال تشکیل اتحادی علیه ایران هستند.
این اتفاق دمشق را در تنگنا قرار می‌دهد. اگر اسد تصمیم بگیرد همراه تهران باقی بماند، این اتفاق ورود دوباره سوریه به مجامع بین‌المللی را به خطر می‌اندازد و بدتر از آن، این جناح‌گیری سوریه، آن‌ها را تبدیل به هدفی برای انتقام اسرائیل از ایران خواهد کرد.
اگرچه ایران برای بقای سوریه ضروری تلقی می‌شود، اما در واقع دخالت پایدار روسیه در سوریه راه نجاتی برای آن‌ها فراهم کرده است.
از این گذشته، این مسکو بود که برای تشویق کشورهای عربی به بازگرداندن روابط دوجانبه با دولت اسد، یک کارزار روابط عمومی را برای اعلام پایان جنگ داخلی و آغاز روند بازسازی سوریه رهبری کرده است.