بهگزارش مرکز مطالعات سورین، نشریه فارن افرز در یادداشت اخیر خود بهقلم «فیونا هیل» «آنجلا استنت» نوشت: ولادیمیر پوتین مصمم است آینده را طوری شکل دهد که شبیه نسخه گذشته او نباشد.
رئیسجمهور روسیه به این دلیل به اوکراین حمله کرد که از سوی گسترش ناتو یا «تحریکهای غربی» احساس خطر میکرد. پوتین برای دستیابی به این اهداف از طریق ابزارهای نظامی و غیرنظامی جدی است.
در ذهن ولادیمیر پوتین، تاریخ مهم است، یعنی تاریخ آنگونه که او میبیند. تصور پوتین از گذشته ممکن است بسیار متفاوت از آنچه عموماً پذیرفته شده است، باشد، اما روایتهای او یک سلاح سیاسی قدرتمند است و مشروعیت او را تقویت میکند.
وسواس رئیسجمهور نسبت به گذشته امپراتوری روسیه، جدی است. پوتین در اتاقهای کرملین، مجسمههای پتر کبیر و کاترین کبیر، پادشاهان روسیه را که در جنگ با امپراتوریهای سوئد و عثمانی سرزمینهای امروز اوکراین را فتح کردند، قرار داده است.
روایتهای مربوط به ناتو نیز نقش ویژهای در روایت پوتین از تاریخ داشته است. پوتین استدلال میکند که ناتو ابزار امپریالیسم آمریکاست.
پوتین میداند که مذاکره برای حل و فصل موضوع اوکراین بر اساس نسخه او از تاریخ و آشتی دادن با داستآنهایی اساسا متفاوت از گذشته دشوار خواهد بود.
پوتین از اینکه آمریکا و کشورهای اروپایی، از اوکراین حمایت نظامی میکنند، متنفر است. در پاسخ، او جنگ اقتصادی و اطلاعاتی را علیه غرب به راه انداخته است.
تاکنون، واکنش غرب به تهاجم عموماً متحد و قوی بوده است. حمله تهاجمی روسیه به اوکراین زنگ خطری برای آمریکا و متحدانش بود.
اما غرب باید درک کند که با رهبری سروکار دارد که سعی دارد روایت تاریخی 100 سال اخیر را تغییر دهد، نه فقط دوره پس از پایان جنگ سرد را.
ولادیمیر پوتین میخواهد اوکراین، اروپا و در واقع کل جهان را با نسخه خود از تاریخ مطابقت دهد. درک اهداف او برای دستیابی به پاسخ درست، حائز اهمیت است.
تحریمهای انرژی، مالی و کنترل صادرات غرب، گسترده بوده است و بر اقتصاد روسیه تأثیر میگذارد. اما تحریمها نمیتوانند دیدگاه پوتین را نسبت به تاریخ یا عزم او برای انقیاد اوکراین را تغییر دهند، بنابراین، محاسبات یا اهداف جنگی او را تغییر ندادهاند.
روسیه همچنین تدارکات مواد غذایی را تسلیحاتی کرده، اوکراین را محاصره نموده و مانع از صادرات ذخایر غلات و کود فراوان خود شده است.
در این میان، پوتین مطمئن است که میتواند پیروز شود. در ظاهر، حمایت مردمی از جنگ در داخل روسیه نسبتاً قوی به نظر میرسد.
از زمان جنگ، پوتین استدلالهای تاریخی خود را دو چندان کرده است. او «ولادیمیر مدینسکی» معاون وزیر فرهنگ سابق خود و دستیار نزدیک کرملین را برای رهبری هیئت روسی در مذاکرات اولیه با اوکراین منصوب کرد.
به گفته یک دانشگاه آگاه روسی، همانطور که به سرعت مشخص شد، مدینسکی در مقالات مرتبط با پوتین، ادعاهای تاریخی روسیه در مورد اوکراین را تحت فشار قرار داده و از روایتهای تحریفشده پوتین، نه فقط برای مذاکره جهت یک راهحل دیپلماتیک دفاع میکند.
بهرغم درخواستهای برخی برای حل و فصل مذاکره که شامل امتیازات ارضی اوکراین میشود، به نظر میرسد پوتین علاقهای به مصالحهای ندارد که اوکراین را بهعنوان یک کشور مستقل باقی میگذارد.
پوتین در حالی که به ۲۵ سال قدرت نگاه میکند، به دنبال ساختن نسخه خود از یک امپراتوری بر روسیه است.