بهگزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه ویک در یادداشت خود بهقلم «پیتر وبر» نوشت:چنین به نظر میرسد که روسیه از جاهطلبیهای اولیه خود در اوکراین کاسته و بخش عمدهای از قدرت باقیمانده نظامی خود را معطوف به تعداد انگشتشماری از شهرهای دونباس در منطقه شرق کرده، اما روسها حمله میکنند.
طبق گزارش رادیو عمومی ملی، از زمان حمله روسیه به اوکراین در 24 فوریه، «روسیه تقریبا در تمامی جبههها دستاورد ضعیفی داشته، در حالی که دستاورد اوکراین بیش از اندازه بوده است.» اما آیا پیشرفتهای روسیه در زمین سوخته دونباس به معنای تغییر در روند جنگ به نفع آن است؟
«ماکیل کافمن» -کارشناس روسیه در مرکز امنیت نوین آمریکا- مینویسد؛ دستاوردهای اخیر روسیه در دونباس «یک بررسی عاقلانه از انتظارات در کوتاهمدت است.»
پیشروی در پاپسانا و محاصره جدید لیمان تهدیدی برای سیورودونتسک و لیسیچانسک است که میتواند خطوط ارتباطی و رسیدن نیروهای کمکی و تجهیزات را قطع کند. این واقعیت که روسیه در حال انجام این پیشرویهاست، «هرچند به لحاظ نظامی دستاورد نسبتا ضعیفی است، اما نشان میدهد که نیروهای اوکراینی متحمل فرسایش قابلتوجهی شدهاند.»
وال استریت ژورنال گزارش میدهد که روسیه در حال پیشرفت در دونباس است، اما «بهای گزافی را برای دستاوردهای خود میپردازد. به گفته مقامات اوکراین، کرملین واحدهایی را از جنوب اوکراین برای جنگ در دونباس میفرستد و به اندازهای نفرات از دست میدهد که تداوم مقاومت اوکراینی بتواند در نهایت آن را مجبور به تغییری دوباره در استراتژیهایش کند»، حتی با وجود اینکه قبلا از جاهطلبیهایش «کوتاه آمده است.»
ناتالیا بوگایووا، پژوهشگر روسی در موسسه مطالعات جنگ، در فارن پالیسی نوشت؛ «روسیه هنوز کنترل خود را بر بخشهای متصرفه اوکراین مستحکم نکرده»، اما «کنترل بر اوکراین همچنان هدف ولادیمیر پوتین است و تغییری در آن ایجاد نشده است.»
سرهنگ بازنشسته سدریک لیتون به سیانان گفت: «آنچه روسیه میخواهد، «خفه کردن» اودسا و دیگر مناطق ساحلی اوکراین در دریای سیاه «با سناریوی مرگ 1 هزار نفر» است. «هدف، هنوز هم سرنگونی دولت اوکراین» و در نهایت، «حذف این کشور از نقشه است.»
بوگایووا مینویسد: «روسیه به محدودیتهای نیروی انسانی قادر به جنگ نزدیک میشود که میتوانست در کوتاهمدت از آن استفاده کند» و متحمل خسارات سنگینی شده و سربازان را «از هر راه ممکن» جذب میکند. «با این حال، پیشرفت نظامی روسیه در اوکراین بعد از ورود نیروهای تازه نفس میتواند کاملا متفاوت باشد.»
جو اینوود به بیبیسی نیوز خاطرنشان میکند که روسیه «کمی در خاک اوکراین پیش رفته»، اما «تعداد زیادی از نیروهای اوکراینی هستند که به خوبی عزم خود را جزم کرده و به سختی میجنگند. این افراد از بهترین سربازان اوکراینی هستند که تاکنون داشته است.» او میافزاید، حتی اگر «روسها کل این استان را بگیرند» و در نتیجه «راه ارتباطی تعداد زیادی از نیروهای اوکراینی را قطع کنند، باز تغییری در کل روند جنگ ایجاد نمیشود. این فقط یک صحنه دیگر از پیشروی روسیه است.»
کافمن مینویسد؛ اما «هنوز زود است که پیشبینی کنیم جنگ در دونباس چگونه پیش خواهد رفت» و به طور کلی، «خیلی سخت است بگوییم در کجای جنگ هستیم. نقاط عطف بزرگ را بهتر میتوان در آینده تشخیص داد.»