به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، «آناتول لیون» مقاله‌ای در اندیشکده کویینسی منتشر کرد که در آن آمده است: بلافاصله پس از اینکه آمریکا و آلمان اعلام کردند که تانک‌های جنگی خود را به اوکراین می‌فرستند.
دولت اوکراین با حمایت برخی از اعضای اروپای شرقی ناتو، تقاضای جدیدترین تانک‌های آمریکایی و جت‌های جنگنده را مطرح کرده است و گزارش شده است که بحث در این مورد در داخل ناتو ادامه دارد.
تاکنون، دولت بایدن این موضوع را «خط قرمز» خود توصیف کرده است و به دیپلمات‌های اروپای غربی «نگرانی» خود را ابراز کرده است.
اما با توجه به اینکه سلاح‌های ناتو که قبلا به‌عنوان تابو شناخته می‌شد یکی پس از دیگری عرضه شده‌اند، مقامات اوکراینی اطمینان دارند که دولت بایدن و ناتو دیر یا زود با این امر موافقت خواهند کرد.
اگر شایعه‌ی چندین حمله موشکی اخیر روسیه علیه زیرساخت‌های اوکراین از بمب‌افکن‌های دوربرد توپولف که بر فراز خاک روسیه پرواز می‌کنند، درست باشد.
نیروهای مسلح اوکراین جنگنده‌هایی دریافت می‌کنند که می‌تواند آن‌ها را ساقط کنند، دلیل کمی وجود دارد که فکر کنیم آن‌ها این جنگنده‌ها را به دست نمی‌آورند. در واقع این اتفاق کاملاً در چارچوب حقوق آن‌ها خواهند بود.
چند ویژگی عجیب در مورد تشدید تدریجی کمک‌های نظامی غرب به اوکراین وجود دارد.
اولین مورد این است که وقتی روسیه تقریباً یک سال پیش حمله کرد و اکثر تحلیلگران نظامی ناتو پیروزی گسترده روسیه را پیش‌بینی کردند، هیچ صحبت رسمی برای ارسال سلاح‌های سنگین به اوکراین وجود نداشت.
هر چه روس‌ها بیشتر عقب رانده شدند و هرچه در شرق و جنوب گرفتار شدند، منابع تسلیحاتی غرب بیشتر شده است، به نام دفاع از اوکراین و جلوگیری از هرگونه تهدید آینده روسیه برای ناتو.
دیدگاه بدبینانه‌تر این است که وقتی روسیه واقعاً تهدیدآمیز به نظر می‌رسید، غرب آن‌قدر می‌ترسید که از ترس خطر جنگ با روسیه چنین سلاح‌هایی را ارسال نمی‌کرد.
غرب با افزایش مکرر تدارکات تسلیحاتی خود برای شکست نیروهای متعارف روسیه علناً روسیه را به چالش می‌کشد تا تهدیداتش را خنثی کند.
این بدان معنا نیست که کرملین ناگهان به سلاح هسته‌ای متوسل می‌شود.
اگر چنین بود این اتفاق تنها پس از چندین تغییر در تشدید کمک‌ها رخ می‌داد. با این حال، اکنون نبرد با روسیه نه تنها ممکن است، بلکه به طور فزاینده‌ای محتمل‌تر می‌شود: به‌عنوان مثال، حملات به آمریکا یا حمله به زیرساخت‌های ارتباطی غربی یا سفارتخانه‌های ناتو در کی‌یف.
مزیت چنین استراتژی از دیدگاه مسکو این است که این اتفاق، حمله مستقیم به خاک ناتو نخواهد بود و بنابراین پاسخ نظامی ناتو را آغاز نخواهد کرد. با این وجود، ناتو و روسیه را به درگیری مستقیمی که بایدن همواره گفته مصمم است از آن اجتناب کند، نزدیک‌تر خواهد کرد.
مقامات و مفسران ارشد روسیه اخیراً گفته‌اند که روسیه اکنون نه تنها با اوکراین بلکه با ناتو در حال جنگ است. و به نظر می‌رسد بسیاری از مردم عادی روسی این را باور دارند.
جای تعجب نیست، زیرا آنالنا بائربوک، وزیر امور خارجه آلمان، نیز همین را گفته است.
مفسران برجسته آشکارا اعلام کرده‌اند که برای سرنگونی پوتین باید به‌دنبال شکست کامل روسیه در اوکراین بود.