به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه پولیتیکو در تحلیلی به‌قلم «لیلی بایر» نوشت: پوتین در قدرت، میلیون‌ها نفر را در حالی که به‌سوی ظلم و ستم پیش می‌برد، وحشیانه مورد خشونت قرار داده است.
در حال حاضر، تعداد کمی می‌خواهند به‌طور علنی در مورد دنیای پس از پوتین صحبت کنند و نگران تصور دخالت در سیاست داخلی باشند.
اما به‌طور خصوصی، کشورهای غربی و تحلیلگران در حال طرح سناریوهایی هستند که ممکن است در صورت خروج ناگزیر پوتین و نحوه واکنش متحدان اوکراین، رخ دهد.
در حال حاضر، پوتین در موقعیت امنی قرار دارد. او هنوز دستگاه دولتی را کنترل می‌کند و ارتش در حال اجرای دستورات قتل‌عام او در اوکراین است.
اما تهاجم ضعیف رهبر روسیه به اوکراین، جایگاه او را در داخل کشور تقلیل داده و ابهاماتی را در مورد اینکه چه کسی و چگونه قدرت را به دست می‌گیرد، عمیق‌تر کرده است.
«الکساندر ورشبو» یکی از مقامات ارشد سابق آمریکا و ناتو، گفت که هنوز محتمل‌ترین سناریو یک انتقال آرام در حلقه داخلی فعلی پوتین است، اما او پذیرفت که سرنگونی ظالم می‌تواند آشفتگی ایجاد کند.
او گفت: ممکن است بی‌ثباتی داخلی وجود داشته باشد و همه‌چیز در سیستم‌های استبدادی و همچنین در دیکتاتوری‌های شخصی غیرقابل پیش‌بینی شود.
روسیه در بزرگ‌ترین انبار تسلیحات هسته‌ای جهان که شامل هزاران کلاهک است که هرکدام می‌توانند باعث تخریب، مرگ و آسیب‌های بزرگی بر جمعیت شوند، قرار گرفته است.
این زرادخانه مدت‌ها منبع قدرت روسیه درصحنه جهانی بوده است؛ برای سال‌ها، احتمال حمله هسته‌ای کرملین، بر تصورات عمومی در آمریکا و جاهای دیگر تسلط داشت. در دوره عدم اطمینان رهبری، آن زرادخانه می‌تواند به نمادی از قدرت تبدیل شود.
به عبارت ساده، روسیه بزرگ‌ترین کشور جهان است که در 11 منطقه زمانی امتداد دارد و از قفقاز به قطب شمال متصل می‌شود.
در حالی که به نظر می‌رسد پوتین کنترلی استبدادی بر کل این گستره دارد، تعدادی از جمهوری‌های روسیه با روابط ضعیف‌تر با مسکو و برخی با شخصیت‌های سیاسی بلندپرواز هستند. خلاء قدرت در پایتختی دورافتاده می‌تواند فرصتی را برای رهبران محلی ایجاد کند تا کنترل بیشتری را به دست گیرند.
در حالی که اکثر تحلیلگران بر این باورند فدراسیون روسیه تا حد زیادی از طریق نبرد برای کنترل کرملین متحد می‌شود، آن‌ها اذعان می‌کنند که دولت روسیه از مدت‌ها قبل از تکه‌تکه شدن هراس داشت.
«ورشبو» -سفیر سابق آمریکا در روسیه- گفت که احتمال کمی برای فروپاشی وجود دارد، اما خاطرنشان کرد که ازقضا الحاق نواحی در شرق اوکراین توسط پوتین، می‌تواند به‌عنوان یک سابقه توسط رهبران جدایی‌طلب در داخل فدراسیون روسیه ذکر شود، تا بگویند مرزها اکنون برای چنگ انداختن است.
سیگنال دیگری که رهبران غربی می‌توانند به‌دنبال آن باشند، این است که آیا جانشین پوتین با سازمان‌های بین‌المللی که به‌دنبال محاکمه جنایات جنگی روسیه در اوکراین هستند، همکاری می‌کند یا خیر؛ البته این احتمال بعید به نظر می‌رسد.
به گفته بریستو، اتحاد غربی باید در نظر بگیرد که چگونه ما به جامعه روسیه فراتر از کرملین، به نسل بعدی سیاستمداران، متفکران، روشنفکران، معلمان و تجار روسی دسترسی پیدا کنیم تا به‌نوعی دیدگاهی جایگزین برای آنچه بیان می‌کنند، پیدا کنیم.
او افزود: «احساس من این است که افراد زیادی در روسیه دوست دارند این کار را انجام دهند.»