بهگزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه ورلد سوسیالیست در یادداشت خود بهقلم «جین شائول» نوشت: اسرائیل(رژیم صهیونیستی) روز سهشنبه بیست و چهارمین حمله گزارششده خود را به سوریه طی سال جاری انجام داد و فرودگاه بینالمللی حلب را مورد هدف قرار داد.
باند این فرودگاه آسیب دید و باعث شد تا فرودگاه از حالت عملیاتی خارج شود. انبارهای متعلق به شبههنظامیان مرتبط با ایران و سایر عناصر نیز مورد هدف قرار گرفتند.
همچنین، رسانه دولتی سوریه وقوع حملات هوایی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) در غرب و نزدیک به شهر ساحلی لاذقیه را گزارش داد.
طبق گزارش دیدهبان حقوق بشر سوریه مستقر در بریتانیا، خساراتی بر یک انبار موشکهای زمین به زمین ساخت ایران در مصیاف وارد شده است. تولید این موشکها زیر نظر سپاه پاسداران انقلاب اسلامی انجام میشود.
حملات هوایی اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به این قصد انجام میشود که توانایی ایران را برای رساندن تسلیحات به متحدانش در سوریه و حزبالله در لبنان مختل کند و این حملات با حمایت اطلاعاتی و نظامی آمریکا از اسرائیل(رژیم صهیونیستی) انجام میشوند.
رام بن باراک، رییس کمیته امور خارجه و دفاع کنست، روز چهارشنبه و در مورد حمله به فرودگاه بینالمللی حلب تهدید کرد: «حمله به این صورت انجام شد که هواپیماها قادر به فرود نباشند و این پیام به اسد داده شد که اگر هواپیماهایی با هدف تروریسم در سوریه فرود بیایند، ظرفیت حمل و نقل این کشور آسیب خواهد دید.»
آمریکا میگوید که این حملات در پاسخ به حملات راکتی و پهپادی به سه پایگاه ائتلاف تحت رهبری آمریکا در سوریه توسط گروههای مرتبط با سپاه پاسدران در عراق انجام شد.
آمریکا و متحدانش شبکهای از پهپادها را به منظور جمعآوری اطلاعات و محدود کردن فعالیتهای ایران در آبهای غرب آسیا به راه انداختهاند.
افزایش حملات آمریکا و اسرائیل(رژیم صهیونیستی) به اهداف جمهوری اسلامی در حالی انجام میشود که واشنگتن اعلام کرد آخرین تغییرات مطرح ایران در متن پیشنهادی «سازنده» نبود. آمریکا توسط دولت ترامپ در سال 2018 و به طور یکجانبه از برجام خارج شد و این متن پیشنهادی برای بازگشت به آن توافق است.
آمریکا و متحدین اروپاییاش از متحد مورد وثوق خود، آژانس بینالمللی انرژی اتمی استفاده میکنند تا ایران را بابت برنامه هستهایاش سرزنش کنند و با طرح قطعنامه ژوئن، این کشور را بابت عدم همکاری با آژانس مورد انتقاد قرار میدهند.
مدتهاست که موضوع هستهای دچار ابهام شده است. «بنیامین نتانیاهو» -نخستوزیر پیشین اسرائیل(رژیم صهیونیستی)- بیش از 25 سال است که با جناحهای سیاسی ضد ایران در واشنگتن همسو شده و مدعی است که تهران فقط یک سال تا تولید بمب هستهای فاصله دارد.
چین در حال بررسی پروژههای حمل و نقلی است که بتواند با آنها، بندر مدیترانهای طرطوس در شمال سوریه را به عراق و یک بزرگراه شمال به جنوب متصل کند و همچنین، یک منطقه آزاد تجاری را در لاذقیه ایجاد کند که واقع در 100 کیلومتری شمال پایگاه دریایی روسیه در طرطوس است.
علاوه بر این، پکن در حال سرمایهگذاری هنگفتی در عراق است که تحت نفوذ سیاسی و اقتصادی قابلتوجه تهران است.
پکن میخواهد پروژههای انرژی و زیرساختی به ارزش 5/10میلیارد دلار را در عراق تامین مالی کند، در عین اینکه بهعنوان پیمانکار اصلی یا فرعی در 15 میدان نفتی جنوب این کشور مشغول به کار است.
ایران به دنبال کسب حمایت چین از طریق طرح کمربند و جاده آن است تا از گل سرسبد چین در کوریدور اقتصادی پاکستان استفاده کرده و بندر مکران خود درست در نزدیکی بندر جدید گوادر پاکستان را توسعه دهد و بنادر و یک ترمینال نفتی را در دریای عمان بسازد که خارج از خلیجفارس و تنگه باریک هرمز آن قرار دارند.