بهگزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه مدرن دیپلماسی در مقالهای بهقلم «جیمز ام دورسی» نوشت: بدون شک، اوضاع منطقه با احیای توافقی که آمریکا در سال 2018 از آن خارج شد، بهتر خواهد شد.
اگر «جوزپ بورل» -مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا- درست بگوید، ممکن است چند روز دیگر دو کشور مجددا به توافق برسند.
«جان کربی» -سخنگوی شوری امنیت ملی آمریکا- گفت که این کشور نیز «محتاطانه خوشبین است».
با این حال، تأثیرات احیای برجام احتمالاً محدود خواهد بود. با اطمینان میتوان گفت که جنگ سایهها میان اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، که بهشدت مخالف احیای برجام است و ایران صرفنظر از اینکه این کشور و آمریکا دوباره به توافق متعهد شوند، ادامه خواهد یافت.
این جنگ نه تنها در خاک و فضای سایبری ایران و اسرائیل، بلکه در سایر بخشهای غرب آسیا از جمله سوریه، عراق، لبنان، غزه و احتمالاً یمن در جریان است.
اسرائیل(رژیم صهیونیستی) تاکنون تنها کشور هستهای غرب آسیاست، حتی اگر هرگز به داشتن سلاحهای هستهای اعتراف نکرده یا معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای را امضا نکرده باشد.
کشورهای حاشیه خلیجفارس همان نگرانیهای اسرائیل(رژیم صهیونیستی) را دارند مبنی بر اینکه این توافق در بهترین حالت، پیشرفت ایران را به سمت تبدیل شدن به یک قدرت هستهای کند میکند و هیچ کاری برای متوقف کردن حمایت جمهوری اسلامی از گروههای غیردولتی متحد مانند حزبالله لبنان، نیروهای طرفدار ایران در عراق و جهاد اسلامی در غزه، انجام نمیدهد.
با این حال، ایران تاکنون از گفتوگو در مورد این موضوعات خودداری نموده است.
تنشها در منطقه نه تنها تحت تأثیر عوامل اقتصادی مانند گذار اقتصادی در خلیجفارس و بحران اقتصادی در ترکیه، ایران و مصر، بلکه توسط عوامل ژئوپلیتیک نیز هدایت میشود.
چین و روسیه تصریح کردهاند که تنها در صورتی امکان مشارکت بیشتر در امنیت منطقه را خواهند داشت که کشورهای غرب آسیا مسئولیت بیشتری برای مدیریت درگیریهای منطقهای، کاهش تنشها و دفاع از خود بر عهده گیرند. اما آمریکا موافق چنین فضایی نیست و امیدوار است کشورهای غرب آسیا بتوانند با پشتیبانی نیروهای آنان از امنیت خود دفاع کنند.
تفاهمات و توافقات بین همه کشورهای منطقه، از جمله کشورهایی مانند اسرائیل(رژیم صهیونیستی)، ایران و عربستان که با یکدیگر روابط دیپلماتیک ندارند، برای ایجاد یک برنامهی امنیتی چندجانبه مورد نیاز خواهد بود. بهبود روابط میان دوکشور بر سه اصل پایبند است؛ جملهای که این هفته توسط «اس جایشانکار» -وزیر امور خارجه هند- در رابطه با روابط کشورش با چین بیان شد: حساسیت متقابل، احترام متقابل و منافع متقابل.