بهگزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه نشنال مقالهای بهقلم «رابرت تالاست» «مینا الدروبی» منتشر کرد که در آن آمده است: مقامات از وجود موانع در توافق صحبت کردهاند و ایران روز دوشنبه گفت که آژانس بینالمللی انرژی اتمی باید تحقیقات طولانیمدت در مورد ذرات هستهای پیدا شده در 4 سایتی را که برای بازرسان فاش نکرده بود، کنار بگذارد.
این نگرانی وجود دارد که زمان برای دستیابی به توافق بین ایران و قدرتهای جهانی رو به اتمام است.
کشوری که 60 درصد غنیسازی میکند، کار بسیار جدی انجام میدهد. فقط کشورهایی که بمب هستهای تولید میکنند به این سطح میرسند.
«صنم وکیل» -معاون برنامه منا در چتم هاوس لندن- به نشنال گفت: «بزرگترین خطر عدم توافق، شتاب چشمگیر برنامه هستهای ایران است که میتواند سایر کشورهای منطقه را به پیروی از آن تشویق کند.»
بیثباتی بیشتر منطقهای و تشدید تنشها بین اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و ایران نیز قابل انتظار است.
در نوامبر سال 2019، آژانس بینالمللی انرژی اتمی گفت ذرات «ساخت انسان» اورانیوم در سایتی کشف شد که بعداً به عنوان انباری در تورقوزآباد تهران شناسایی شد که توسط ایران اعلام نشده بود.
ایران گفت که این ذرات قبلاً اعلام شده بود، و از جاهای دیگر آمده است.
اما آژانس قانع نشد و بارها از ایران خواسته است که به صورت مکتوب درباره آنچه اتفاق افتاده توضیح دهد.
تصاویر ماهوارهای تورقوزآباد در سال 2018 همچنین نشان داد که ایران احتمالاً با جابجایی تجهیزات در انتظار بازرسیهای سازمان ملل، این منطقه را ضد عفونی کرده است.
کارشناسان میگویند وجود مواد هستهای اعلام نشده نشان میدهد که تلاشی برای مخفی کردن کار از بازرسان صورت گرفته است.
در اوایل سال 2018، موساد یا ایرانیانی که از طرف آن کار میکردند به انباری در تهران که حاوی اسناد مربوط به برنامه هستهای این کشور بود، یورش بردند.
در بایگانی، اطلاعات جدیدی در مورد کارهای پنهان قبلی در یک سایت شناخته شده به نام پارچین پیدا شد.
آرشیو هستهای تصاویری از آنچه در پارچین مدتها مورد مظنون بود را فاش کرد: اتاقهای مخصوص آزمایش مواد منفجره که برای «منفجر کردن» اورانیوم بسیار غنیشده، و انفجار هستهای طراحی شده بود.
اسناد به دست آمده توسط موساد همچنین تحقیقاتی را در مورد فرآیندی به نام کوچکسازی کلاهک نشان میدهد.