بهگزارش مرکز مطالعات سورین ، روزنامه آسیا تایمز در یادداشت تازه خود بهقلم «بورکو اوزچلیک» نوشت: ترکیه با پیوستن به غرب در محکومیت تهاجم روسیه به اوکراین، در خط خوبی بین دو متحد مسکو و کییف قدم میگذارد.
اگرچه نشست ماه گذشته هیئتهای اوکراین و روسیه در استانبول نتوانست به صلح منجر شود، اما سیاستگزاران ترکیه همچنان اصرار دارند که میتوانند گفتوگو بین طرفهای درگیر را تسهیل کنند تا به توافق منجر شود.
اما یک بلوک سیاسی ترک وجود دارد که دیدگاه متفاوتی را در مورد این جنگ اتخاذ کرده است. از نظر اوراسیاگرایان ترکیه، خسارت به اوکراین به نفع آنها خواهد شد.
اوراسیاگرایی، اصطلاح گستردهای است که گروههای متفاوتی از جمله اسلامگرایان و ناسیونالیستهای چپگرا را در بر میگیرد که بسیاری از آنها دارای پیشینه نظامی هستند. ایدههای آنها بر بیاعتمادی به غرب، رویکرد پان ترکیستی و حمایت از یک دولت مرکزی قوی ترکیه در نظم جهانی همسو با روسیه، ایران، چین و کشورهای ترک آسیای میانه متمرکز است.
میتوان یکی از ستونهای سیاست خارجی آنکارا در سالهای اخیر را استقلال استراتژیک نامید.
این مفهوم چنان سیاست خارجی ترکیه را هدایت کرده است که وقتی با تهدید همسایگانش به دلیل یکجانبهگرایی انعطافناپذیر خود در سوریه، لیبی و مدیترانه شرقی مواجه میشود، نخبگان حزبی کشور شروع به تمجید از استقلال کشور میکنند.
طی دو سال گذشته، ترکیه گامهای ملموسی برای بازسازی روابط خود با کشورهای همسایه برداشته است. دولت با تورم بالای بیسابقه 60 درصدی و افزایش بیکاری همراه با کاهش ارزش پول مواجه است. کسب دستاوردهای خارج از کشور مقداری از فشار در داخل را کاهش میدهد و به حزب حاکم اعتبار میبخشد.
به نظر میرسد آنکارا در بازی جدید خود در حال عادیسازی روابط با سازمان پیمان آتلانتیک شمالی و کشورهای عضو اتحادیه اروپا و همچنین متحدان منطقهای مانند امارات، اسرائیل و مصر است.
ترکیبی از ثبات نسبی اقتصاد کلان و اصلاحات سیاسی، همراه با کاهش نقش کاخ سفید وآمادهسازی خود برای ایفای نقش میانجیگری، همان چیزی که ترکیه به نظر میرسد مشتاق ایفای آن باشد.
محکومیت بینالمللی برای جنگ فاجعهبار روسیه، دیدگاه اوراسیایی را در مورد نظم منطقهای به رهبری ترکیه و روسیه بر هم زده است.