به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکده اوراسیا ریویو در یادداشت تازه خود به‌قلم «دانیا خطیب» نوشت: «سپهبد مایکل کوریلا» -نامزد جو بایدن برای فرماندهی مرکزی آمریکا- این هفته در یک جلسه توجیهی به کنگره گفت که ایران بازیگر شماره یک بی‌ثبات‌کننده غرب‌آسیا است. او اعتراف کرد که هرگونه کاهش تحریم‌ها که بودجه‌ای را برای تهران آزاد کند به این کشور کمک می‌کند تا نیروهای نیابتی‌اش و فعالیت‌های تروریستی آن‌ها را در سراسر منطقه تامین مالی کند. جای تعجب است که چنین بیانیه‌ای از سوی یکی از نامزدهای بایدن صادر شود، در حالی که دولت کنونی بر بازگشت به توافق هسته‌ای تاکید دارد.
جمهوری‌خواهان موضع قاطعانه‌ای اتخاذ می‌کنند و بر نظارت بر هرگونه توافق جدید پافشاری می‌کنند، وگفته‌اند که هرگونه توافق را نمی‌پذیرند. در همین حال، بایدن هفته گذشته به پایین‌ترین میزان محبوبیت از ابتدای ریاست‌جمهوری خود سقوط کرد و احتمالاً پس از انتخابات میان‌دوره‌ای، حتی در هر دو مجلس، تغییری در کنگره رخ خواهد داد. اگر این اتفاق بیفتد، جمهوری‌خواهان، مشکلات تیم سیاست خارجی دولت بایدن را بسیار دشوارتر می‌کنند.
اگر مجلس سنا در ماه نوامبر تغییر مسیر دهد، این یک مانع واقعی برای هرگونه توافق با ایران خواهد بود.
از سویی دیگر، ایران واقعاً با نشان ندادن حسن‌نیت، کار بایدن را سخت‌تر می‌کند. در حقیقت، در محافل جمهوری‌خواه، مردم از تحقیرشدن آمریکا صحبت می‌کنند، زیرا ایرانی‌ها از گفتگو مستقیم با همتایان آمریکایی خود در جریان مذاکرات وین خودداری کرده‌اند.
اگر بایدن با پیش‌بینی تغییر در کنگره و در نتیجه سرسختی ایرانی‌ها مثل همیشه، به تدریج سیاست خود را در قبال ایران تغییر دهد، این اقدام هوشمندانه‌ای خواهد بود. خواسته‌های ایرانی‌ها به سادگی قابل برآورده‌شدن نیست. بایدن نمی‌تواند همه تحریم‌ها را بردارد. تا زمانی که تهران رفتار خود را تغییر ندهد، نمی‌توان آن‌هایی را که مربوط به فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده ایران است حذف کرد. و هیچ راهی وجود ندارد که بایدن بتواند حفظ توافق را تضمین کند.
اگر بایدن نشان دهد که فعالیت‌های بی‌ثبات‌کننده تهران را تحمل نمی‌کند و تسلیم باج‌گیری نمی‌شود، حتی اگر مجبور شود توافق را به طور کامل لغو کند، ممکن است ایرانی‌ها را به تجدیدنظر سوق دهد.
به نظر می‌رسد رویکرد مثبت بایدن با ایران کارساز نبوده است. این ممکن است زنگ خطری برای دولت بایدن باشد، که سعی کرده از کشورهای منطقه که دهه‌ها متحد آمریکا بوده‌اند، فاصله بگیرد.