به گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه معاریو در یادداشت خود نوشت: «یائیر لاپید» -رهبر اپوزیسیون- روز شنبه در حسابهای خود در شبکههای اجتماعی به نتانیاهو حمله کرد و اعلام نمود که در ۱۰۰ روز حکومت وی، اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، کشوری غمگین بود که بهدنبال امید است.
100 روز پیش، اقتصاد در حال رشد بود، فناوریهای پیشرفته و همچنین گردشگری و صادرات رکوردها را شکست.
خشونت در خیابانهای اسرائیل(رژیم صهیونیستی) رو به کاهش بود، مرزها ساکت بودند.
روابط بینالمللی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) بهویژه با دولت آمریکا در اوج بود. سفارتها و نمایندگیها در امارات، مراکش و بحرین افتتاح شدند. توافقنامه دریایی تاریخی با لبنان امضا شد و پایههای ارتقای روابط با عربستان فراهم گردید. وقتی صحبتمان تمام شد، من بلند شدم و رفتم، او آنجا ماند.
و حالا ۱۰۰ روز بعد، ما در بزرگترین بحران ملی تاریخ خود هستیم. اسرائیل(رژیم صهیونیستی) کشوری سردرگم است.
حمله بهدنبال یک حمله دیگر میآید. وزیر دفاع برکنار شد و سپس در حالت آزمایشی باقی ماند.
وزیر امنیت داخلی که از تبلیغات خطرناک خسته شده است، اسناد مربوط به افسران ارشد پلیس را ضبط میکند و اسناد ضبطشده را به رسانهها درز میدهد.
او اصرار داشت که بودجه آموزش، بهداشت و رفاه را بهمنظور تأمین مالی گروه اراذل و اوباش خصوصی خود کاهش دهد.
اقتصاد در حال فروپاشی است، تورم بیداد میکند، پول در حال فرار است،
هزینههای زندگی همینطور در حال افزایش است، شرکتهای با فناوری پیشرفته به مکانهای دیگر میروند. خشونت علیه زنان در حال شکستن رکورد است، اما به نظر نمیرسد که دولت به هیچ یک از اینها علاقهمند باشد.
جامعه اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در حال فروپاشی است.
ائتلاف تهدید میکند که پایههای دموکراتیک کشور را در یک روند عجولانه و غارتگرانه از بین میبرد که به دولت قدرت نامحدود میدهد.
ارتش، مردم، اقتصاد و انسجام داخلی ما را متلاشی میکند. صدها هزار میهنپرست فوقالعاده با پرچم اسرائیل به خیابانها رفتهاند، ابتدا ترسیده و مضطرب و سپس عصبانی شدند.
ناگهان متوجه شدند که سالها به آنها گفته شده که تمام وظیفه آنها در کشور پرداختن مالیات است.
مالیات میدهند و فرزندان خود را به ارتش میفرستند. تا زمانی که با آنها محترمانه رفتار میکردند، این کار را بدون شکایت انجام میدادند. اما حالا دیگر نه!