بهگزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه خبری- تحلیلی ایآرآر در یادداشت تازه خود نوشت: هفته گذشته، روسیه در مجموعهای از درخواستها از آمریکا و ناتو خواست از حضور در جناح شرقی اروپا و از جمله در بالتیک عقبنشینی کنند و احتمال پیوستن گرجستان یا اوکراین به روسیه در آینده را رد کرد. در این تقاضاها همچنین آمده بود که نباید اجازه داد سامانههای موشکی در مکانهایی قرار گیرند که امکان حمله به طرف مقابل وجود داشته باشد، همراه با تعیین یک منطقه مرزی توافق شده که در آن تمرینهای نظامی انجام نمیشود.
«میلیس اویدسالو» -کارشناس امنیتی و مقام سابق وزارت دفاع- گفت: «ولادیمیر پوتین» -رئیس جمهور روسیه- باید یک مشکل بزرگ را حل کند، او مایل است عملیات نظامی خود در اوکراین را به پایان برساند، تا اقدامات نظامی را تشدید کند.
اویدسالو در ادامه گفت: «و پوتین باید این امتیازی برای خود بدست بیاورد. اگر بخواهیم برای این وضعیت نامی انتخاب کنیم، نام آن «بازی بر سر امتیاز» خواهد بود. فریاد «امتیاز بدهید» از کرملین به سمت غرب فرستاده شده و اکنون کرملین در انتظار پاسخ است؛ آنها از دولت بیتجربه بایدن چیزهایی شنیدهاند، و این اتفاق ما را در شرایطی قرار داده که میگوییم در شورای آتلانتیک شمالی در حال بحث بر سر پیشنهادات ارائه شده هستیم، در حالی که در حقیقت این پیشنهادات، خواستههای ما هستند.
«کارمو تور» -کارشناس روسی- گفت که این خواستهها به عنوان بسته «آخرین پیشنهاد» ارائه شده است. «بنابراین، ما با یک اولتیماتوم غیرمنطقی روبرو هستیم که حتی از سوی روسیه هم قابل تحقق نیست. از جمله بسیاری از موارد این خواستهها به معنای غیرنظامی کردن کالینینگراد است، زیرا یکی از درخواستها دور کردن موشکها از سرزمینهایی است که میتوان از آنها علیه طرف مقابل استفاده کرد. کالینینگراد درست در وسط آن منطقه قرار دارد.
تور افزود: «بنابراین، خواستهها با شکلی که در حال حاضر دارند، پذیرفته نخواهند شد. این خواستهها به نوعی به معنی تسلیم شدن ناتو در مقابل روسیه هستند. اما تا آنجا که من میدانم، ناتو در جنگی مقابل روسیه شکست نخورده که بخواهد تسلیم شود.»
«کادری لییک» -پژوهشگر ارشد شورای روابط خارجی اروپا- خاطرنشان کرد که روسیه اساساً چیزی را درخواست کرده که غیرممکن است. لییک گفت: «آنها این خواستهها را علناً بیان کردهاند، که بسیاری را به این نتیجه میرساند که این ابتکار دیپلماتیک فقط یک پرده دود است و آنها در واقع برای چیز دیگری آماده میشوند.»
لییک افزود: «درست است که پوتین تنها تصمیم گیرنده در روسیه است؛ و من فهمیدهام که حتی دیپلماتهای روسی که پیشنهادهای متعددی در مورد اوکراین ارائه کردهاند نیز هدف نهایی این ابتکار دیپلماتیک را نمیدانند».
«کل این روند بر این اساس بود که ما باید به بسته جدیدی از توافقات در مورد کنترل موشک و تسلیحات متعارف برسیم، زیرا تمام توافقات دیگر منقضی شده بودند و دیگر معتبر نبودند.»
کادری لییک خاطرنشان کرد که اطلاعات شناخته شدهای وجود دارد که بیان میکند بایدن به پوتین فرصتی برای گفتگو درباره تسلیحات و واحدهای موجود در مرزهای اوکراین ارائه کرده است. این یک تغییر الگو است که او پیشنهاد میکند در مورد موضوعاتی صحبت کند که هیچ کس برای چندین دهه با روسیه دربارهی آنها صحبت نکرده است. بایدن اساسا اذعان میکند که روسیه و ناتو تهدیدی برای یکدیگر هستند، که به نظر من درست است، زیرا این چیزی است که در حال رخ دادن است.
اگر روسیه را برای خود خطرناک بدانیم، پس روسیه باید به طور خودکار ناتو را به عنوان خطری برای خود تشخیص دهد. اما سناریوی پیشنهادی بایدن بسیار گیجکننده است.
بنابراین بعید به نظر میرسد که روسیه با ماجراجویی خود به موفقیت زیادی دست یابد. «مردم روسیه چنین چیزی را نمیخواهند. منافع روسیه در حال حاضر در چیز دیگری به غیر از توافق است، رژیم سیاسی این کشور چه از نظر فیزیکی و چه از نظر اخلاقی در حال پیر شدن است. این موضوع جایگاههای جهانی را تغییر میدهد، و احتمال اینکه چین به روسیه تسلط یابد را بیشتر میکند، که این اصلا برای روسیه خوب نیست.»