بهگزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه واشنگتن اگزمینر در مقالهای بهقلم «مایکل روبین» نوشت: در حالی که تحلیلگران و سیاستمداران درباره شایستگی عدم اشاعه توافق برجام بحث میکنند، آنچه مسلم است این است که یک توافق جدید دهها میلیارد دلار به خزانه ایران میریزد.
رهبران ایران از قبل نشان میدهند که قصد دارند این درآمد بادآورده را به جای اینکه زندگی مردم عادی ایرانی را آسان کنند، برای نیروی نظامی خود اعمال کنند.
حلقه ضعیف در هر دو ارتش ایران، همیشه نیروی هوایی بوده است. در حالی که شاه آرزو داشت ایران را به یک قدرت جهانی تبدیل کند، انقلاب، دستیابی به نیروی هوایی خوب را متوقف کرد.
بسیاری از سکوهای ایران مربوط به دوران قبل از انقلاب است. ایران تنها کشوری است که هنوز با هواپیماهای اف-14 پرواز میکند که نیروی دریایی آمریکا بیش از 15 سال پیش آن را بازنشسته کرد. اف-14های ایران جنگندههای مدرنتر آن هستند.
جمهوری اسلامی همچنین آخرین کشوری است که مک دانل داگلاس اف-4 فانتوم را برای اهداف جنگی به پرواز درآورده است. هواپیماهای روسی و چینی ایران نیز منقضی هستند.
هر سال قدرت نیروی هوایی ایران کاهش مییابد. در طول جنگ ایران و عراق هواپیماهای زیادی را از دست داد.
در حالی که تهران ادعا میکند چندین هواپیمایش پرواز میکنند، واقعیت این است که کمتر از نیمی از آنها قابلیت پرواز دارند و چنین حوادث ناگواری ممکن است سالانه 5 درصد از ناوگان آن را از رده خارج کند.
اوایل این هفته، سرتیپ ارتش، سرلشکر حمید وحیدی اعلام کرد که خرید جنگندههای روسی سوخو-35 در دستور کار قرار دارد.
واقعیت این است که هر گونه لغو تحریمها یا سرمایهگذاری جدید نه تنها به جمهوری اسلامی این امکان را میدهد که یکی از بزرگترین آسیبپذیریهای خود را اصلاح کند و در سراسر منطقه تهاجمیتر باشد، بلکه به معنای سود بادآورده چند میلیارد دلاری برای روسیه نیز خواهد بود.
در حالی که ایرانیها و دیپلماتهای غربی ممکن است امیدوار باشند که مرگ رهبری، به نظام اجازه دهد تا چرخش لیبرالتری را در پیش بگیرد، چنین توافقی یک رابطه آموزشی و نگهداری چندین دههای را تثبیت میکند که اساساً ایران را بدون توجه به اینکه چه کسی بر تهران حکومت میکند، در کنار روسیه قرار میدهد.
نجات جمهوری اسلامی و اجازه دادن به آن برای تشکیل مجدد نیروی هوایی، نشاندهنده یک سوء رفتار استراتژیک در مقیاسی است که حتی برای کاخ سفید بیسابقه است.