به‌گزارش مرکز مطالعات سورین، اندیشکده کویینسی در یادداشت تازه خود به‌قلم «رایان کاستلو» نوشت:«فشار حداکثری» آشکارا شکست خورده است، اما به نظر می‌رسد رئیس‌جمهور در صورت دادن امتیازات خاصی برای پیوستن مجدد به برجام، از شکست سیاسی می‌ترسد.
آگوست سال 2022 است و دولت بایدن همچنان روی اوکراین متمرکز است زیرا جنگ در آنجا وارد هفتمین ماه خود می‌شود.
دولت بایدن و دموکرات‌ها به طور فزاینده‌ای نگران چشم‌انداز تیره خود در انتخابات میان دوره‌ای آتی هستند.
در کمین این سناریوهای وحشتناک، آمریکا و ایران برای ماه‌ها در غیاب توافق هسته‌ای در یک آتش‌بس متشنج هستند.
ایران از غنی‌سازی تسلیحاتی خودداری کرده است در حالی که تیم بایدن از کاهش یا اجرای سخت تحریم‌های دوران ترامپ خودداری کرده است.
هنوز برخی بحث‌ها در مورد احیای برجام وجود دارد، اما برای همه مقاصد این برنامه در کما به سر می‌برد و هرگز احیا نمی‌شود. بایدن و مشاورانش بر این باورند که اگر بتوانند به انتخابات میان دوره‌ای برسند، در نهایت برای حل این پرونده اقدام خواهند کرد.
اسرائیل (رژیم صهیونیستی) با اعلام خبر قتل قریب‌الوقوع یک مقام ارشد امنیتی ایران، همتایان آمریکایی خود را غافلگیر می‌کند. مانند زمانی که اسرائیل(رژیم صهیونیستی) پس از اولین هفته مذاکرات هسته‌ای چندجانبه، سایت هسته‌ای نطنز را خراب کرد. این ترور گمانه‌زنی‌ها در مورد درگیری‌های منطقه‌ای گسترده‌تر و حتی جنگ جهانی سوم را تحریک می‌کند و بازارها را به سمت بحران می‌کشاند، زیرا ایران قول انتقام می‌دهد.
ایران ابتدا بازرسان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را اخراج می‌کند و قصد خود را برای خروج رسمی از معاهده منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای و آغاز غنی‌سازی تا سطح درجه تسلیحات اعلام می‌کند.
با انتشار گزارش‌هایی مبنی بر آماده‌سازی حملات تلافی‌جویانه ایران به پایگاه‌ها و شرکای آمریکا و انتقال ناوهای هواپیمابر آمریکا به خلیج فارس، قیمت بنزین نزدیک به 6 دلار در هر گالن افزایش می‌یابد و شرکای منطقه‌ای در خلیج‌فارس از افزایش تولید برای جبران بحران انرژی خودداری می‌کنند.
اکنون رئیس‌جمهور باید تصمیمی اساسی اتخاذ کند. آیا او دستور حمله پیشگیرانه به تاسیسات هسته‌ای ایران را می‌دهد که جرقه جنگ خونین منطقه‌ای و ضربه اقتصادی بیشتر را به دنبال دارد؟ یا اینکه او امیدوار است که اوضاع هسته‌ای ایران کاهش یابد؟
تصور چنین موقعیتی چندان سخت نیست. با فرض اینکه دولت بایدن و ایران نتوانند آخرین مانع مذاکرات هسته‌ای را برطرف کنند، این یک بحران خواهد بود.
ایران می‌تواند خط قرمز برنامه هسته‌ای خود را نقض کند، یا یک نیروی نیابتی وابسته به ایران می‌تواند به نیروهای آمریکایی در عراق حمله کند، یا ممکن است درگیری دریایی در خلیج‌فارس رخ دهد.
با این حال، در حال حاضر، دولت بایدن در ازای لغو تحریم سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، از ایران خواستار امتیازات غیرهسته‌ای است.
ایران امتناع می‌کند و به موضع خود مبنی بر حذف این تحریم به عنوان بخشی از بازگشت متقابل به پایبندی به توافق هسته‌ای پایبند است.
این یک وضعیت ناامیدکننده برای رئیس‌جمهوری است که مبارزات انتخاباتی خود را برای بازگرداندن پایبندی آمریکا و ایران به توافق هسته‌ای انجام داد و همچنین از کاهش تأثیر تحریم‌ها بر مردم ایران حمایت کرد. دولت بایدن هرگز زمان یا اراده سیاسی برای حل این بن‌بست پیدا نکرده است.
از آن زمان تاکنون حل بن‌بست هسته‌ای دشوارتر شده است. دولت ایران به یک دولت تندرو تبدیل شده است، که ممکن است تهدیدها علیه افراد و منافع آمریکا را افزایش دهد و مطمئناً خط مشی سخت‌تری را در میز مذاکره ترسیم کرده است.
اکنون مذاکرات بر روی یک تحریم عمدتا نمادین گیر کرده است. احیای برجام همچنان موضعی است که اکثریت قریب به اتفاق مردم آمریکا و گروه دموکرات از آن حمایت می‌کنند، اما با نزدیک شدن به انتخابات میان دوره‌ای، عناصر حزب او نسبت به سیاست‌های پیرامون برجام عصبی‌تر خواهند شد.
ترامپ آتش افروزی بود که تلاش کرد توافق هسته‌ای را به آتش بکشد، اما بایدن به جای خاموش کردن این آتش، در آن گیر کرده است. نتیجه محتمل‌تر این است که او هزینه‌های این آتش‌سوزی را به شکل جنگ فاجعه‌بار یا تامین امنیت ایران از سلاح هسته‌ای بپردازد.
اگر بایدن شهامت نجات این توافق را داشته باشد، توافق خوبی روی میز وجود دارد.