به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، موسسه خاورمیانه در یادداشت تازه خود به‌قلم «عبدالرسول دیوسالار» نوشت:تهاجم روسیه به اوکراین به بزرگترین میدان آزمایش موشکهای بالستیک و کروز در جنگهای مدرن تبدیل شده است.
بر اساس آخرین آمار یک مقام ارشد آمریکایی، تا تاریخ 29 آوریل 2022، روسیه بیش از 1950 موشک پرتاب کرده است که بسیار بیشتر از 955 حمله موشکی کروز نیروهای آمریکایی در طول تهاجم به عراق در سال 2003 است.
گذشته از مقیاس، استفاده از موشکها در عملیات روسیه از نظر ترکیب سیستمهای به کار رفته نیز با جنگهای قبلی قرن بیست و یکم متفاوت است.
در واقع، اولین بار از زمان جنگ جهانی دوم است که موشکهای بالستیک تاکتیکی نقش مهمی در نبرد ایفا میکنند.
سرلشکر «عزیز نصیرزاده» -معاون رئیس ستاد کل نیروهای مسلح- گفت: «درس مهم جنگ اوکراین این است که نمی‌توانید چشمان خود را روی بازدارندگی ببندید و درباره محدود کردن قدرت موشکی (نظامی) خود صحبت کنید.» بسیاری از چهره‌های محافظه‌کار در ایران نیز اظهارات مشابهی را ارائه کرده‌اند و از این روایت حمایت میکنند که جنگ سرنوشت هر کشوری است که توانایی‌های بازدارندگی خود را در اختیار دشمنان قرار میدهد و به تضمین‌های امنیتی قدرت‌های خارجی متکی است.
جنگ اوکراین احتمالاً بر تفکر اصول موشکی ایران، بهویژه روشهایی که در آن نیروهای موشکی باید در سطح تاکتیکی به کار گرفته شوند، تأثیر خواهد گذاشت.
مورد اوکراین ثابت میکند که تداوم شلیک موشک به مواضع دشمن در یک جنگ بزرگ متعارف هم امکانپذیر و هم مؤثر است. به خصوص زمانی که بازدارندگی شکست خورده و جنگ اجتناب‌ناپذیر است، موشکها میتوانند به جبران کمبود نیروی هوایی در سطح تاکتیکی کمک کنند.
یکی از دلایل اصلی اتکای شدید روسیه به موشک در اوکراین، شکست نیروی هوایی این کشور در تامین برتری هوایی است. برای کشوری مانند ایران که دارای ناوگان قدیمی جتهای جنگنده است، عملکرد نیروی هوایی روسیه در اوکراین درسهای مهمی را ارائه میدهد.
سالها، بحث‌هایی در داخل تشکیلات دفاعی ایران درباره سرمایه‌گذاری در نیروی هوایی یا برنامه موشکی این کشور وجود داشت.
ایده احیای نیروی هوایی ایران با خرید جتهای ساخت روسیه همچنان پابرجاست. عملکرد ضعیف روسیه ممکن است تردیدهایی را در مورد ارزش نیروی هوایی در اصول نظامی ایران و نحوه مبارزه این کشور در جنگهای آینده ایجاد کند.