به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکده کویینسی در یادداشت تازه خود به قلم «جاناتان فنتون هاروی» نوشت:فرانسه نیز مانند آمریکا بر لزوم مقابله با نظامی‌سازی چین در دریاهای چین جنوبی و شرقی و به طور گسترده‌تر نفوذ پکن در اقیانوس هند و آرام تاکید کرده است.
اولین دیدار «امانوئل مکرون» -رئیس‌جمهور فرانسه- با جو بایدن این هفته انجام شد که نمایشی از اتحاد «تزلزل‌ناپذیر» آمریکا و فرانسه بود.
دو رئیس‌جمهور طبق گزارش‌ها متعهد شدند «در رابطه با چالش ایجاد‌شده توسط چین در نظم بین‌المللی» به همکاری ادامه دهند.
این موضوع نشان می‌دهد که در میان نگرانی‌های متقابل در مورد ظهور پکن، این دوکشور اختلافات گذشته را کنار می‌گذارند.
این منطقه برای فرانسه مهم است، زیرا در حال حاضر، این کشور در این مناطق هفت قلمرو فرادریایی دارد، از جمله مایوت، لا رئونیون، کالدونیای جدید و پلینزی.
حدود 1.5 میلیون فرانسوی در این سرزمین‌ها زندگی می‌کنند که فضای دریایی وسیعی از اقیانوس هند تا پلینزی فرانسه در اقیانوس آرام را اشغال می‌کند.
پاریس نفوذ خود را در آنجا گسترش داده و نزدیک به 8 هزار سرباز به همراه چندین کشتی و هواپیما از جمله کشتی‌های گشت‌زنی، هواپیماهای نظارت دریایی، هواپیماهای حمل و نقل تاکتیکی و هلیکوپترها را در این مناطق مستقر کرده است.
هدف استراتژی فرانسه، مشروعیت و اعتبار بخشیدن به موقعیت فرانسه به‌عنوان یک «قدرت مقیم» در هند و اقیانوسیه است.
پاریس در حالی که به‌دنبال تعمیق قدرت نرم خود است، هشدارهای واشنگتن در مورد نقش چین در این منطقه را تکرار کرده است.
با این حال، اختلافات با آمریکا بر سر جاه‌طلبی‌های فرانسه در منطقه، فرانسه را از اهدافش دور کرده است.
سال گذشته،«ژان ایو لودریان» -وزیر امور خارجه فرانسه- اتحاد سه‌جانبه امنیتی «آکوس» بین استرالیا، آمریکا و انگلیس را «خنجر زدن از پشت» خواند.
استرالیا نه تنها از قرارداد خرید زیردریایی‌های فرانسوی در سال 2016 انصراف داد، بلکه لغو این قرارداد اهداف فرانسه را برای ایفای نقش به‌عنوان ضامن امنیت در منطقه نیز ناقص کرد.
در نتیجه، فرانسه در کنار استفاده از قلمروهای فرادریایی خود، به‌دنبال همکاری با قدرت‌های منطقه‌ای است که مخالف ظهور چین هستند.
این کشور همکاری با هند را برای اعطای دسترسی به تاسیسات نظامی یکدیگر افزایش داده است، در حالی که هر دو توافق کرده‌اند عملیات امنیتی دریایی و رزمایش‌های دریایی مشترک سالانه‌ای را انجام دهند.
این همکاری با خرید 36 جت جنگنده فرانسوی رافال توسط هند افزایش یافته است. پاریس همچنین به‌دنبال توافقنامه همکاری با توکیو است.
در ماه ژانویه، هر دو دولت برای افزایش گشت‌زنی‌های دریایی به توافق رسیدند و فرانسه و ژاپن نگرانی‌های خود را در مورد گسترش حضور چین در دریاهای چین شرقی و جنوبی تکرار کردند.
فرانسه همچنین تمایل خود را برای افزایش مشارکت اتحادیه اروپا در منطقه به‌عنوان بازیگری برای توسعه پایدار و ثبات ابراز کرده است.
جلب حمایت اتحادیه اروپا نیز برای جاه‌طلبی‌های فرانسه در هند و اقیانوس آرام ضروری است. اگرچه اتحادیه اروپا به طور سنتی عمدتاً در مورد چگونگی نزدیک شدن به چین و هند و اقیانوس آرام دو دسته شده بود، سیاست منطقه‌ای این بلوک به سرعت تکامل یافته است.
اتحادیه اروپا دیگر چین را صرفاً یک شریک مذاکره نمی‌داند، بلکه آن را به‌عنوان یک «رقیب اقتصادی» و «رقیب سیستمی» در استراتژی 2019 خود در قبال پکن به رسمیت شناخت.