بهگزارش مرکز مطالعات سورین، خبرگزاری بلومبرگ در مطلب تازه خود بهقلم «مارک چمپیون» نوشت: درگیری میان اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و کشورهای عربی برای بیش از نیم قرن، یکی از ویژگیهای اصلی غرب آسیا بود که جنگهای طولانی، فرصتهای از دست رفته تجاری و ساعات بیشمار مذاکرات بیثمر را به دنبال داشته است.
این معضل هنوز به طور کامل حل نشده است. با این حال، در سال 2020، یک تغییر بزرگ رخ داد. اسرائیل(رژیم صهیونیستی) با چهار کشور عربی قراردادهای صلح منعقد و تأکید کرد که این روزها ایران و نه دولت یهود، دشمن مشترک بسیاری از حاکمان عرب است.
اسرائیل(رژیم صهیونیستی) تلاشهای زیادی برای برقراری روابط مناسب با عربستان کرده و میتوان گفت در نتیجه این تلاشها، روابط این دو کشور اندکی بهبود یافته است.
زمانی که امارات با عادیسازی روابط خود با اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در آگوست 2020 موافقت کرد، این اتفاق در جهان عرب همچنان موضوعی غیرعادی بود.
اما پس از آن، بحرین، سودان و مراکش هم به دنبال عادیسازی روابط خود با اسرائیل (رژیم صهیونیستی)شدند. این توافقات نشان میدهد که روابط میان اعراب و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) دیگر ربطی به آرمان فلسطین ندارد. بلکه تمرکز روزافزون رهبران عرب که اکثرا سنی هستند، بر مقابله با ظهور ایران بهعنوان کشوری با اکثریت جمعیت شیعه است.
مقامات سعودی احتمال عادیسازی روابط خود با اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را کم دانسته و تاکید کردهاند که این امر باید پس از حل مشکل فلسطین باشد.
با این حال، بهعنوان بخشی از توافقات دولت یهود با سایر کشورهای عربی، سعودیها به برخی از پروازها اجازه استفاده از حریم هوایی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را دادند. و در ماه جولای، سعودیها اعلام کردند که حریم هوایی خود را به روی تمام خطوط هوایی که قوانین سازمان هوانوردی را رعایت میکنند، باز خواهند کرد.
نفوذ ایران در منطقه از سال 2003 یعنی پس از حمله آمریکا به عراق و حذف حکومت صدام حسین، به طور قابلتوجهی افزایش یافته است.
رهبران ایران از آن زمان تاکنون با کنترل شبههنظامیان تشکیلشده از جمعیت شیعه عراق برای کنترل دولتها در بغداد استفاده کردهاند.
کشورهای عمان، کویت و قطر با ایران میدان گازی مشترک دارند، این کشورها همچنان روابط دوستانه خود با ایران را حفظ کردهاند. اما این نزدیکی مشکلاتی هم برای این کشورها به دنبال دارد.
برای مثال، عربستان، امارات، بحرین و مصر از سال 2017 ارتباطات دیپلماتیک خود با قطر را برای بیش از چهار سال قطع کردند. آنها ادعا میکردند قطر بیش از حد به تهران نزدیک شده است.