به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکده کویینسی در یادداشت تازه خود به‌قلم «گرگ تیلمن» نوشت: درگیری اوکراین و روسیه، خطر استفاده از سلاح‌های هسته‌ای را افزایش داده و تلاش‌های بین‌المللی برای توقف اشاعه تسلیحاتی را بی‌ثمر کرده، اما ممکن است فرصت مهمی را برای کنترل تسلیحات هسته‌ای ایجاد کند.
اگرچه آمریکا با کمک به اوکراین و تقویت تعهد به دفاع از اعضای ائتلاف ناتو، عزم خود را برای محافظت از نظم بین‌المللی نشان داده، اما این پیام متفاوت است.
واشنگتن با احتیاط عمل کرده و به دنبال جلوگیری از برخوردهای نظامی آمریکا و روسیه است که می‌تواند به جنگ هسته‌ای تبدیل شود.
این موضوع را نمی‌توان در مورد اعتبار معاهده منع گسترش تسلیحات 1970 گفت. تقریباً همه اعضای جامعه بین‌المللی (191 کشور) رسماً تعهد خود را برای پیشبرد اهداف دوگانه محدود کردن ظهور کشورهای دارای سلاح هسته‌ای جدید و دستیابی به پیشرفت در جهت از بین بردن زرادخانه‌های هسته‌ای کنونی پذیرفته‌اند.
متأسفانه، نه عضویت طولانی‌مدت روسیه در معاهده منع گسترش تسلیحات و نه تعهد سیاسی آن برای احترام به تمامیت ارضی اوکراین، مانع از حمله به این کشور و تهدید به استفاده از تسلیحات هسته‌ای نشده است.
می‌توان موردی را مطرح کرد که نحوه و میزان گسترش ناتو به سمت شرق، یک تحریک غیرضروری برای مسکو بود.
نابودی متقابل چندین شهر دشمن، هر یک از طرفین درگیری را از هرگونه توجیهی برای ادعای پیروزی محروم خواهد کرد. این واقعیتی است که در بیانیه 1987 ریگان-گورباچف منعکس شده است.
علی‌رغم واقعیت‌های استراتژیک زمان کنونی ما، بودجه تسلیحات هسته‌ای سال مالی 2023 دولت بایدن، از بودجه برنامه‌ریزی‌شده توسط ترامپ بیشتر است.
اگر واقعاً فایده سیاسی افزودن هزار و یک کلاهک هسته‌ای تقریباً صفر باشد، باید نتایج مهمی در مورد نحوه تقسیم منابع قابل‌توجه اما محدود آمریکا به دست آورد. بسیاری از نیازهای حیاتی امنیت ملی وجود دارد که با کمبود بودجه مواجه هستند.
به هر حال، کمک‌های نظامی و بشردوستانه قابل‌توجهی که توسط کاخ سفید به اوکراین ارائه می‌شود، همراه با تحریم‌های اقتصادی قوی واشنگتن، هزینه‌های اشتباه پوتین را برای روسیه افزایش می‌دهد. باید توجه بیشتری به ایجاد یک روند دیپلماتیک که جنگ را متوقف کند، معطوف شود.