شی جین پینگ مطابق معمول با سبکی دلنشین صحبت کرد. وی سخنرانی خود را با عنوان «تقویت اعتماد به نفس و غلبه بر مشکلات مشترک برای ساختن دنیایی بهتر» ارائه داد. چه کسی می‌تواند نسبت به چنین هدف والایی اعتراض کند؟ در واقع، شی جین پینگ اغلب شبیه یک ترقی‌خواه غربی به نظر می‌رسید، نه یک خودکامه که رهبری حزب کمونیست چین را بر عهده دارد.
وی به افراد حاضر در مجمع عمومی سازمان ملل متحد گفت: «مردم چین همیشه همواره تلاش کرده‌اند تا چشم‌انداز صلح، دوستی و همدلی را دنبال کنند. چین هرگز به دیگران حمله یا قلدری نخواهد کرد و به دنبال هژمونی نبوده است». رئیس حزب کمونیست چین بر ضرورت رشد فراگیر، همبستگی متقابل و حکومت جهانی بهتر بر اساس برابری تأکید کرد.
وی مدعی شد که چین همیشه سازنده صلح جهانی، مدافع نظم بین‌المللی و ارائه دهنده کالاهای عمومی بوده است.
بایدن نیز ضمن ابراز پشیمانی نکردن از شکست آمریکا در افغانستان اظهار داشت: «با خروج از افغانستان، آمریکا برای اولین بار طی 20 سال گذشته در جنگی شرکت ندارد». وی در ادامه افزود: «ما، من و شما جهان بهتری خواهیم ساخت، ما قادر به این کار هستیم». او فقط خوشحال بود که نقش آمریکا در جنگ به پایان رسیده است. بایدن افزود: «ما به ۲۰ سال درگیری در افغانستان پایان دادیم و دفتر جنگ‌های ابدی را بستیم و عصر جدیدی را آغاز کردیم که دوره دیپلماسی بی‌پایان است تا از قدرت توسعه خود برای سرمایه‌گذاری در رشد و ارتقای مردم سراسر جهان استفاده نموده و دفاع از دموکراسی را احیا کنیم».
به نظر می‌رسد که جو بایدن و شی جین پینگ در سخنرانی‌های خود در مورد سایر مسائل موافق بودند. هر دو نفر در مورد چالش‌های ناشی از همه‌گیری ویروس کرونا و تغییرات آب و هوایی صحبت کردند. اما به طور کلی، لفاظی‌های بایدن و شی جین پینگ این تصور را به وجود آورد که آن‌ها به صورت مختصر و خیلی کوتاه همدیگر را دیده و سپس جدا شده‌اند و بعد از آن، خیلی یکدیگر را ندیده‌اند. ظواهر می‌تواند فریبنده باشد.