بهگزارش مرکز مطالعات سورین، روزنامه آسیا تایمز مقالهای بهقلم «حسین عبدالحسین» منتشر کرد که درآن آمده است: در حالی که مقامات آمریکا و شورای همکاری خلیجفارس در اواسط فوریه دور هم جمع شده بودند تا درباره هماهنگی نظامی که میتواند با فعالیتهای بیثباتکننده ایران در منطقه مقابله کند، گفتوگو کنند، یک پهپاد ایرانی به یک نفتکش متعلق به اسرائیل در دریای عرب برخورد کرد.
اگرچه آمریکا به امنیت شورای همکاری خلیجفارس و آزادی کشتیرانی در خلیجفارس متعهد است، نتوانسته حملات ایران به کشتیهای بینالمللی را رهگیری کند یا دزدی دریایی تهران را متوقف کند.
آمریکا به تجاوزات ایران چه در دریا و چه در سراسر غربآسیا پاسخ تنبیهی نداده است و یا قدرت کافی برای بازدارندگی تهران از ارتکاب این اعمال را ندارد.
عدم تمایل واشنگتن برای متوقف کردن قلدریهای ایران، سؤالات ناخوشایندی را در مورد اینکه شرکای واشنگتن در خلیجفارس از اتحاد خود با آمریکا چه سودی میبرند، ایجاد میکند.
در همین راستا، بیانیه مشترک آمریکا و شورای همکاری خلیجفارس پس از نشست ماه گذشته ظاهراً تعهد آمریکا به امنیت خلیجفارس را کاهش داد.
تیم بایدن نتوانسته در مذاکرات هستهای پیشرفت کند، و مقامات پنتاگون اخیرا هشدار دادند که ایران اکنون میتواند مواد کافی برای ساخت بمب هستهای را ظرف 12 روز تولید کند.
این امر باعث میشود که سیاست بایدن در قبال ایران خوب به نظر نرسد، نه تنها به این دلیل که واشنگتن بر دیپلماسی پافشاری میکند، بلکه به این دلیل که چنین دیپلماسی جدول زمانی یا ضربالاجلی ندارد.
به غیر از دورهای بیپایان مذاکرات با ایران در وین یا سایر پایتختهای اروپایی، به نظر میرسد تیم بایدن در مورد چگونگی دفاع از متحدان آمریکا در میان پادشاهیهای خلیجفارس بی فکر است.
اما واشنگتن در تلاش است تا به کشورهای شورای همکاری خلیجفارس نشان دهد که اتحاد آنها با آمریکا ارزشمند است.
اگر آمریکا میخواهد تواناییهای دفاعی متحدان خود را ایجاد کند، عرضه تسلیحات هرگز نباید برای چانهزنی قرار گیرد.
سیاست خلیجفارس هرچه که باشد، رویکرد دولت بایدن باید منسجم باشد.
تجربه نشان داده است که قدرت نظامی بهتنهایی نمیتواند دموکراسی را بر نظامهایی مانند منطقه خلیجفارس تحمیل کند.