بهگزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فوربز در یادداشت خود بهقلم «دیوید همبلینگ» نوشت: کاخ سفید در روز دوشنبه اعلام کرد که ایران صدها پهپاد را در ماه جولای به روسیه داده که برخی از آنها مسلح هستند.
این اعلامیه عجیب و غیرمنتظره بود و حتی تحلیلگران خبرهای نظیر «سام بندت» را حیرتزده کرد که سامانههای بدون خدمه روسیه را از نزدیک زیر نظر دارند. بندت در توییتر نوشت: «من چنین چیزی را ندیدهام.»
ایران معمولا پهپادهای خود را به نیروهای نیابتیاش نظیر حزبالله و حوثیها در یمن میدهد که از آنها برای حمله به اهدافی در اسرائیل(رژیم صهیونیستی) و عربستان استفاده میکنند اما همچنین، آنها را به عنوان کالاهای تجاری به مشتریانی نظیر ونزوئلا و اکوادور و همچنین کشورهای دوست در آفریقا نیز فرستاده است.
بسیاری از مفسران با توجه به ارقام اعلام شده معتقدند که این پهپادها باید از نوع کوچک نظارتی یا مهماتهای پرسهزن باشند. با این حال، چنین نظریهای چند مشکل دارد.
یکی این که روسیه در حال حاضر پهپادهای کوچک زیادی دارد.
اصطلاح «پهپاد با قابلیت تسلیحاتی» مشکل دیگر این نظریه است.
با این حال، روسیه به شدت فاقد پهپادهای مسلحی نظیر ناوگان موفق بایرکتار تیبی2 اوکراین است.
ایران دارای انواع پهپادهایی است که توانایی خود را در نبرد نشان دادهاند و مثل پهپاد مهاجر-6 و شاهد-129 قادر به حمل موشک هستند.
ایران مهاجر-6 را به اتیوپی صادر کرده و شاهد-129 نیز در میادین نبرد در سوریه و عراق موفق بوده است.
پهپادهایی که ماموریتهای خود را بر فراز خطوط اوکراین انجام میدهند احتمالا در معرض پدافند هوایی هستند و متحمل خسارات زیادی میشوند اما پهپادها در مقایسه با هواپیماهای سرنشیندار، به نسبت ارزان و قابل جایگزین هستند و خطر استفاده از آنها با توجه به اهداف ارزشمندی که مورد حمله قرار میدهند، قابل قبول است.
ایران حتی ممکن است که پهپادهای رادارگریز را به روسیه بدهد زیرا یک سری کامل از پهپادهایی ساخته که از روی پهپاد رادارگریز آرکیو-170 آمریکا کپی شدهاند.
معلوم نیست که سیستم اطلاعاتی آمریکا تا چه حد در مورد این توافق میداند و آیا ایران میتواند آنچه را وعده داده انجام دهد یا این که آیا نیروهای روسیه میتواند از هر آنچه به آنها تحویل داده شده به نحوی موثر استفاده کنند یا نه.کارنامه آنها در این جنگ تا کنون ضعیف بوده است.