به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه جروزالم پست در یادداشتی به‌قلم «لاهاو هارکوف» نوشت:
«ریچارد نفیو» بازیگر مهمی در تحریم‌های سال‌های 2006 تا 2013 بود که بر ایران فشار وارد کرد تا به پای میز مذاکره با قدرت‌های جهانی بازگردد. حالا، او از تیم مذاکره‌کننده آمریکا کنار رفته است.
آنتونی بلیکن، وزیر خارجه آمریکا هفته قبل نخستین کنفرانس مطبوعاتی خود را در واشنگتن برگزار کرد. وی ماه گذشته و در جلسه استماع مجلس سنا گفت که ما برای بازگشت به توافق ایران «راه طولانی در پیش داریم.»
ریچارد نفیو، معاون هیئت آمریکا در مذاکرات با ایران برای بازگشت به توافق هسته‌ای 2015 بود و کناره‌گیری او حاکی از اختلاف رویکردش با رابرت مالی، ریاست هیئت است و نشان می‌دهد که واشنگتن تمایلی ندارد تا برای رسیدن به توافق بر تهران فشار بیاورد.
وزارت خارجه در اوایل سال 2021 گفت که «کارشناسانی بصیر با دیدگاه‌هایی متنوع» تیم مذاکره‌کننده برای بازگشت به برجام را تشکیل می‌دهند تا با محدود شدن غنی‌سازی اورانیوم از سوی ایران، تحریم‌ها نیز به تدریج برداشته شوند.
احمد نادری، نماینده مجلس ایران، نفیو را «معمار تحریم‌های ظالمانه» خواند و گفت که نقش او در این هیئت نشان می‌دهد که «نفرت آمریکا از ایران محدود به جمهوری‌خواهان یا دموکرات‌ها نیست.» نفیو یکی از سه نفری است که هیئت آمریکا را ترک کردند، زیرا آن‌ها خواستار موضع محکم‌تری از سوی مذاکره‌کنندگان بودند.
اختلاف در هیئت آمریکایی بر سر این بود که تا چه میزان بر ایران سخت‌گیری شود و مالی که موضعی سخت‌گیرانه مثل نفیو ندارد، برنده این اختلاف‌نظر بود.
اختلاف‌نظرها شامل این مسئله نیز می‌شد که آمریکا باید تحریم‌های فعلی را در مورد ایران بهتر اجرا کند، اما این که پیشرفت‌های هسته‌ای جمهوری اسلامی تا چه میزان بازگشت به برجام 2015 به حساب می‌آید و این که یک سال فاصله با میزان اورانیوم غنی‌شده کافی برای تسلیحات هسته‌ای حفظ شود یا نه، دیگر مسائلی نامربوط هستند. در واقع، گزارش شده که نفیو معتقد بود آمریکا باید بر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی فشار وارد کند تا ایران را به دلیل ممانعت از نظارتش بر برنامه هسته‌ای مواخذه کند.
پس از آن که هیئت ایرانی حاضر نشد مذاکرات را از جایی شروع کند که در ماه می به حال خود رها شده بود، مسائل در اوایل دسامبر به اوج خود رسید. نفیو و دیگران در آن موقع با مالی بر سر این موضوع جر و بحث داشتند که آیا باید از مذاکرات کنار بکشند یا نه. ایران به دنبال این بود که مذاکرات را از نو شروع کند، در حالی که همان موقع اعلام کرد اورانیوم را با سانتریفیوز آی آر-6 و در تاسیسات زیرزمینی فردو غنی‌سازی می‌کند.
پس از این بود که ایران حاضر شد مذاکرات را از جایی شروع کند که در می 2021 به حال خود رها شده بود. با این حال، این موافقت ایران چندان پیشرفتی به حساب نمی‌آمد و بیشتر به معنای دو گام به عقب و یک گام به جلو بود.
در این میان، آنتونی بلینکن، و ژان ایو لودریان، وزیر خارجه فرانسه، از کندی روند مذاکرات ابراز تاسف کردند. آن‌ها و دیگر دیپلمات‌های غربی گفته‌اند که فقط چند هفته برای مذاکره جهت بازگشت به برجام باقی مانده است.
واشنگتن هم‌چنان حاضر نیست که ضرب‌الاجل سفت و محکمی برای مذاکرات تعیین کند. به نظر می‌رسد که با کناره‌گیری کارشناسان تحریم از هیئت مذاکره‌کنندگان، کابوس افزایش تحریم‌ها یا حتی حفظ تحریم‌های فعلی علیه ایران در حال محو شدن باشد. تحریم‌ها دو بار باعث شده تا ایران به پای میز مذاکره بازگردد؛ یک بار درسال 2013 و زمانی که نفیو درگیر آن بود و بار دوم در سال 2021 پس از این که دولت ترامپ کارزرا «فشار حداکثری» را به راه انداخت. اما تحریم‌های فعلی حتی کاملا هم اجرا نمی‌شوند و آمریکا با برداشتن اهرم فشار باید ایران را مجبور کند تا به سمت توافقی برای محدود کردن برنامه هسته‌ای‌اش پیش برود. سرانجام اینکه، سه نفری از هیئت آمریکایی خارج شدند که نسبت به مالی رویکرد قوی‌تری داشتند.