به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه نشنال اینترست در یادداشت خود به‌قلم «معصوم معصومی» نوشت: پاکستان به دلیل احزاب سیاسی پراکنده، اختلافات قومی و مهم‌تر از همه، دخالت نظامی فعال در امور غیرنظامی، بی‌ثباتی سیاسی را در طول تاریخ تجربه کرده است.
این عوامل به‌طور قابل‌توجهی بر سیاست‌های داخلی و خارجی پاکستان تأثیر گذاشته است.
در بحبوحه بحران‌های چندوجهی پاکستان، «شهباز شریف» -سپهبد عاصم منیر- را برای یک دوره سه‌ساله به‌عنوان فرمانده جدید ارتش این کشور منصوب کرد.
سیستم سیاسی ناپایدار پاکستان، ناشی از مداخله مسلط ارتش در سیاست پاکستان است که سه بار دولت‌های غیرنظامی را سرنگون کرده و دوره‌های طولانی حکومت‌نظامی را در طول سال‌ها تحمیل کرده است.
دوقطبی شدن شدید سیاسی کنونی، در درجه اول به دلیل نفوذ طولانی‌مدت ارتش پاکستان بر سیاست و به‌طور مشخص‌تر، انتخابات 2018 است که بنا به گزارش‌ها، ارتش دو بار در آن مداخله کرد.
اقتصاد پاکستان در مقایسه با گذشته کمتر به منابع داخلی متکی است. در عوض، برای جلوگیری از بی‌ثباتی اقتصادی، هر ساله به کمک مالی نیاز دارد.
به دلیل کاهش ذخایر ارز خارجی، ارزش پول ملی این کشور به روپیه در برابر دلار، تورم بالای جهانی، کمبود انرژی و مواد غذایی و سیل‌های اخیر و بارش‌های موسمی شدید، محیط اجتماعی-اقتصادی پاکستان عمیق‌تر از هر زمان دیگری در این کشور بدتر شده است.
علاوه بر بحران‌های سیاسی و اقتصادی، تهدیدات امنیتی نوظهور، احتمالاً همچنان تهدیدی جدی برای امنیت ملی خواهند بود.
«تحریک طالبان پاکستان» یک گروه ممنوعه از طالبان پاکستانی است که سال‌ها علیه نیروهای امنیتی پاکستان برای تحمیل قوانین شریعت جنگیده است. «تحریک طالبان پاکستان»، به جنگجویان خود دستور داده است تا حملات سراسری را به تلافی عملیات نظامی جاری پس از انتصاب منیر از سر گیرند.
علاوه بر این، «تحریک طالبان پاکستان» خواستار پایان دادن به آتش‌بس یک‌جانبه پنج‌ماهه با دولت پاکستان شد.
گروه‌های مسلح دیگر، مانند جنبش‌های آزادی بلوچ، امسال در بلوچستان ناآرام با نیروهای امنیتی پاکستان درگیر شده‌اند که یا دارایی‌های چین در پاکستان را هدف قرار داده‌اند یا تهدیدی دائمی برای امنیت هستند.