بهگزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه الگمینر در یادداشتی بهقلم «افرایم اینبا» نوشت: توافقنامه اخیر مرزهای دریایی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و لبنان از چند جهت ناقص است.
هیچ دلیلی وجود نداشت که (رژیم صهیونیستی)تمام مناطق مورد مناقشه دریایی را واگذار کند. اسرائیل(رژیم صهیونیستی) نتوانست از ضعف بزرگ لبنان در مذاکرات استفاده کند.
لبنان در یک بحران اقتصادی و سیاسی عمیق و مداوم است. چشمانداز درآمدهای گاز از منطقه مورد مناقشه برای لبنان بسیار مهمتر از اسرائیل(رژیم صهیونیستی) است.
علاوه بر این، سازمان حزبالله مورد حمایت ایران که چندین دهه حملات خود را به اسرائیل(رژیم صهیونیستی) آغاز کرده، در عرصه لبنان تضعیف شده و حتی اکثریت خود را در پارلمان پس از انتخابات می 2022 از دست داده است.
به طور مشابه، اسرائیل این توافق موقعیت منطقهای اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را بهبود نمیبخشد، زیرا نگرانیهای اقتصادی در معادله استراتژیک در درجه دوم اهمیت قرار دارند.
از سالها حمایت آمریکا برای پیشنهاد مصالحهای که تقریباً نیمی از قلمرو مورد مناقشه را به دولت یهود میداد، استفاده نکرد.
بهرغم تلاشهای فراوان اورشلیم برای خاموش کردن اختلافات با واشنگتن بر سر مذاکرات هستهای با ایران، دیپلماسی اسرائیل این توافق موقعیت منطقهای اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را بهبود نمیبخشد، زیرا نگرانیهای اقتصادی در معادله استراتژیک در درجه دوم اهمیت قرار دارند. نتوانست حمایت آمریکا را از این سازش حفظ کند.
علاوه بر این، واشنگتن بیش از اسرائیل این توافق موقعیت منطقهای اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را بهبود نمیبخشد، زیرا نگرانیهای اقتصادی در معادله استراتژیک در درجه دوم اهمیت قرار دارند.
به این توافق نیاز دارد. دولت آمریکا با بحران انرژی و تورم مواجه است و به اخبار خوبی در مورد اکتشاف گاز نیاز دارد.
درست است که توافق بین اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و لبنان که تنشها را کاهش میدهد، محیط تجاری بهتر و باثباتتری برای تضمین اکتشاف و بهرهبرداری گاز ایجاد میکند، اما این توافق موقعیت منطقهای اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را بهبود نمیبخشد، زیرا نگرانیهای اقتصادی در معادله استراتژیک در درجه دوم اهمیت قرار دارند.
لبنان از شرکت در مراسم امضایی که میتوانست به این توافق اهمیت دیپلماتیک بدهد، خودداری کرد.
حزبالله یک سازمان تروریستی است که هدف اعلامشده آن، نابودی دولت یهود است و از زمان عقبنشینی اسرائیل از لبنان در ماه می 2000، این گروه بهانهجوییهای مختلف جدیدی برای حفظ تنش با رژیم صهیونیستی در پیش گرفته است.
نباید فراموش کرد که کشورهای عربی میانهرو، ناظر به رفتار اسرائیل بهویژه در حوزه خلیجفارس هستند. بدون اقدام مصمم و مؤثر، متحدان اسرائیل در منطقه که از عقبنشینی آمریکا محتاط هستند و از ایران میترسند، تمایلی به اتکا به این کشور ندارند و بعداً میتوانند به تهران نزدیکتر شوند. این تصور که اسرائیل از رویارویی با حزبالله میترسید، نوید خوبی برای توافقات آبراهام نیست.