به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه جروزالم پست در یادداشت تازه خود به‌قلم «زلمان شلوا» نوشت: سفر اخیر «جیک سالیوان» -مشاور امنیت ملی آمریکا- و دیدارهای هفته گذشته با «آنتونی بلینکن» -وزیر امور خارجه- نشان‌‌دهنده تمایل دولت بایدن برای همکاری با دولت جدید اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در مورد تعدادی از موضوعات است که ایران در صدر فهرست قرار دارد.
همان‌طور که پولیتیکو گزارش داد، اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به دلیل قابلیت‌های اطلاعاتی و طنین تاریخی و سیاسی خود در آمریکا همچنان متحد مهمی است.
هدف دیگر در هر دو دستور کار، آماده‌سازی برای اولین سفر بنیامین نتانیاهو به واشنگتن در سمت جدید خود به‌عنوان نخست‌وزیر اسرائیل(رژیم صهیونیستی) بود.
دیدارهای بین روسای جمهور آمریکا و نخست‌وزیران اسرائیل(رژیم صهیونیستی) همیشه مستلزم آمادگی دقیق برای هموارسازی مسیر به سوی توافق و به منظور رفع مشکلات احتمالی در مذاکرات است.
راه‌حل دو دولتی برای ادامه این مذاکرات، به نتیجه رسیدن در مورد موضوع فلسطین و تلاش آمریکا برای حفظ برجام است و علاوه بر موضوع ایران، بحث در مورد مثلث آمریکا، عربستان و اسرائیل در نظر گرفته شد.
در حالی که موضوع فلسطین هیچ ارتباط ذاتی با موضوع هسته‌ای ایران ندارد، واشنگتن می‌تواند بین مواضع و اقدامات اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در یهودیه و بین تمایل خود برای ایجاد موقعیت‌های مشخصی در قبال ایران، پیوند بی‌سابقه‌ای بوجود آورد.
این مذاکرات و همچنین این موقعیت ژئوپلیتیکی به اسرائیل(رژیم صهیونیستی)ل، فرصتی می‌دهد تا روابط خود را با کشورهای حاشیه خلیج‌فارس و دیگر کشورهای عربی، از جمله عربستان به‌ویژه در زمینه امنیت، با همکاری فرماندهی مرکزی آمریکا گسترش دهد و به نگرانی‌های خود در مورد تهدیدات ایران پایان دهد.
همان‌طور که به صراحت مشخص است، هم آمریکا و هم اسرائیل(رژیم صهیونیستی) اعلام کرده‌اند که ایران هسته‌ای قابل‌قبول نیست؛ اما این از نظر عملی به چه معناست؟ پاسخ به این امر برای اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و کشورهای عربی بسیار مهم است.
در واشنگتن و به‌ویژه در اروپا، هنوز صداهایی شنیده می‌شود که از بازگشت به توافق هسته‌ای اولیه، حتی بدون اصلاحات یا محدودیت‌های اضافی، استقبال می‌کنند.
از نظر آن‌ها، یک توافق بد با هدف متوقف کردن تلاش‌های هسته‌ای تهران بهتر از عدم توافق است، چه رسد به تصمیمی بی‌مورد برای اقدامات نظامی یا حتی تشدید بیشتر تحریم‌های اقتصادی علیه ایران؛ اینکه آمریکا و متحدانش چگونه عمل می‌کنند، مسئله اصلی خواهد بود.